Lamentations 3

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Ich bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Nur gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Bitterkeit und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Und meine Seele ist vom Frieden verstoßen, ich habe des Guten vergessen.

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf Jehova.

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Es ist gut, daß man still warte auf die Rettung Jehovas.

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm auferlegt hat;

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Denn nicht von Herzen plagt und betrübt er die Menschenkinder.

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Was beklagt sich der lebende Mensch? über seine Sünden beklage sich der Mann!

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova umkehren!

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott im Himmel!

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.

«پیوسته اشک می‌ریزم

Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Mein Auge schmerzt mich wegen aller Töchter meiner Stadt.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! ich bin ihr Saitenspiel.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Gib ihnen Verblendung des Herzens, dein Fluch komme über sie!

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»

Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!