Lamentations 3

Minä olen mies, jonka viheliäisyyttä nähdä täytyy hänen hirmuisuutensa vitsan kautta.

Eu sînt omul care a văzut suferinţa supt nuiaua urgiei Lui.

Hän johdatti minua ja vei pimeyteen ja ei valkeuteen.

El m'a dus, m'a mînat în întunerec, şi nu în lumină.

Hän on kätensä kääntänyt minua vastaan, ja toimittaa toisin aina minun kanssani.

Numai împotriva mea îşi întinde şi îşi întoarce mîna, toată ziua.

Hän on tehnyt lihani ja nahkani vanhaksi, ja luuni musertanut.

Mi -a prăpădit carnea şi pielea, şi mi -a zdrobit oasele.

Hän rakensi minua vastaan, ja sapella ja vaivalla hän minua kääri.

A făcut zid împrejurul meu, şi m'a înconjurat cu otravă şi durere.

Hän on minut pannut pimeyteen, niinkuin aikaa kuolleet.

Mă aşează în întunerec, ca pe cei morţi pentru totdeauna.

Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.

M'a înconjurat cu un zid, ca să nu ies; m'a pus în lanţuri grele.

Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.

Să tot strig şi să tot cer ajutor, căci El tot nu-mi primeşte rugăciunea.

Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.

Mi -a astupat calea cu pietre cioplite, şi mi -a strîmbat cărările.

Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.

Mă pîndeşte ca un urs şi ca un leu într'un loc ascuns.

Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.

Mi -a abătut căile, şi apoi s'a aruncat pe mine, şi m'a pustiit.

Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.

Şi -a încordat arcul, şi m'a pus ţintă săgeţii Lui.

Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.

În rărunchi mi -a înfipt săgeţile din tolba Lui.

Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.

Am ajuns de rîsul poporului meu, şi toată ziua sînt pus în cîntece de batjocură de ei.

Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.

M'a săturat de amărăciune, m'a îmbătat cu pelin.

Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.

Mi -a sfărîmat dinţii cu pietre, m'a acoperit cu cenuşă.

Minun sieluni on ajettu pois rauhasta, minun täytyy hyvän unohtaa.

Mi-ai luat pacea, şi nu mai cunosc fericirea.

Minä sanoin: minun voimani ja minun toivoni Herran päälle on kadonnut.

Şi am zis: ,,S'a dus puterea mea de viaţă, şi nu mai am nici o nădejde în Domnul.``

Muista siis, kuinka minä niin raadollinen ja hyljätty, koiruoholla ja sapella juotettu olen.

,,Gîndeşte-Te la necazul şi suferinţa mea, la pelin şi la otravă!``

Minun sieluni sen kyllä muistaa, ja sitä itsellensä tutkistelee.

Cînd îşi aduce aminte sufletul meu de ele, este mîhnit în mine.

Minä panen sen sydämeeni; sentähden minä vielä nyt toivon.

Iată ce mai gîndesc în inima mea, şi iată ce mă face să mai trag nădejde:

Herran laupiudesta se on, ettemme ratki hukkuneet; ei hänen laupiutensa vielä loppunut.

Bunătăţile Domnului nu s'au sfîrşit, îndurările Lui nu sînt la capăt,

Vaan joka huomen se on uusi, ja sinun uskollisuutes on suuri.

ci se înoiesc în fiecare dimineaţă. Şi credincioşia Ta este atît de mare!

Herra on minun osani, sanoo minun sieluni; sentähden tahdon minä häneen toivoa.

,,Domnul este partea mea de moştenire,`` zice sufletul meu; de aceea nădăjduiesc în El.

Herra on hyvä niille, jotka häneen toivovat, ja niille sieluille, jotka häntä kysyvät.

Domnul este bun cu cine nădăjduieşte în El, cu sufletul care -L caută.

Hyvä on olla kärsivällisenä ja Herralta apua toivoa.

Bine este să aştepţi în tăcere ajutorul Domnului.

Hyvä on ihmiselle ijestä kantaa nuoruudessansa;

Este bine pentru om să poarte un jug în tinereţa lui.

Että hän istuu yksinänsä, on vaiti, kuin jotakin hänen päällensä tulee,

Să stea singur şi să tacă, pentrucă Domnul i l -a pus pe grumaz;

Ja panee suunsa tomuun, ja odottaa toivoa,

să-şi umple gura cu ţărînă, şi să nu-şi peardă nădejdea;

Ja antaa löydä poskillensa, ja paljon pilkkaa kärsii.

să dea obrazul celui ce -l loveşte, şi să se sature de ocări.

Sillä ei Herra syökse pois ijankaikkisesti.

Căci Domnul nu leapădă pentru totdeauna.

Vaan hän saattaa murheelliseksi, ja taas armahtaa suuresta laupiudestansa.

Ci, cînd mîhneşte pe cineva, Se îndură iarăş de el, după îndurarea Lui cea mare:

Sillä ei hän sydämestänsä ihmisiä kurita eikä murheesen saata,

căci El nu necăjeşte cu plăcere, nici nu mîhneşte bucuros pe copiii oamenilor.

Niinkuin hän tahtois raadolliset maan päällä ratki jalkainsa alla polkea,

Cînd se calcă în picioarele toţi prinşii de război ai unei ţări,

Ja antais jonkun miehen oikeuden Ylimmäisen edessä tulla käännetyksi pois,

cînd se calcă dreptatea omenească în faţa Celui Prea Înalt,

Ja ihmistä väärin tuomita asiassansa, niinkuin ei Herra sitä näkisikään.

cînd este nedreptăţit un om în pricina lui, nu vede Domnul?

Kuka tohtii siis sanoa: senkaltaiset tapahtuvat ilman Herran käskyä?

Cine a spus şi s'a întîmplat ceva fără porunca Domnului?

Eikö paha ja hyvä tule Korkeimman suusta?

Nu iese din gura Celui Prea Înalt răul şi binele?

Miksi siis ihmiset nurisevat eläissänsä? Jokainen nuriskaan syntejänsä vastaan.

De ce să se plîngă omul cît trăieşte? Ficare să se plîngă mai bine de păcatele lui!

Tutkistelkaamme ja etsikäämme meidän menoamme, ja palatkaamme Herran tykö.

Să luăm seama la umbletele noastre, să le cercetăm, şi să ne întoarcem la Domnul.

Nostakaamme meidän sydämemme ja kätemme taivaasen päin, Jumalan tykö.

Să ne înălţăm şi inimile cu mînile spre Dumnezeu din cer, zicînd:

Me, me olemme syntiä tehneet ja kovakorvaiset olleet; (sentähden) et sinä säästänytkään.

,,Am păcătuit, am fost îndărătnici, şi nu ne-ai iertat!``

Vaan sinä olet vihalla meitä peittänyt ja vainonnut, ja armottomasti surmannut.

În mînia Ta, Te-ai ascuns, şi ne-ai urmărit, ai ucis fără milă.

Sinä verhoitit itses pilvellä, ettei rukous päässyt sen lävitse.

Te-ai învăluit într'un nor, ca să nu străbată la Tine rugăciunea noastră.

Sinä olet meitä tunkioksi ja saastaisuudeksi kansain seassa tehnyt.

Ne-ai făcut de batjocură şi de ocară printre popoare.

Kaikki meidän vihollisemme ovat suutansa ammottaneet meitä vastaan.

Toţi vrăjmaşii noştri deschid gura împotriva noastră.

Me painetaan alas ja rangaistaan pelvolla ja ahdistuksella.

De groază şi de groapă am avut parte, de prăpăd şi pustiire.

Minun silmäni vuotavat vesi-ojia minun kansani tyttären surkeuden tähden.

Şivoaie de apă îmi curg din ochi din pricina prăpădului fiicei poporului meu.

Minun silmäni vuotavat ja ei taida lakata; ei he asetu,

Mi se topeşte ochiul în lacrămi, necurmat şi fără răgaz,

Siihenasti että Herra katsoo taivaasta alas ja näkee.

pînăce Domnul va privi din cer şi va vedea.

Minun silmäni kuluttaa minulta elämäni kaikkein minun kaupunkini tytärten tähden.

Mă doare ochiul de plîns pentru toate fiicele cetăţii mele.

Minun viholliseni ovat minua kovin ajaneet takaa, niinkuin lintua ilman syytä.

Cei ce mă urăsc fără temei, m'au gonit ca pe o pasăre.

He ovat minun elämäni kuoppaan salvanneet, ja heittäneet kiven minun päälleni.

Voiau să-mi nimicească viaţa într'o groapă, şi au aruncat cu pietre în mine.

Ovat myös vedet minun pääni ylitse käyneet; niin minä sanoin: nyt minä ratki hukassa olen.

Mi-au năvălit apele peste cap şi ziceam: ,,Sînt perdut!``

Minä huusin avukseni sinun nimeäs, Herra, alhaalta kuopasta;

Dar am chemat Numele Tău, Doamne, din fundul gropii.

Ja sinä kuulit minun ääneni, älä korvias kätke minun huokauksestani ja huudostani.

Tu mi-ai auzit glasul: ,,Nu-Ţi astupa urechea la suspinurile şi strigătele mele.``

Sinä lähenet kuin minä sinua huudan, ja sanot: älä pelkää.

În ziua cînd Te-am chemat, Te-ai apropiat, şi ai zis: ,,Nu te teme!``

Sinä, Herra, ratkaiset minun sieluni asian, ja lunastat minun henkeni.

Doamne, Tu ai apărat pricina sufletului meu, mi-ai răscumpărat viaţa!

Herra katso, kuinka minulle niin vääryyttä tehdään, ja tuomitse minun oikeuteni.

Doamne, ai văzut apăsarea mea: fă-mi dreptate.

Sinä näet kaikki heidän kostonsa ja kaikki heidän ajatuksensa minusta.

Ai văzut toate răzbunările lor, toate uneltirile lor împotriva mea.

Herra, sinä kuulet heidän pilkkansa ja kaikki heidän ajatuksensa minua vastaan,

Doamne, le-ai auzit ocările, toate uneltirile împotriva mea,

Minun vainollisteni huulet ja heidän neuvonsa minua vastaan yli päivää.

cuvîntările protivnicilor mei, şi planurile pe cari le urzeau în fiecare zi împotriva mea.

Katso, kuin he istuvat eli nousevat, niin he minusta virsiä laulavat.

Uită-Te cînd stau ei jos sau cînd se scoală. Eu sînt cîntecul lor de batjocură.

Kosta heille, Herra, niinkuin he ansainneet ovat, heidän kättensä töiden jälkeen.

Răsplăteşte-le, Doamne, după faptele mînilor lor!

Anna heidän sydämensä vavista ja sinun kiroustas tuta.

Împetreşte-le inima, şi aruncă blestemul Tău împotriva lor!

Vainoo heitä hirmuisuudella, ja hukuta heitä Herran taivaan alta.

Urmăreşte -i, în mînia Ta, şi şterge -i de supt ceruri, Doamne!``