Lamentations 3

Je suis l'homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.

RAB’bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

Il m'a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.

Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.

Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.

Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

Il a bâti autour de moi, Il m'a environné de poison et de douleur.

Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.

Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

Il m'a entouré d'un mur, pour que je ne sorte pas; Il m'a donné de pesantes chaînes.

Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

J'ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.

Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.

Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.

Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

Il a détourné mes voies, il m'a déchiré, Il m'a jeté dans la désolation.

Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

Il a tendu son arc, et il m'a placé Comme un but pour sa flèche.

Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.

Oklarını böbreklerime sapladı.

Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l'objet de leurs chansons.

Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a enivré d'absinthe.

Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m'a couvert de cendre.

Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

Tu m'as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.

Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

Et j'ai dit: Ma force est perdue, Je n'ai plus d'espérance en l'Eternel!

Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB’den umudum kesildi.”

Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l'absinthe et au poison;

Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

Quand mon âme s'en souvient, Elle est abattue au dedans de moi.

Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

Voici ce que je veux repasser en mon coeur, Ce qui me donnera de l'espérance.

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

Les bontés de l'Eternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;

RAB’bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;

Elles se renouvellent chaque matin. Oh! que ta fidélité est grande!

Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

L'Eternel est mon partage, dit mon âme; C'est pourquoi je veux espérer en lui.

“Benim payıma düşen RAB’dir” diyor canım, “Bu yüzden O’na umut bağlıyorum.”

L'Eternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l'âme qui le cherche.

RAB kendisini bekleyenler, O’nu arayan canlar için iyidir.

Il est bon d'attendre en silence Le secours de l'Eternel.

RAB’bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

Il est bon pour l'homme De porter le joug dans sa jeunesse.

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l'Eternel le lui impose;

RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d'opprobres.

Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

Mais, lorsqu'il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;

Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

Car ce n'est pas volontiers qu'il humilie Et qu'il afflige les enfants des hommes.

Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,

Yüceler Yücesi’nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?

Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

Qui dira qu'une chose arrive, Sans que le Seigneur l'ait ordonnée?

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

N'est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi’nin ağzından çıkmıyor mu?

Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.

İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l'Eternel;

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB’be dönelim.

Elevons nos coeurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı’ya açalım:

Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n'as point pardonné!

“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

Tu t'es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

Tu t'es enveloppé d'un nuage, Pour fermer accès à la prière.

Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

Des torrents d'eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.

Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

Mon oeil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

Jusqu'à ce que l'Eternel regarde et voie Du haut des cieux;

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

Mon oeil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.

Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

Ils m'ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!

Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

J'ai invoqué ton nom, ô Eternel, Du fond de la fosse.

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l'oreille à mes soupirs, à mes cris!

Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, Tu as dit: Ne crains pas!

Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.

Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

Eternel, tu as vu ce qu'on m'a fait souffrir: Rends-moi justice!

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.

Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

Eternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

Les discours de mes adversaires, et les projets Qu'ils formaient chaque jour contre moi.

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l'objet de leurs chansons.

Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

Tu leur donneras un salaire, ô Eternel, Selon l'oeuvre de leurs mains;

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

Tu les livreras à l'endurcissement de leur coeur, A ta malédiction contre eux;

İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Eternel!

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.