Lamentations 3

Én vagyok az az ember, a ki nyomorúságot látott az ő haragjának vesszeje miatt.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Engem vezérlett és járatott sötétségben és nem világosságban.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Bizony ellenem fordult, *ellenem* fordítja kezét minden nap.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Megfonnyasztotta testemet és bőrömet, összeroncsolta csontjaimat.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
*Erősséget* épített ellenem és körülvett méreggel és fáradsággal.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Sötét helyekre ültetett engem, mint az örökre meghaltakat.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Körülkerített, hogy ki ne mehessek, nehézzé tette lánczomat.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Sőt ha kiáltok és segítségül hívom is, nem hallja meg imádságomat.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Elkerítette az én útaimat terméskővel, ösvényeimet elforgatta.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Ólálkodó medve ő nékem *és* lesben álló oroszlán.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Útaimat elterelte, és darabokra vagdalt és elpusztított engem!
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Kifeszítette kézívét, és a nyíl elé czélul állított engem!
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Veséimbe bocsátotta tegzének fiait.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Egész népemnek csúfjává lettem, és gúnydalukká napestig.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Eltöltött engem keserűséggel, megrészegített engem ürömmel.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
És kova-kővel tördelte ki fogaimat; porba tiprott engem.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
És kizártad lelkem a békességből; elfeledkeztem a jóról.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
És mondám: Elveszett az én erőm és az én reménységem az Úrban.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Emlékezzél meg az én nyomorúságomról és eltapodtatásomról, az ürömről és a méregről!
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Vissza-visszaemlékezik, és megalázódik bennem az én lelkem.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Ezt veszem szívemre, azért bízom.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Az Úr kegyelmessége az, hogy még nincsen végünk; mivel nem fogyatkozik el az ő irgalmassága!
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Minden reggel meg-megújul; nagy a te hűséged!
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Az Úr az én örökségem, mondja az én lelkem, azért benne bízom.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Jó az Úr azoknak, a kik várják őt; a léleknek, a mely keresi őt.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Jó várni és megadással lenni az Úr szabadításáig.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Jó a férfiúnak, ha igát visel ifjúságában.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Egyedül ül és hallgat, mert felvette magára.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Porba teszi száját, *mondván:* Talán van *még* reménység?
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Orczáját tartja az őt verőnek, megelégszik gyalázattal.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Mert nem zár ki örökre az Úr.
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Sőt, ha megszomorít, meg is vígasztal az ő kegyelmességének gazdagsága szerint.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Mert nem szíve szerint veri és szomorítja meg az embernek fiát.
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Hogy lábai alá tiporja valaki a föld minden foglyát;
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Hogy elfordíttassék az ember ítélete a Magasságosnak színe előtt;
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
Hogy elnyomassék az ember az ő peres dolgában: ezt az Úr nem nézi el.
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
Kicsoda az, a ki szól és meglesz, ha nem parancsolja az Úr?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
A Magasságosnak szájából nem jő ki a gonosz és a jó.
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Mit zúgolódik az élő ember? Ki-ki a maga bűneiért *bűnhődik.*
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Tudakozzuk a mi útainkat és vizsgáljuk meg, és térjünk az Úrhoz.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Emeljük fel szíveinket kezeinkkel egyetemben Istenhez az égben.
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Mi voltunk gonoszok és pártütők, azért nem bocsátottál meg.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Felöltötted a haragot és üldöztél minket, öldököltél, nem kiméltél.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Felöltötted a felhőt, hogy hozzád ne jusson az imádság.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Sepredékké és útálattá tettél minket a népek között.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Feltátotta száját ellenünk minden ellenségünk.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Rettegés és tőr van mi rajtunk, pusztulás és romlás.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Víz-patakok folynak alá az én szememből népem leányának romlása miatt.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Szemem csörgedez és nem szünik meg, nincs pihenése,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Míg ránk nem tekint és meg nem lát az Úr az égből.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
Szemem bánatba ejté lelkemet városomnak minden leányáért.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Vadászva vadásztak reám, mint valami madárra, ellenségeim ok nélkül.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Veremben fojtották meg életemet, és követ hánytak rám.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Felüláradtak a vizek az én fejem felett; mondám: Kivágattam!
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Segítségül hívtam a te nevedet, oh Uram, a legalsó veremből.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Hallottad az én szómat; ne rejtsd el füledet sóhajtásom és kiáltásom elől.
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Közelegj hozzám, mikor segítségül hívlak téged; mondd: Ne félj!
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Pereld meg Uram lelkemnek perét; váltsd meg életemet.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Láttad, oh Uram, az én bántalmaztatásomat; ítéld meg ügyemet.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Láttad minden bosszúállásukat, minden ellenem való gondolatjokat.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Hallottad Uram az ő szidalmazásukat, minden ellenem való gondolatjokat;
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Az ellenem támadóknak ajkait, és ellenem való mindennapi szándékukat.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
Tekintsd meg leülésöket és felkelésöket; én vagyok az ő gúnydaluk.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Fizess meg nékik, Uram, az ő kezeiknek munkája szerint.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Adj nékik szívbeli konokságot; átkodul reájok.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Üldözd haragodban, és veszesd el őket az Úr ege alól!
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!