Lamentations 3

Je suis l'homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
Il m'a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
Il a bâti autour de moi, Il m'a environné de poison et de douleur.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
Il m'a entouré d'un mur, pour que je ne sorte pas; Il m'a donné de pesantes chaînes.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
J'ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
Il a détourné mes voies, il m'a déchiré, Il m'a jeté dans la désolation.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
Il a tendu son arc, et il m'a placé Comme un but pour sa flèche.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l'objet de leurs chansons.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a enivré d'absinthe.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m'a couvert de cendre.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
Tu m'as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
Et j'ai dit: Ma force est perdue, Je n'ai plus d'espérance en l'Eternel!
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l'absinthe et au poison;
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
Quand mon âme s'en souvient, Elle est abattue au dedans de moi.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
Voici ce que je veux repasser en mon coeur, Ce qui me donnera de l'espérance.
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
Les bontés de l'Eternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
Elles se renouvellent chaque matin. Oh! que ta fidélité est grande!
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
L'Eternel est mon partage, dit mon âme; C'est pourquoi je veux espérer en lui.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
L'Eternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l'âme qui le cherche.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
Il est bon d'attendre en silence Le secours de l'Eternel.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
Il est bon pour l'homme De porter le joug dans sa jeunesse.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l'Eternel le lui impose;
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d'opprobres.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
Mais, lorsqu'il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
Car ce n'est pas volontiers qu'il humilie Et qu'il afflige les enfants des hommes.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
Qui dira qu'une chose arrive, Sans que le Seigneur l'ait ordonnée?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
N'est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l'Eternel;
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
Elevons nos coeurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n'as point pardonné!
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
Tu t'es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
Tu t'es enveloppé d'un nuage, Pour fermer accès à la prière.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
Des torrents d'eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
Mon oeil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
Jusqu'à ce que l'Eternel regarde et voie Du haut des cieux;
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
Mon oeil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
Ils m'ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
J'ai invoqué ton nom, ô Eternel, Du fond de la fosse.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l'oreille à mes soupirs, à mes cris!
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
Eternel, tu as vu ce qu'on m'a fait souffrir: Rends-moi justice!
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
Eternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
Les discours de mes adversaires, et les projets Qu'ils formaient chaque jour contre moi.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l'objet de leurs chansons.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
Tu leur donneras un salaire, ô Eternel, Selon l'oeuvre de leurs mains;
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
Tu les livreras à l'endurcissement de leur coeur, A ta malédiction contre eux;
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Eternel!
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.