Lamentations 3

Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.

Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.

Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.

Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.

Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.

Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.

Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.

Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.

Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.

Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.

På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.

Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.

Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.

Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.

Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.

Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.

Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.

Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.

En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.

Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.

Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.

Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;

Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.

Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.

Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.

Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.

Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.

Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.

Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.

Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.

Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.

Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.

Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,

At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.

og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.

At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.

Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!

Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.

Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.

Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.

Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:

Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.

Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.

Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.

Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.

Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.

Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.

Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.

Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.

Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.

Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.

Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.

Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,

Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.

at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,

Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.

at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -

Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.

at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.

Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.

For Herren forkaster ikke til evig tid,

Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.

men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;

Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.

for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.

Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.

Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,

Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.

bøier mannens rett for den Høiestes åsyn

Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,

eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?

Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.

Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?

Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?

Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?

Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?

Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!

Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?

La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!

Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.

La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!

Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.

Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.

Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.

Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.

Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.

Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.

Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.

De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.

Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.

Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.

Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.

Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.

Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.

Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,

Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.

før Herrens øie ser ned fra himmelen.

Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.

Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.

Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.

Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.

Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.

De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.

Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.

Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.

Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.

Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.

Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.

Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!

Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.

Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!

Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.

Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.

Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.

Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!

Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.

Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.

Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.

Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,

Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,

mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.

Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.

Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.

Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.

Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.

Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.

Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.

Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.

Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.

Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.