Lamentations 3

Mwen se yon nonm ki konnen mizè moun gen pou pase lè Bondye ankòlè sou yo, lè Bondye ap pini yo.
Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.
Li trennen m', li fè m' mache nan fènwa san yon ti limyè pou klere m'.
Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.
Tout lajounen, l'ap plede bat mwen san rete.
I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.
Po kò m' fin chire, vyann mwen parèt deyò konsa. Li kraze tout zo nan kò m'.
Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.
Li fèmen m' nan yon koridò mizè ak lafliksyon.
Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.
Li fè m' rete kote ki fènwa a tankou moun mouri yo.
Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.
Li moute yon miray, li fèmen kote m' ye a, m' pa ka chape. Li mare m' ak gwo chenn.
Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.
Tout rele mwen rele byen fò, pesonn p'ap tande m'.
Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.
Li simen gwo wòch toupatou sou wout mwen. Kote m' vire, chak pa mwen fè, m' bite.
Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.
Tankou yon lous, li biske kò l', l'ap veye m'. Tankou yon lyon, li kache, l'ap tann mwen.
Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.
Li fè m' tonbe nan bwa. Li filange tout kò m'. Lèfini, li lage m'.
U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.
Li mete flèch nan banza li, li vize. Se sou mwen l'ap voye yo.
Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.
Li fè flèch li yo antre fon nan kò m'.
U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.
Tout moun nan peyi a ap pase m' nan betiz. Se toutan y'ap fè chante sou mwen.
Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.
Li plen vant mwen ak manje anmè kou fyèl. Li fè m' bwè labsent jouk mwen sou.
Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.
Li fwote tout figi m' atè, li fè m' kase dan m' nan wòch.
Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.
Mwen pa konnen sa yo rele kè poze. Mwen bliye sa yo rele kè kontan.
Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!
Mwen di: M' pa gen lontan pou m' viv ankò. M' pèdi tout espwa mwen te gen nan Bondye.
Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.
Lè m' chonje nan ki mizè mwen ye, jan m'ap mache pwonmennen san rete, se tankou yon labsent, yon fyèl m'ap vale.
Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!
Wi, lè m' chonje sa, kè m' sere, m' santi kè m' ap rache
Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.
Men, mwen reprann kouraj lè m' chonje yon sèl bagay.
To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.
Seyè a pa janm sispann renmen nou. L'ap toujou gen pitye pou nou.
Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.
Tankou solèy la ki leve chak maten konsa tou l'ap toujou kenbe pawòl li.
Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!
Mwen di: Se Seyè a ki tout mwen. Se nan li mwen mete tout espwa m'.
"Jahve je dio moj", veli mi duša, "i zato se u nj pouzdajem."
Seyè a bon pou tout moun ki mete konfyans yo nan li, pou moun k'ap konte sou li.
Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.
Sa bon pou nou rete dousman ap tann li vin delivre nou.
Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!
Sa bon pou nou aprann sipòte depi nou tou jenn.
Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.
Lè Bondye ap manyen ak nou, ann chita pou kont nou san di anyen.
Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;
Nou pa bezwen plenyen. Nou pa janm konnen, ka gen espwa toujou.
neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!
Se pou n' pare figi n' pou n' pran souflèt. Se pou n' asepte tou sa yo fè nou.
Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.
Bondye sèl Mèt la p'ap janm lage nou nèt.
Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:
Li ka fè nou lapenn, men l'ap gen pitye pou nou paske li renmen nou anpil.
jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.
Li pa pran plezi nan fè nou soufri, ni nan ban nou lapenn.
Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.
Atò, se konnen Seyè a, Bondye sèl Mèt la, pa konnen lè y'ap kraze prizonye anba baton,
Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,
lè yo derefize rekonèt dwa Bondye ban nou,
kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,
lè y'ap bay move jijman nan tribinal! Atò, se konnen li pa konnen!
kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?
Depi Bondye Sèl Mèt la pale, se fini! Sa l' di se sak fèt.
Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?
Tou sa ki rive an byen osinon an mal, se li menm ki penmèt sa.
Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?
Lè nou anba bwa pou peche nou yo sa nou bezwen plenyen fè!
Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.
Annou gade jan n'ap mennen bak nou! Ann egzaminen byen jan n'ap viv la! Lèfini, ann tounen vin jwenn Bondye!
Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.
Ann leve bra nou nan syèl la, ann lapriyè nan pye l'!
Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.
Nou peche, nou kenbe tèt avè ou! Men, ou menm ou pa padonnen nou.
Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!
Ou move pi rèd, ou fann nan kò nou! Ou te san pitye. Ou touye nou.
Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.
Ou vlope kò ou nan yon gwo nwaj nwa pou lapriyè nou pa rive nan zòrèy ou.
Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.
Ou fè nou tounen yon depotwa, yon pil fatra nan mitan lòt nasyon sou latè yo.
Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.
Tout lènmi nou yo ap lave bouch yo sou nou.
Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.
N'ap viv ak kè sote, si se pa lanmò, se gwo danje, se gwo malè!
Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!
De je m' yo ap ponpe dlo tankou larivyè, lè m' wè malè ki tonbe sou pèp mwen an!
Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.
Dlo ap koule nan je m' san rete. Li p'ap janm sispann,
Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema
jouk jou Seyè a va rete nan syèl la, l'a voye je l' gade, l'a wè!
dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.
Wi, kè m' fè m' mal pou m' wè sa ki rive moun lavil mwen yo!
Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.
Yon bann moun ki pa vle wè m' san m' pa fè yo anyen pran kouri dèyè m' tankou yon zwazo y'ap chache pran.
Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.
Yo lage m' tou vivan nan yon twou. Yo fèmen bouch twou a ak wòch.
U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.
Dlo te prèt pou kouvri tèt mwen. Mwen di: Fwa sa a m' pran!
Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: "Pogiboh!"
Nan twou kote m' te ye a, Seyè, mwen rele ou!
I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.
Ou tande vwa m'. Tanpri, pa bouche zòrèy ou lè m'ap lapriyè nan pye ou.
Ti oču moj glas: "Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje."
Wi, lè m' rele ou, ou pwoche. Ou di m' mwen pa bezwen pè!
Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: "Ne boj se!"
Bondye Sèl Mèt, ou pran ka m' an konsiderasyon. Ou sove lavi m'.
Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.
Seyè, ou wè tout lenjistis y'ap fè m'. Tanpri, defann kòz mwen.
Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.
Ou wè jan yo soti pou pwofite sou mwen, jan y'ap fè konplo pou touye m'.
Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.
Seyè, ou tande jan y'ap joure m'. Ou konnen konplo y'ap fè sou do m'.
Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.
Tout lajounen, y'ap pale sou mwen, y'ap fè plan.
Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.
Gade yo non! Depi maten jouk aswè yo chita ap fè chante sou do m'!
Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.
Seyè, se pou ou pini yo pou tou sa yo fè.
Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.
Madichonnen yo! Fè yo pèdi tèt yo!
Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.
Move sou yo, Seyè! Pati dèyè yo! Disparèt yo sou latè!
Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!