Lamentations 3

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
او مرا به اعماق تاریکی برده
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
سعادت و سلامتی را از من گرفته است.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
«پیوسته اشک می‌ریزم
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»