Lamentations 3

Je suis l'homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Il m'a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Il a bâti autour de moi, Il m'a environné de poison et de douleur.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Il m'a entouré d'un mur, pour que je ne sorte pas; Il m'a donné de pesantes chaînes.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

J'ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

Il a détourné mes voies, il m'a déchiré, Il m'a jeté dans la désolation.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Il a tendu son arc, et il m'a placé Comme un but pour sa flèche.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l'objet de leurs chansons.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a enivré d'absinthe.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m'a couvert de cendre.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Tu m'as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Et j'ai dit: Ma force est perdue, Je n'ai plus d'espérance en l'Eternel!

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l'absinthe et au poison;

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Quand mon âme s'en souvient, Elle est abattue au dedans de moi.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

Voici ce que je veux repasser en mon coeur, Ce qui me donnera de l'espérance.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

Les bontés de l'Eternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

Elles se renouvellent chaque matin. Oh! que ta fidélité est grande!

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

L'Eternel est mon partage, dit mon âme; C'est pourquoi je veux espérer en lui.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

L'Eternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l'âme qui le cherche.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Il est bon d'attendre en silence Le secours de l'Eternel.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Il est bon pour l'homme De porter le joug dans sa jeunesse.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l'Eternel le lui impose;

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d'opprobres.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

Mais, lorsqu'il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

Car ce n'est pas volontiers qu'il humilie Et qu'il afflige les enfants des hommes.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

Qui dira qu'une chose arrive, Sans que le Seigneur l'ait ordonnée?

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

N'est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l'Eternel;

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Elevons nos coeurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n'as point pardonné!

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Tu t'es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Tu t'es enveloppé d'un nuage, Pour fermer accès à la prière.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Des torrents d'eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Mon oeil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,

«پیوسته اشک می‌ریزم

Jusqu'à ce que l'Eternel regarde et voie Du haut des cieux;

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

Mon oeil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Ils m'ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

J'ai invoqué ton nom, ô Eternel, Du fond de la fosse.

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l'oreille à mes soupirs, à mes cris!

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, Tu as dit: Ne crains pas!

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Eternel, tu as vu ce qu'on m'a fait souffrir: Rends-moi justice!

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Eternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

Les discours de mes adversaires, et les projets Qu'ils formaient chaque jour contre moi.

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l'objet de leurs chansons.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Tu leur donneras un salaire, ô Eternel, Selon l'oeuvre de leurs mains;

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Tu les livreras à l'endurcissement de leur coeur, A ta malédiction contre eux;

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Eternel!

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»