Lamentations 3

I am the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

He hath led me, and brought me into darkness, but not into light.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Surely against me is he turned; he turneth his hand against me all the day.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

He hath builded against me, and compassed me with gall and travail.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

He hath set me in dark places, as they that be dead of old.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

He was unto me as a bear lying in wait, and as a lion in secret places.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

I was a derision to all my people; and their song all the day.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

And I said, My strength and my hope is perished from the LORD:

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Remembering mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

My soul hath them still in remembrance, and is humbled in me.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

This I recall to my mind, therefore have I hope.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

It is of the LORD'S mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

They are new every morning: great is thy faithfulness.

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

The LORD is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

The LORD is good unto them that wait for him, to the soul that seeketh him.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

It is good that a man should both hope and quietly wait for the salvation of the LORD.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

It is good for a man that he bear the yoke in his youth.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

He sitteth alone and keepeth silence, because he hath borne it upon him.

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

He putteth his mouth in the dust; if so be there may be hope.

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

He giveth his cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

For the Lord will not cast off for ever:

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

But though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

To crush under his feet all the prisoners of the earth,

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

To turn aside the right of a man before the face of the most High,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

To subvert a man in his cause, the Lord approveth not.

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord commandeth it not?

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Thou hast covered thyself with a cloud, that our prayer should not pass through.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Thou hast made us as the offscouring and refuse in the midst of the people.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

All our enemies have opened their mouths against us.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Mine eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Mine eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission,

«پیوسته اشک می‌ریزم

Till the LORD look down, and behold from heaven.

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

Mine eye affecteth mine heart because of all the daughters of my city.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Mine enemies chased me sore, like a bird, without cause.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Waters flowed over mine head; then I said, I am cut off.

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

I called upon thy name, O LORD, out of the low dungeon.

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my breathing, at my cry.

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Thou drewest near in the day that I called upon thee: thou saidst, Fear not.

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

O Lord, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

O LORD, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Thou hast seen all their vengeance and all their imaginations against me.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Thou hast heard their reproach, O LORD, and all their imaginations against me;

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

Behold their sitting down, and their rising up; I am their musick.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Render unto them a recompence, O LORD, according to the work of their hands.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Give them sorrow of heart, thy curse unto them.

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the LORD.

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»