Lamentations 3

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

Io ho detto: "E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!"

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

"L’Eterno è la mia parte", dice l’anima mia, "perciò spererò in lui".

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: "E’ finita per me!"

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: "Non temere!"

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.