Lamentations 3

Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
Je suis l'homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
Il m'a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
Il a bâti autour de moi, Il m'a environné de poison et de douleur.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
Il m'a entouré d'un mur, pour que je ne sorte pas; Il m'a donné de pesantes chaînes.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
J'ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
Il a détourné mes voies, il m'a déchiré, Il m'a jeté dans la désolation.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
Il a tendu son arc, et il m'a placé Comme un but pour sa flèche.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l'objet de leurs chansons.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a enivré d'absinthe.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m'a couvert de cendre.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
Tu m'as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
Et j'ai dit: Ma force est perdue, Je n'ai plus d'espérance en l'Eternel!
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l'absinthe et au poison;
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
Quand mon âme s'en souvient, Elle est abattue au dedans de moi.
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
Voici ce que je veux repasser en mon coeur, Ce qui me donnera de l'espérance.
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
Les bontés de l'Eternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
Elles se renouvellent chaque matin. Oh! que ta fidélité est grande!
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
L'Eternel est mon partage, dit mon âme; C'est pourquoi je veux espérer en lui.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
L'Eternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l'âme qui le cherche.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
Il est bon d'attendre en silence Le secours de l'Eternel.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
Il est bon pour l'homme De porter le joug dans sa jeunesse.
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l'Eternel le lui impose;
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d'opprobres.
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
Mais, lorsqu'il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
Car ce n'est pas volontiers qu'il humilie Et qu'il afflige les enfants des hommes.
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
Qui dira qu'une chose arrive, Sans que le Seigneur l'ait ordonnée?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
N'est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l'Eternel;
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
Elevons nos coeurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n'as point pardonné!
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
Tu t'es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
Tu t'es enveloppé d'un nuage, Pour fermer accès à la prière.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
Des torrents d'eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
Mon oeil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
Jusqu'à ce que l'Eternel regarde et voie Du haut des cieux;
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
Mon oeil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
Ils m'ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
J'ai invoqué ton nom, ô Eternel, Du fond de la fosse.
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l'oreille à mes soupirs, à mes cris!
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
Eternel, tu as vu ce qu'on m'a fait souffrir: Rends-moi justice!
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
Eternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
Les discours de mes adversaires, et les projets Qu'ils formaient chaque jour contre moi.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l'objet de leurs chansons.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
Tu leur donneras un salaire, ô Eternel, Selon l'oeuvre de leurs mains;
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
Tu les livreras à l'endurcissement de leur coeur, A ta malédiction contre eux;
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.
Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Eternel!