Lamentations 3

Ich bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
Nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
Bitterkeit und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
Und meine Seele ist vom Frieden verstoßen, ich habe des Guten vergessen.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf Jehova.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
Es ist gut, daß man still warte auf die Rettung Jehovas.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm auferlegt hat;
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
Denn nicht von Herzen plagt und betrübt er die Menschenkinder.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
Was beklagt sich der lebende Mensch? über seine Sünden beklage sich der Mann!
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova umkehren!
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott im Himmel!
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
Mein Auge schmerzt mich wegen aller Töchter meiner Stadt.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! ich bin ihr Saitenspiel.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
Gib ihnen Verblendung des Herzens, dein Fluch komme über sie!
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.