Lamentations 3

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.

Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.