Lamentations 3

אני הגבר ראה עני בשבט עברתו׃
من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.
אותי נהג וילך חשך ולא אור׃
او مرا به اعماق تاریکی برده
אך בי ישב יהפך ידו כל היום׃
و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.
בלה בשרי ועורי שבר עצמותי׃
گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.
בנה עלי ויקף ראש ותלאה׃
مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده
במחשכים הושיבני כמתי עולם׃
و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.
גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי׃
دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.
גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי׃
برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.
גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה׃
راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.
דב ארב הוא לי אריה במסתרים׃
او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.
דרכי סורר ויפשחני שמני שמם׃
مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.
דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ׃
کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.
הביא בכליותי בני אשפתו׃
تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.
הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום׃
مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.
השביעני במרורים הרוני לענה׃
با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.
ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר׃
رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.
ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה׃
سعادت و سلامتی را از من گرفته است.
ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה׃
گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»
זכר עניי ומרודי לענה וראש׃
وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.
זכור תזכור ותשיח עלי נפשי׃
همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.
זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל׃
امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،
חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו׃
زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.
חדשים לבקרים רבה אמונתך׃
آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.
חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו׃
خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.
טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו׃
خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.
טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה׃
پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.
טוב לגבר כי ישא על בנעוריו׃
چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.
ישב בדד וידם כי נטל עליו׃
وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛
יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה׃
و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.
יתן למכהו לחי ישבע בחרפה׃
وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.
כי לא יזנח לעולם אדני׃
زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.
כי אם הוגה ורחם כרב חסדו׃
هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.
כי לא ענה מלבו ויגה בני איש׃
خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.
לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ׃
وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛
להטות משפט גבר נגד פני עליון׃
هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛
לעות אדם בריבו אדני לא ראה׃
و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.
מי זה אמר ותהי אדני לא צוה׃
هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.
מפי עליון לא תצא הרעות והטוב׃
خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.
מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו׃
پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟
נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה׃
بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.
נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים׃
بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،
נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת׃
و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.
סכתה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת׃
«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.
סכותה בענן לך מעבור תפלה׃
چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.
סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים׃
تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.
פצו עלינו פיהם כל איבינו׃
«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.
פחד ופחת היה לנו השאת והשבר׃
با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.
פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי׃
به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.
עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות׃
«پیوسته اشک می‌ریزم
עד ישקיף וירא יהוה משמים׃
تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.
עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי׃
وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.
צוד צדוני כצפור איבי חנם׃
«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.
צמתו בבור חיי וידו אבן בי׃
مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.
צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי׃
آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.
קראתי שמך יהוה מבור תחתיות׃
«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.
קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי׃
فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.
קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא׃
وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'
רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי׃
«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.
ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי׃
تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.
ראיתה כל נקמתם כל מחשבתם לי׃
تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.
שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי׃
«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.
שפתי קמי והגיונם עלי כל היום׃
دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.
שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם׃
در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.
תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם׃
«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.
תתן להם מגנת לב תאלתך להם׃
آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.
תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה׃
با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»