Lamentations 3

Я той муж, який бачив біду від жезла Його гніву,

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

Він провадив мене й допровадив до темряви, а не до світла...

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

Лиш на мене все знову обертає руку Свою цілий день...

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

Він виснажив тіло моє й мою шкіру, мої кості сторощив,

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

обгородив Він мене, і мене оточив гіркотою та мукою,

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

у темноті мене посадив, мов померлих давно...

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

Обгородив Він мене і не вийду, тяжкими вчинив Він кайдани мої...

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

І коли я кричу й голошу, затикає Він вуха Свої на молитву мою...

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

Камінням обтесаним обгородив Він дороги мої, повикривлював стежки мої...

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

Він для мене ведмедем чатуючим став, немов лев той у сховищі!

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

Поплутав дороги мої та розшарпав мене, учинив Він мене опустошеним!

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

Натягнув Свого лука й поставив мене, наче ціль для стріли,

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

пустив стріли до нирок моїх з Свого сагайдака...

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

Для всього народу свого я став посміховиськом, глумливою піснею їхньою цілий день...

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

Наситив мене гіркотою, мене напоїв полином...

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

І стер мені зуби жорствою, до попелу кинув мене,

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

і душа моя спокій згубила, забув я добро...

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

І сказав я: Загублена сила моя, та моє сподівання на Господа...

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

Згадай про біду мою й муку мою, про полин та отруту,

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

душа моя згадує безперестанку про це, і гнеться в мені...

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

Оце я нагадую серцеві своєму, тому то я маю надію:

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

Це милість Господня, що ми не погинули, бо не покінчилось Його милосердя,

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

нове воно кожного ранку, велика бо вірність Твоя!

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

Господь це мій уділ, говорить душа моя, тому я надію на Нього складаю!

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

Господь добрий для тих, хто надію на Нього кладе, для душі, що шукає Його!

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

Добре, коли людина в мовчанні надію кладе на спасіння Господнє.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

Добре для мужа, як носить ярмо в своїй молодості,

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

нехай він самітно сидить і мовчить, як поклав Він на нього його;

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

хай закриє він порохом уста свої, може є ще надія;

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

хай щоку тому підставляє, хто його б'є, своєю ганьбою насичується...

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

Бо Господь не навіки ж покине!

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

Бо хоч Він і засмутить кого, проте змилується за Своєю великою милістю,

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

бо не мучить Він з серця Свого, і не засмучує людських синів.

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

Щоб топтати під своїми ногами всіх в'язнів землі,

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

щоб перед обличчям Всевишнього право людини зігнути,

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

щоб гнобити людину у справі судовій його, оцього не має на оці Господь!

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

Хто то скаже і станеться це, як Господь того не наказав?

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

Хіба не виходить усе з уст Всевишнього, зле та добре?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

Чого ж нарікає людина жива? Нехай скаржиться кожен на гріх свій.

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

Пошукаймо доріг своїх та дослідімо, і вернімось до Господа!

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

підіймімо своє серце та руки до Бога на небі!

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

Спроневірились ми й неслухняними стали, тому не пробачив Ти нам,

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

закрився Ти гнівом і гнав нас, убивав, не помилував,

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

закрив Себе хмарою, щоб до Тебе молитва моя не дійшла...

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

Сміттям та огидою нас Ти вчинив між народами,

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

наші всі вороги пороззявляли на нас свого рота,

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

страх та яма на нас поприходили, руїна й погибіль...

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

Моє око спливає потоками водними через нещастя дочки мого люду...

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

Виливається око моє безупинно, нема бо перерви,

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

аж поки не зглянеться та не побачить Господь із небес,

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

моє око вчиняє журбу для моєї душі через дочок усіх мого міста...

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

Ловлячи, ловлять мене, немов птаха, мої вороги безпричинно,

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

життя моє в яму замкнули вони, і каміннями кинули в мене...

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

Пливуть мені води на голову, я говорю: Вже погублений я!...

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

Кликав я, Господи, Ймення Твоє із найглибшої ями,

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

Ти чуєш мій голос, не заховуй же вуха Свого від зойку мого, від благання мого!

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

Ти близький того дня, коли кличу Тебе, Ти говориш: Не бійся!

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

За душу мою Ти змагався, о Господи, життя моє викупив Ти.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

Ти бачиш, о Господи, кривду мою, розсуди ж Ти мій суд!

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

Усю їхню помсту Ти бачиш, всі задуми їхні на мене,

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

Ти чуєш, о Господи, їхні наруги, всі задуми їхні на мене,

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

мову повстанців на мене та їхнє буркотіння на мене ввесь день...

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

Побач їхнє сидіння та їхнє вставання, як завжди глумлива їхня пісня!

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

Заплати їм, о Господи, згідно з чином їхніх рук!

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

Подай їм темноту на серце, прокляття Твоє нехай буде на них!

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

Своїм гнівом жени їх, і вигуби їх з-під Господніх небес!

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.