Lamentations 3

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Já jsem muž okoušející trápení od metly rozhněvání Božího.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Zahnal mne, a uvedl do tmy a ne k světlu.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Toliko proti mně se postavuje, a obrací ruku svou přes celý den.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

Uvedl sešlost na tělo mé a kůži mou, a polámal kosti mé.

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

Zastavěl mne a obklíčil přeodpornou hořkostí.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

Postavil mne v tmavých místech jako ty, kteříž již dávno zemřeli.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Ohradil mne, abych nevyšel; obtížil ocelivý řetěz můj.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

A jakžkoli volám a křičím, zacpává uši před mou modlitbou.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Ohradil cesty mé tesaným kamenem, a stezky mé zmátl.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Jest nedvěd číhající na mne, lev v skrejších.

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

Cesty mé stočil, anobrž roztrhal mne, a na to mne přivedl, abych byl pustý.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

Natáhl lučiště své, a vystavil mne za cíl střelám.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

Postřelil ledví má střelami toulu svého.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Jsem v posměchu se vším lidem svým, a písničkou jejich přes celý den.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Sytí mne hořkostmi, opojuje mne pelynkem.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

Nadto potřel o kameníčko zuby mé, vrazil mne do popela.

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

Tak jsi vzdálil, ó Bože, duši mou od pokoje, až zapomínám na pohodlí,

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

A říkám: Zahynulatě síla má i naděje má, kterouž jsem měl v Hospodinu.

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

A však duše má rozvažujíc trápení svá a pláč svůj, pelynek a žluč,

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Rozvažujíc to ustavičně, ponižuje se ve mně.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

A přivodě sobě to ku paměti, (naději mám),

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

Že veliké jest milosrdenství Hospodinovo, když jsme do konce nevyhynuli. Nepřestávajíť zajisté slitování jeho,

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

Ale nová jsou každého jitra; převeliká jest pravda tvá.

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

Díl můj jest Hospodin, říká duše má; protož naději mám v něm.

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

Dobrý jest Hospodin těm, jenž očekávají na něj, duši té, kteráž ho hledá.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

Dobré jest trpělivě očekávajícímu na spasení Hospodinovo.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Dobré jest muži tomu, kterýž by nosil jho od dětinství svého,

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

Kterýž by pak byl opuštěn, trpělivě se má v tom, což na něj vloženo,

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

Dávaje do prachu ústa svá, až by se ukázala naděje,

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Nastavuje líce tomu, kdož jej bije, a sytě se potupou.

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

Neboť nezamítá Pán na věčnost;

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

Nýbrž ačkoli zarmucuje, však slitovává se podlé množství milosrdenství svého.

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

Netrápíť zajisté z srdce svého, aniž zarmucuje synů lidských.

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

Aby kdo potíral nohama svýma všecky vězně v zemi,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

Aby nespravedlivě soudil muže před oblíčejem Nejvyššího,

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

Aby převracel člověka v při jeho, Pán nelibuje.

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Kdo jest, ješto když řekl, stalo se něco, a Pán nepřikázal?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Z úst Nejvyššího zdali nepochází zlé i dobré?

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Proč by tedy sobě stýskal člověk živý, muž nad kázní za hříchy své?

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Zpytujme raději a ohledujme cest našich, a navraťme se až k Hospodinu.

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Pozdvihujme srdcí i rukou svých k Bohu silnému v nebe.

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

Myť jsme se zpronevěřili, a zpurní jsme byli, protož ty neodpouštíš.

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

Obestřels se hněvem a stiháš nás, morduješ a nešanuješ.

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

Obestřels se oblakem, aby nemohla proniknouti k tobě modlitba.

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

Za smeti a povrhel položil jsi nás u prostřed národů těchto.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Rozdírají na nás ústa svá všickni nepřátelé naši.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Strach a jáma potkala nás, zpuštění a setření.

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Potokové vod tekou z očí mých pro potření dcery lidu mého.

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

Oči mé slzí bez přestání, proto že není žádného odtušení,

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

Ažby popatřil a shlédl Hospodin s nebe.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Oči mé rmoutí duši mou pro všecky dcery města mého.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

Loviliť jsou mne ustavičně, jako ptáče, nepřátelé moji bez příčiny.

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

Uvrhli do jámy život můj, a přimetali mne kamením.

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Rozvodnily se vody nad hlavou mou, řekl jsem: Jižtě po mně.

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

Vzývám jméno tvé, ó Hospodine, z jámy nejhlubší.

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

Hlas můj vyslýchával jsi; nezacpávejž ucha svého před vzdycháním mým a voláním mým.

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

V ten den, v němž jsem tě vzýval, přicházeje, říkávals: Neboj se.

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

Pane, zasazuje se o při duše mé, vysvobozoval jsi život můj.

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

Vidíš, ó Hospodine, převrácenost, kteráž se mně děje, dopomoziž mi k spravedlnosti.

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Vidíš všecko vymstívání se jejich, všecky úklady jejich proti mně.

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Slýcháš utrhání jejich, ó Hospodine, i všecky obmysly jejich proti mně,

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

Řeči povstávajících proti mně, a přemyšlování jejich proti mně přes celý den.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Pohleď, jak při sedání jejich i povstání jejich jsem písničkou jejich.

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Dej jim odplatu, Hospodine, podlé díla rukou jejich.

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

Dej jim zatvrdilé srdce a prokletí své na ně.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

Stihej v prchlivosti, a vyhlaď je, ať nejsou pod nebem tvým.