Psalms 119

Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.

Ne mutlu yolları temiz olanlara, RAB’bin yasasına göre yaşayanlara!

Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.

Ne mutlu O’nun öğütlerine uyanlara, Bütün yüreğiyle O’na yönelenlere!

de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.

Hiç haksızlık etmezler, O’nun yolunda yürürler.

Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.

Koyduğun koşullara Dikkatle uyulmasını buyurdun.

O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!

Keşke kararlı olsam Senin kurallarına uymakta!

Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.

Hiç utanmayacağım, Bütün buyruklarını izledikçe.

Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.

Şükredeceğim sana temiz yürekle, Adil hükümlerini öğrendikçe.

Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!

Kurallarını yerine getireceğim, Bırakma beni hiçbir zaman!

Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.

Genç insan yolunu nasıl temiz tutar? Senin sözünü tutmakla.

Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!

Bütün yüreğimle sana yöneliyorum, İzin verme buyruklarından sapmama!

Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.

Aklımdan çıkarmam sözünü, Sana karşı günah işlememek için.

Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!

Övgüler olsun sana, ya RAB, Bana kurallarını öğret.

Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.

Ağzından çıkan bütün hükümleri Dudaklarımla yineliyorum.

Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.

Sevinç duyuyorum öğütlerini izlerken, Sanki benim oluyor bütün hazineler.

Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.

Koşullarını derin derin düşünüyorum, Yollarını izlerken.

I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.

Zevk alıyorum kurallarından, Sözünü unutmayacağım.

Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.

Ben kuluna iyilik et ki yaşayayım, Sözüne uyayım.

Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.

Gözlerimi aç, Yasandaki harikaları göreyim.

Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!

Garibim bu dünyada, Buyruklarını benden gizleme!

Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.

İçim tükeniyor, Her an hükümlerini özlemekten.

Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.

Buyruklarından sapan Lanetli küstahları azarlarsın.

Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.

Uzaklaştır benden küçümsemeleri, hakaretleri, Çünkü öğütlerini tutuyorum.

Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.

Önderler toplanıp beni kötüleseler bile, Ben kulun senin kurallarını derin derin düşüneceğim.

Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.

Öğütlerin benim zevkimdir, Bana akıl verirler.

I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!

Toza toprağa serildim, Sözün uyarınca yaşam ver bana.

Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.

Yaptıklarımı açıkladım, beni yanıtladın; Kurallarını öğret bana!

Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.

Koşullarını anlamamı sağla ki, Harikalarının üzerinde düşüneyim.

Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!

İçim eriyor kederden, Sözün uyarınca güçlendir beni!

Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!

Yalan yoldan uzaklaştır, Yasan uyarınca lütfet bana.

Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.

Ben sadakat yolunu seçtim, Hükümlerini uygun gördüm.

Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!

Öğütlerine dört elle sarıldım, ya RAB, Utandırma beni!

Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.

İçime huzur verdiğin için Buyrukların doğrultusunda koşacağım.

Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.

Kurallarını nasıl izleyeceğimi öğret bana, ya RAB, Öyle ki, onları sonuna kadar izleyeyim.

Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.

Anlamamı sağla, yasana uyayım, Bütün yüreğimle onu yerine getireyim.

Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.

Buyrukların doğrultusunda yol göster bana, Çünkü yolundan zevk alırım.

Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.

Yüreğimi haksız kazanca değil, Kendi öğütlerine yönelt.

Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!

Gözlerimi boş şeylerden çevir, Beni kendi yolunda yaşat.

Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.

Senden korkulması için Ben kuluna verdiğin sözü yerine getir.

Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.

Korktuğum hakaretten uzak tut beni, Çünkü senin ilkelerin iyidir.

Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!

Çok özlüyorum senin koşullarını! Beni doğruluğunun içinde yaşat!

Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,

Bana sevgini göster, ya RAB, Sözün uyarınca kurtar beni!

så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.

O zaman beni aşağılayanlara Gereken yanıtı verebilirim, Çünkü senin sözüne güvenirim.

Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.

Gerçeğini ağzımdan düşürme, Çünkü senin hükümlerine umut bağladım.

Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;

Yasana sürekli, Sonsuza dek uyacağım.

jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.

Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin koşullarına yöneldim ben.

Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;

Kralların önünde senin öğütlerinden söz edecek, Utanç duymayacağım.

jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;

Senin buyruklarından zevk alıyor, Onları seviyorum.

jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.

Saygı ve sevgi duyuyorum buyruklarına, Derin derin düşünüyorum kurallarını.

Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.

Kuluna verdiğin sözü anımsa, Bununla umut verdin bana.

Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.

Acı çektiğimde beni avutan budur, Sözün bana yaşam verir.

De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.

Çok eğlendiler küstahlar benimle, Yine de yasandan şaşmadım.

Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.

Geçmişte verdiğin hükümleri anımsayınca, Avundum, ya RAB.

Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.

Çileden çıkıyorum, Yasanı terk eden kötüler yüzünden.

Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.

Senin kurallarındır ezgilerimin konusu, Konuk olduğum bu dünyada.

Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.

Gece adını anarım, ya RAB, Yasana uyarım.

Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.

Tek yaptığım, Senin koşullarına uymak.

Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.

Benim payıma düşen sensin, ya RAB, Sözlerini yerine getireceğim, dedim.

Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!

Bütün yüreğimle sana yakardım. Lütfet bana, sözün uyarınca.

Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.

Tuttuğum yolları düşündüm, Senin öğütlerine göre adım attım.

Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.

Buyruklarına uymak için Elimi çabuk tuttum, oyalanmadım.

De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.

Kötülerin ipleri beni sardı, Yasanı unutmadım.

Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.

Doğru hükümlerin için Gece yarısı kalkıp sana şükrederim.

Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.

Dostuyum bütün senden korkanların, Koşullarına uyanların.

Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!

Yeryüzü sevginle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana!

Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.

Ya RAB, iyilik ettin kuluna, Sözünü tuttun.

Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.

Bana sağduyu ve bilgi ver, Çünkü inanıyorum buyruklarına.

For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.

Acı çekmeden önce yoldan sapardım, Ama şimdi sözüne uyuyorum.

God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!

Sen iyisin, iyilik edersin; Bana kurallarını öğret.

De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.

Küstahlar yalanlarla beni lekeledi, Ama ben bütün yüreğimle senin koşullarına uyarım.

Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.

Onların yüreği yağ bağladı, Bense zevk alırım yasandan.

Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.

İyi oldu acı çekmem; Çünkü kurallarını öğreniyorum.

Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.

Ağzından çıkan yasa benim için Binlerce altın ve gümüşten daha değerlidir.

Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!

Senin ellerin beni yarattı, biçimlendirdi. Anlamamı sağla ki buyruklarını öğreneyim.

De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.

Senden korkanlar beni görünce sevinsin, Çünkü senin sözüne umut bağladım.

HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.

Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir; Bana acı çektirirken bile sadıksın.

Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!

Ben kuluna verdiğin söz uyarınca, Sevgin beni avutsun.

Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.

Sevecenlik göster bana, yaşayayım, Çünkü yasandan zevk alıyorum.

Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.

Utansın küstahlar beni yalan yere suçladıkları için. Bense senin koşullarını düşünüyorum.

Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.

Bana dönsün senden korkanlar, Öğütlerini bilenler.

Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.

Yüreğim kusursuz uysun kurallarına, Öyle ki, utanç duymayayım.

Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.

İçim tükeniyor senin kurtarışını özlerken, Senin sözüne umut bağladım ben.

Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"

Gözümün feri sönüyor söz verdiklerini beklemekten, “Ne zaman avutacaksın beni?” diye soruyorum.

Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.

Dumandan kararmış tuluma döndüm, Yine de unutmuyorum kurallarını.

Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?

Daha ne kadar bekleyecek kulun? Ne zaman yargılayacaksın bana zulmedenleri?

De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.

Çukur kazdılar benim için Yasana uymayan küstahlar.

Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!

Bütün buyrukların güvenilirdir; Haksız yere zulmediyorlar, yardım et bana!

De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.

Nerdeyse sileceklerdi beni yeryüzünden, Ama ben senin koşullarından ayrılmadım.

Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.

Koru canımı sevgin uyarınca, Tutayım ağzından çıkan öğütleri.

HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.

Ya RAB, sözün Göklerde sonsuza dek duruyor.

Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.

Sadakatin kuşaklar boyu sürüyor, Kurduğun yeryüzü sapasağlam duruyor.

Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.

Bugün hükümlerin uyarınca ayakta duran her şey Sana kulluk ediyor.

Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.

Eğer yasan zevk kaynağım olmasaydı, Çektiğim acılardan yok olurdum.

Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.

Koşullarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana yaşam verdin.

Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.

Kurtar beni, çünkü seninim, Senin koşullarına yöneldim.

De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.

Kötüler beni yok etmeyi beklerken, Ben senin öğütlerini inceliyorum.

For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.

Kusursuz olan her şeyin bir sonu olduğunu gördüm, Ama senin buyruğun sınır tanımaz.

Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.

Ne kadar severim yasanı! Bütün gün düşünürüm onun üzerinde.

Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.

Buyrukların beni düşmanlarımdan bilge kılar, Çünkü her zaman aklımdadır onlar.

Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.

Bütün öğretmenlerimden daha akıllıyım, Çünkü öğütlerin üzerinde düşünüyorum.

Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.

Yaşlılardan daha bilgeyim, Çünkü senin koşullarına uyuyorum.

Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.

Sakınırım her kötü yoldan, Senin sözünü tutmak için.

Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.

Ayrılmam hükümlerinden, Çünkü bana sen öğrettin.

Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.

Ne tatlı geliyor verdiğin sözler damağıma, Baldan tatlı geliyor ağzıma!

Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.

Senin koşullarına uymakla bilgelik kazanıyorum, Bu yüzden nefret ediyorum her yanlış yoldan.

Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.

Sözün adımlarım için çıra, Yolum için ışıktır.

Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.

Adil hükümlerini izleyeceğime ant içtim, Andımı tutacağım.

Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!

Çok sıkıntı çektim, ya RAB; Koru hayatımı sözün uyarınca.

Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!

Ağzımdan çıkan içten övgüleri Kabul et, ya RAB, Bana hükümlerini öğret.

Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.

Hayatım her an tehlikede, Yine de unutmam yasanı.

De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.

Kötüler tuzak kurdu bana, Yine de sapmadım senin koşullarından.

Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.

Öğütlerin sonsuza dek mirasımdır, Yüreğimin sevincidir onlar.

Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.

Kararlıyım Sonuna kadar senin kurallarına uymaya.

Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.

Döneklerden tiksinir, Senin yasanı severim.

Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.

Sığınağım ve kalkanım sensin, Senin sözüne umut bağlarım.

Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.

Ey kötüler, benden uzak durun, Tanrım’ın buyruklarını yerine getireyim.

Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!

Sözün uyarınca destek ol bana, yaşam bulayım; Umudumu boşa çıkarma!

Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!

Sıkı tut beni, kurtulayım, Her zaman kurallarını dikkate alayım.

Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.

Kurallarından sapan herkesi reddedersin, Çünkü onların hileleri boştur.

For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.

Dünyadaki kötüleri cüruf gibi atarsın, Bu yüzden severim senin öğütlerini.

Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.

Bedenim ürperiyor dehşetinden, Korkuyorum hükümlerinden.

Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!

Adil ve doğru olanı yaptım, Gaddarların eline bırakma beni!

Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!

Güven altına al kulunun mutluluğunu, Baskı yapmasın bana küstahlar.

Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.

Gözümün feri sönüyor, Beni kurtarmanı, Adil sözünü yerine getirmeni beklemekten.

Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!

Kuluna sevgin uyarınca davran, Bana kurallarını öğret.

Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!

Ben senin kulunum, bana akıl ver ki, Öğütlerini anlayabileyim.

Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.

Ya RAB, harekete geçmenin zamanıdır, Yasanı çiğniyorlar.

Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.

Bu yüzden senin buyruklarını, Altından, saf altından daha çok seviyorum;

Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.

Koyduğun koşulların hepsini doğru buluyorum, Her yanlış yoldan tiksiniyorum.

Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.

Harika öğütlerin var, Bu yüzden onlara candan uyuyorum.

Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.

Sözlerinin açıklanışı aydınlık saçar, Saf insanlara akıl verir.

Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.

Ağzım açık, soluk soluğayım, Çünkü buyruklarını özlüyorum.

Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!

Bana lütufla bak, Adını sevenlere her zaman yaptığın gibi.

Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!

Adımlarımı pekiştir verdiğin söz uyarınca, Hiçbir suç bana egemen olmasın.

Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!

Kurtar beni insan baskısından, Koşullarına uyabileyim.

Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!

Yüzün aydınlık saçsın kulunun üzerine, Kurallarını öğret bana.

Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.

Oluk oluk yaş akıyor gözlerimden, Çünkü uymuyorlar yasana.

Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.

Sen adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.

Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.

Buyurduğun öğütler doğru Ve tam güvenilirdir.

Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.

Gayretim beni tüketti, Çünkü düşmanlarım unuttu senin sözlerini.

Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.

Sözün çok güvenilirdir, Kulun onu sever.

Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.

Önemsiz ve horlanan biriyim ben, Ama koşullarını unutmuyorum.

Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.

Adaletin sonsuza dek doğrudur, Yasan gerçektir.

Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.

Sıkıntıya, darlığa düştüm, Ama buyrukların benim zevkimdir.

Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!

Öğütlerin sonsuza dek doğrudur; Bana akıl ver ki, yaşayayım.

Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.

Bütün yüreğimle haykırıyorum, Yanıtla beni, ya RAB! Senin kurallarına uyacağım.

Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!

Sana sesleniyorum, Kurtar beni, Öğütlerine uyayım.

Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.

Gün doğmadan kalkıp yardım dilerim, Senin sözüne umut bağladım.

Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.

Verdiğin söz üzerinde düşüneyim diye, Gece boyunca uyku girmiyor gözüme.

Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!

Sevgin uyarınca sesime kulak ver, Hükümlerin uyarınca, ya RAB, yaşam ver bana!

De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.

Yaklaşıyor kötülük ardınca koşanlar, Yasandan uzaklaşıyorlar.

Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.

Oysa sen yakınsın, ya RAB, Bütün buyrukların gerçektir.

For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.

Çoktan beri anladım Öğütlerini sonsuza dek verdiğini.

Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.

Çektiğim sıkıntıyı gör, kurtar beni, Çünkü yasanı unutmadım.

Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!

Davamı savun, özgür kıl beni, Sözün uyarınca koru canımı.

Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.

Kurtuluş kötülerden uzaktır, Çünkü senin kurallarına yönelmiyorlar.

Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!

Çok sevecensin, ya RAB, Hükümlerin uyarınca koru canımı.

Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.

Bana zulmedenler, düşmanlarım çok, Yine de sapmadım senin öğütlerinden.

Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.

Tiksinerek bakıyorum hainlere, Çünkü uymuyorlar senin sözüne.

Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!

Bak, ne kadar seviyorum koşullarını, Sevgin uyarınca, ya RAB, koru canımı.

Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.

Sözlerinin temeli gerçektir, Doğru hükümlerinin tümü sonsuza dek sürecektir.

Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.

Yok yere zulmediyor bana önderler, Oysa yüreğim senin sözünle titrer.

Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.

Ganimet bulan biri gibi Verdiğin sözlerde sevinç bulurum.

Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.

Tiksinir, iğrenirim yalandan, Ama senin yasanı severim.

Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.

Doğru hükümlerin için Seni günde yedi kez överim.

Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.

Yasanı sevenler büyük esenlik bulur, Hiçbir şey sendeletmez onları.

Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.

Ya RAB, kurtarışına umut bağlar, Buyruklarını yerine getiririm.

Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.

Öğütlerine candan uyar, Onları çok severim.

Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.

Öğütlerini, koşullarını uygularım, Çünkü bütün davranışlarımı görürsün sen.

Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!

Feryadım sana erişsin, ya RAB, Sözün uyarınca akıl ver bana!

Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!

Yalvarışım sana ulaşsın; Verdiğin söz uyarınca kurtar beni!

Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.

Dudaklarımdan övgüler aksın, Çünkü bana kurallarını öğretiyorsun.

Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.

Dilimde sözün ezgilere dönüşsün, Çünkü bütün buyrukların doğrudur.

Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.

Elin bana yardıma hazır olsun, Çünkü senin koşullarını seçtim ben.

Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.

Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, Yasan zevk kaynağımdır.

Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!

Beni yaşat ki, sana övgüler sunayım, Hükümlerin bana yardımcı olsun.

Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.

Kaybolmuş koyun gibi avare dolaşıyordum; Kulunu ara, Çünkü buyruklarını unutmadım ben.