Lamentations 3

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

RAB’bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

Oklarını böbreklerime sapladı.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB’den umudum kesildi.”

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

RAB’bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

“Benim payıma düşen RAB’dir” diyor canım, “Bu yüzden O’na umut bağlıyorum.”

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

RAB kendisini bekleyenler, O’nu arayan canlar için iyidir.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

RAB’bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

Yüceler Yücesi’nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi’nin ağzından çıkmıyor mu?

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB’be dönelim.

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı’ya açalım:

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.