Lamentations 3

Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

Io ho detto: "E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!"

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

"L’Eterno è la mia parte", dice l’anima mia, "perciò spererò in lui".

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: "E’ finita per me!"

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: "Non temere!"

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!