Lamentations 3

Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.

RAB’bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.

Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.

Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.

Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.

Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.

Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.

Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.

Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.

Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.

Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.

Oklarını böbreklerime sapladı.

Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.

Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.

Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.

Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

Io ho detto: "E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!"

Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB’den umudum kesildi.”

Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!

Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.

Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;

RAB’bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;

si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!

Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

"L’Eterno è la mia parte", dice l’anima mia, "perciò spererò in lui".

“Benim payıma düşen RAB’dir” diyor canım, “Bu yüzden O’na umut bağlıyorum.”

L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.

RAB kendisini bekleyenler, O’nu arayan canlar için iyidir.

Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.

RAB’bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!

RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!

Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;

Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.

Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,

Yüceler Yücesi’nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?

Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi’nin ağzından çıkmıyor mu?

Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!

İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB’be dönelim.

Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı’ya açalım:

Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.

“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;

Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.

Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.

Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: "E’ finita per me!"

Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!

Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: "Non temere!"

Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.

Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.

Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.

Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.

İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.