Lamentations 3

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.

Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.