Lamentations 3

Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.

Minä olen mies, jonka viheliäisyyttä nähdä täytyy hänen hirmuisuutensa vitsan kautta.

Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.

Hän johdatti minua ja vei pimeyteen ja ei valkeuteen.

Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.

Hän on kätensä kääntänyt minua vastaan, ja toimittaa toisin aina minun kanssani.

Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.

Hän on tehnyt lihani ja nahkani vanhaksi, ja luuni musertanut.

Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.

Hän rakensi minua vastaan, ja sapella ja vaivalla hän minua kääri.

Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.

Hän on minut pannut pimeyteen, niinkuin aikaa kuolleet.

Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.

Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.

Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.

Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.

Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.

Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.

Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.

Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.

Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;

Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.

Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.

Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.

Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.

Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.

Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.

Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.

Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.

Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.

Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.

Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.

At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.

Minun sieluni on ajettu pois rauhasta, minun täytyy hyvän unohtaa.

At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.

Minä sanoin: minun voimani ja minun toivoni Herran päälle on kadonnut.

Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.

Muista siis, kuinka minä niin raadollinen ja hyljätty, koiruoholla ja sapella juotettu olen.

Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.

Minun sieluni sen kyllä muistaa, ja sitä itsellensä tutkistelee.

Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.

Minä panen sen sydämeeni; sentähden minä vielä nyt toivon.

Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.

Herran laupiudesta se on, ettemme ratki hukkuneet; ei hänen laupiutensa vielä loppunut.

Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.

Vaan joka huomen se on uusi, ja sinun uskollisuutes on suuri.

Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.

Herra on minun osani, sanoo minun sieluni; sentähden tahdon minä häneen toivoa.

Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.

Herra on hyvä niille, jotka häneen toivovat, ja niille sieluille, jotka häntä kysyvät.

Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.

Hyvä on olla kärsivällisenä ja Herralta apua toivoa.

Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.

Hyvä on ihmiselle ijestä kantaa nuoruudessansa;

Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.

Että hän istuu yksinänsä, on vaiti, kuin jotakin hänen päällensä tulee,

Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.

Ja panee suunsa tomuun, ja odottaa toivoa,

Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.

Ja antaa löydä poskillensa, ja paljon pilkkaa kärsii.

Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.

Sillä ei Herra syökse pois ijankaikkisesti.

Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.

Vaan hän saattaa murheelliseksi, ja taas armahtaa suuresta laupiudestansa.

Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.

Sillä ei hän sydämestänsä ihmisiä kurita eikä murheesen saata,

Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.

Niinkuin hän tahtois raadolliset maan päällä ratki jalkainsa alla polkea,

Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,

Ja antais jonkun miehen oikeuden Ylimmäisen edessä tulla käännetyksi pois,

Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.

Ja ihmistä väärin tuomita asiassansa, niinkuin ei Herra sitä näkisikään.

Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?

Kuka tohtii siis sanoa: senkaltaiset tapahtuvat ilman Herran käskyä?

Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?

Eikö paha ja hyvä tule Korkeimman suusta?

Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?

Miksi siis ihmiset nurisevat eläissänsä? Jokainen nuriskaan syntejänsä vastaan.

Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.

Tutkistelkaamme ja etsikäämme meidän menoamme, ja palatkaamme Herran tykö.

Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.

Nostakaamme meidän sydämemme ja kätemme taivaasen päin, Jumalan tykö.

Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.

Me, me olemme syntiä tehneet ja kovakorvaiset olleet; (sentähden) et sinä säästänytkään.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.

Vaan sinä olet vihalla meitä peittänyt ja vainonnut, ja armottomasti surmannut.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.

Sinä verhoitit itses pilvellä, ettei rukous päässyt sen lävitse.

Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.

Sinä olet meitä tunkioksi ja saastaisuudeksi kansain seassa tehnyt.

Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.

Kaikki meidän vihollisemme ovat suutansa ammottaneet meitä vastaan.

Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.

Me painetaan alas ja rangaistaan pelvolla ja ahdistuksella.

Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.

Minun silmäni vuotavat vesi-ojia minun kansani tyttären surkeuden tähden.

Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.

Minun silmäni vuotavat ja ei taida lakata; ei he asetu,

Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.

Siihenasti että Herra katsoo taivaasta alas ja näkee.

Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.

Minun silmäni kuluttaa minulta elämäni kaikkein minun kaupunkini tytärten tähden.

Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.

Minun viholliseni ovat minua kovin ajaneet takaa, niinkuin lintua ilman syytä.

Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.

He ovat minun elämäni kuoppaan salvanneet, ja heittäneet kiven minun päälleni.

Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.

Ovat myös vedet minun pääni ylitse käyneet; niin minä sanoin: nyt minä ratki hukassa olen.

Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.

Minä huusin avukseni sinun nimeäs, Herra, alhaalta kuopasta;

Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.

Ja sinä kuulit minun ääneni, älä korvias kätke minun huokauksestani ja huudostani.

Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.

Sinä lähenet kuin minä sinua huudan, ja sanot: älä pelkää.

Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.

Sinä, Herra, ratkaiset minun sieluni asian, ja lunastat minun henkeni.

Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.

Herra katso, kuinka minulle niin vääryyttä tehdään, ja tuomitse minun oikeuteni.

Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.

Sinä näet kaikki heidän kostonsa ja kaikki heidän ajatuksensa minusta.

Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,

Herra, sinä kuulet heidän pilkkansa ja kaikki heidän ajatuksensa minua vastaan,

Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.

Minun vainollisteni huulet ja heidän neuvonsa minua vastaan yli päivää.

Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.

Katso, kuin he istuvat eli nousevat, niin he minusta virsiä laulavat.

Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.

Kosta heille, Herra, niinkuin he ansainneet ovat, heidän kättensä töiden jälkeen.

Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.

Anna heidän sydämensä vavista ja sinun kiroustas tuta.

Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.

Vainoo heitä hirmuisuudella, ja hukuta heitä Herran taivaan alta.