Lamentations 3

RAB’bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.

Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.

Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.

Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.

Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.

Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.

Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.

Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.

Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.

Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.

Oklarını böbreklerime sapladı.

M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.

Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.

Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.

Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.

Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB’den umudum kesildi.”

Io ho detto: "E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!"

Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!

Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:

RAB’bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;

E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;

Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!

“Benim payıma düşen RAB’dir” diyor canım, “Bu yüzden O’na umut bağlıyorum.”

"L’Eterno è la mia parte", dice l’anima mia, "perciò spererò in lui".

RAB kendisini bekleyenler, O’nu arayan canlar için iyidir.

L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.

RAB’bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.

Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;

Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;

Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,

Yüceler Yücesi’nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,

Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi’nin ağzından çıkmıyor mu?

Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?

İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB’be dönelim.

Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı’ya açalım:

Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!

“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;

Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.

Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.

Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.

Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: "E’ finita per me!"

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;

Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!

Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: "Non temere!"

Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!

Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!

Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.

İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.

Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.