Lamentations 3

Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.