Lamentations 3

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Jeg er den, der så nød ved hans vredes ris,

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

ja, Hånden vender han mod mig Dagen lang.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

Mit Bød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Om jeg end råber og skriger, min Bøn er stængt ude.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne kroge.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne på mig;

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

Mine Tænder lod han bide i Flint, han trådte mig i Støvet;

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

og sagde: "Min Livskraft, mit Håb til HERREN er ude."

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

At mindes min Vånde og Flakken er Malurt og Galde;

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

min Sjæl, den mindes det grant den grubler betynget.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Det lægger jeg mig på Sinde, derfor vil jeg håbe:

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

HERRENs Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

hans Nåde er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

Min Del er HERREN, (siger min Sjæl,) derfor håber jeg på ham.

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

Dem, der bier på HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

det er godt at håbe i Stilhed på HERRENs Frelse,

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

godt for en Mand, at han bærer Åg i sin Ungdom.

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

Han sidde ensom og tavs, når han lægger det på ham;

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

han trykke sin Mund mod Støvet, måske er der Håb.

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Række Kind til den, der slår ham, mættes med Hån.

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Thi Herren bortstøder ikke for evigt,

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

har han voldt Kvide, så ynkes han, stor er hans Nåde;

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Når Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

når Mandens Ret for den Højestes Åsyn bøjes,

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

når en Mand lider Uret i sin Sag mon Herren ej ser det?

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Hvo taler vel, så det sker, om ej Herren byder?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Kommer ikke både ondt og godt fra den Højestes Mund?

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skånsel,

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

hylled dig i Skyer, så Bønnen ej nåed frem;

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: "Fortabt!"

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

Dit Navn påkaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

du hørte min Røst: "O, gør dig ej døv for mit Skrig!"

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

Nær var du den Dag jeg kaldte, du sagde: "Frygt ikke!"

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

Du førte min Sag, o Herre, genløste mit Liv;

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

HERRE, du ser, jeg lider Uret. skaf mig min Ret!

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

du hører deres Smædeord HERRE, deres Rænker imod mig,

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Se dem, når de sidder eller står, deres Nidvise er jeg.

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

gør deres Hjerte forhærdet din Forbandelse over dem!

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.