Lamentations 3

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

أَنَا هُوَ الرَّجُلُ الَّذِي رأَى مَذَلَّةً بِقَضِيبِ سَخَطِهِ.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

قَادَنِي وَسَيَّرَنِي فِي الظَّلاَمِ وَلاَ نُورَ.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

حَقًّا إِنَّهُ يَعُودُ وَيَرُدُّ عَلَيَّ يَدَهُ الْيَوْمَ كُلَّهُ.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

أَبْلَى لَحْمِي وَجِلْدِي. كَسَّرَ عِظَامِي.

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

بَنَى عَلَيَّ وَأَحَاطَنِي بِعَلْقَمٍ وَمَشَقَّةٍ.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

أَسْكَنَنِي فِي ظُلُمَاتٍ كَمَوْتَى الْقِدَمِ.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

سَيَّجَ عَلَيَّ فَلاَ أَسْتَطِيعُ الْخُرُوجَ. ثَقَّلَ سِلْسِلَتِي.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

أَيْضًا حِينَ أَصْرُخُ وَأَسْتَغِيثُ يَصُدُّ صَلاَتِي.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

سَيَّجَ طُرُقِي بِحِجَارَةٍ مَنْحُوتَةٍ. قَلَبَ سُبُلِي.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

هُوَ لِي دُبٌّ كَامِنٌ، أَسَدٌ فِي مَخَابِىءَ.

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

مَيَّلَ طُرُقِي وَمَزَّقَنِي. جَعَلَنِي خَرَابًا.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

مَدَّ قَوْسَهُ وَنَصَبَنِي كَغَرَضٍ لِلسَّهْمِ.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

أَدْخَلَ فِي كُلْيَتَيَّ نِبَالَ جُعْبَتِهِ.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

صِرْتُ ضُحْكَةً لِكُلِّ شَعْبِي، وَأُغْنِيَةً لَهُمُ الْيَوْمَ كُلَّهُ.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

أَشْبَعَنِي مَرَائِرَ وَأَرْوَانِي أَفْسَنْتِينًا،

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

وَجَرَشَ بِالْحَصَى أَسْنَانِي. كَبَسَنِي بِالرَّمَادِ.

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

وَقَدْ أَبْعَدْتَ عَنِ السَّلاَمِ نَفْسِي. نَسِيتُ الْخَيْرَ.

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

وَقُلْتُ: «بَادَتْ ثِقَتِي وَرَجَائِي مِنَ الرَّبِّ».

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

ذِكْرُ مَذَلَّتِي وَتَيَهَانِي أَفْسَنْتِينٌ وَعَلْقَمٌ.

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

ذِكْرًا تَذْكُرُ نَفْسِي وَتَنْحَنِي فِيَّ.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

أُرَدِّدُ هذَا فِي قَلْبِي، مِنْ أَجْلِ ذلِكَ أَرْجُو:

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

إِنَّهُ مِنْ إِحْسَانَاتِ الرَّبِّ أَنَّنَا لَمْ نَفْنَ، لأَنَّ مَرَاحِمَهُ لاَ تَزُولُ.

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

هِيَ جَدِيدَةٌ فِي كُلِّ صَبَاحٍ. كَثِيرَةٌ أَمَانَتُكَ.

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

نَصِيبِي هُوَ الرَّبُّ، قَالَتْ نَفْسِي، مِنْ أَجْلِ ذلِكَ أَرْجُوهُ.

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

طَيِّبٌ هُوَ الرَّبُّ لِلَّذِينَ يَتَرَجَّوْنَهُ، لِلنَّفْسِ الَّتِي تَطْلُبُهُ.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

جَيِّدٌ أَنْ يَنْتَظِرَ الإِنْسَانُ وَيَتَوَقَّعَ بِسُكُوتٍ خَلاَصَ الرَّبِّ.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

جَيِّدٌ لِلرَّجُلِ أَنْ يَحْمِلَ النِّيرَ فِي صِبَاهُ.

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

يَجْلِسُ وَحْدَهُ وَيَسْكُتُ، لأَنَّهُ قَدْ وَضَعَهُ عَلَيْهِ.

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

يَجْعَلُ فِي التُّرَابِ فَمَهُ لَعَلَّهُ يُوجَدُ رَجَاءٌ.

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

يُعْطِي خَدَّهُ لِضَارِبِهِ. يَشْبَعُ عَارًا.

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

لأَنَّ السَّيِّدَ لاَ يَرْفُضُ إِلَى الأَبَدِ.

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

فَإِنَّهُ وَلَوْ أَحْزَنَ يَرْحَمُ حَسَبَ كَثْرَةِ مَرَاحِمِهِ.

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

لأَنَّهُ لاَ يُذِلُّ مِنْ قَلْبِهِ، وَلاَ يُحْزِنُ بَنِي الإِنْسَانِ.

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

أَنْ يَدُوسَ أَحَدٌ تَحْتَ رِجْلَيْهِ كُلَّ أَسْرَى الأَرْضِ،

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

أَنْ يُحَرِّفَ حَقَّ الرَّجُلِ أَمَامَ وَجْهِ الْعَلِيِّ،

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

أَنْ يَقْلِبَ الإِنْسَانَ فِي دَعْوَاهُ. السَّيِّدُ لاَ يَرَى!

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

مَنْ ذَا الَّذِي يَقُولُ فَيَكُونَ وَالرَّبُّ لَمْ يَأْمُرْ؟

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

مِنْ فَمِ الْعَلِيِّ أَلاَ تَخْرُجُ الشُّرُورُ وَالْخَيْرُ؟

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

لِمَاذَا يَشْتَكِي الإِنْسَانُ الْحَيُّ، الرَّجُلُ مِنْ قِصَاصِ خَطَايَاهُ؟

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

لِنَفْحَصْ طُرُقَنَا وَنَمْتَحِنْهَا وَنَرْجعْ إِلَى الرَّبِّ.

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

لِنَرْفَعْ قُلُوبَنَا وَأَيْدِيَنَا إِلَى اللهِ فِي السَّمَاوَاتِ:

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

«نَحْنُ أَذْنَبْنَا وَعَصَيْنَا. أَنْتَ لَمْ تَغْفِرْ.

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

الْتَحَفْتَ بِالْغَضَبِ وَطَرَدْتَنَا. قَتَلْتَ وَلَمْ تَشْفِقْ.

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

الْتَحَفْتَ بِالسَّحَابِ حَتَّى لاَ تَنْفُذَ الصَّلاَةُ.

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

جَعَلْتَنَا وَسَخًا وَكَرْهًا فِي وَسَطِ الشُّعُوبِ.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

فَتَحَ كُلُّ أَعْدَائِنَا أَفْوَاهَهُمْ عَلَيْنَا.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

صَارَ عَلَيْنَا خَوْفٌ وَرُعْبٌ، هَلاَكٌ وَسَحْقٌ».

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

سَكَبَتْ عَيْنَايَ يَنَابِيعَ مَاءٍ عَلَى سَحْقِ بِنْتِ شَعْبِي.

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

عَيْنِي تَسْكُبُ وَلاَ تَكُفُّ بِلاَ انْقِطَاعٍ

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

حَتَّى يُشْرِفَ وَيَنْظُرَ الرَّبُّ مِنَ السَّمَاءِ.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

عَيْنِي تُؤَثِّرُ فِي نَفْسِي لأَجْلِ كُلِّ بَنَاتِ مَدِينَتِي.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

قَدِ اصْطَادَتْنِي أَعْدَائِي كَعُصْفُورٍ بِلاَ سَبَبٍ.

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

قَرَضُوا فِي الْجُبِّ حَيَاتِي وَأَلْقَوْا عَلَيَّ حِجَارَةً.

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

طَفَتِ الْمِيَاهُ فَوْقَ رَأْسِي. قُلْتُ: «قَدْ قُرِضْتُ!».

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

دَعَوْتُ بِاسْمِكَ يَا رَبُّ مِنَ الْجُبِّ الأَسْفَلِ.

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

لِصَوْتِي سَمِعْتَ: «لاَ تَسْتُرْ أُذُنَكَ عَنْ زَفْرَتِي، عَنْ صِيَاحِي».

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

دَنَوْتَ يَوْمَ دَعَوْتُكَ. قُلْتَ: «لاَ تَخَفْ!».

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

خَاصَمْتَ يَا سَيِّدُ خُصُومَاتِ نَفْسِي. فَكَكْتَ حَيَاتِي.

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

رَأَيْتَ يَا رَبُّ ظُلْمِي. أَقِمْ دَعْوَايَ.

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

رَأَيْتَ كُلَّ نَقْمَتِهِمْ، كُلَّ أَفْكَارِهِمْ عَلَيَّ.

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

سَمِعْتَ تَعْيِيرَهُمْ يَا رَبُّ، كُلَّ أَفْكَارِهِمْ عَلَيَّ.

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

كَلاَمُ مُقَاوِمِيَّ وَمُؤَامَرَتُهُمْ عَلَيَّ الْيَوْمَ كُلَّهُ.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

اُنْظُرْ إِلَى جُلُوسِهِمْ وَوُقُوفِهِمْ، أَنَا أُغْنِيَتُهُمْ!

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

رُدَّ لَهُمْ جَزَاءً يَا رَبُّ حَسَبَ عَمَلِ أَيَادِيهِمْ.

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

أَعْطِهِمْ غِشَاوَةَ قَلْبٍ، لَعْنَتَكَ لَهُمْ.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

اِتْبَعْ بِالْغَضَبِ وَأَهْلِكْهُمْ مِنْ تَحْتِ سَمَاوَاتِ الرَّبِّ.