Lamentations 3

Jeg er den, der så nød ved hans vredes ris,

Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.

mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,

Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.

ja, Hånden vender han mod mig Dagen lang.

Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.

Mit Bød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,

Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.

han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,

Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.

lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.

Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.

Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.

Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.

Om jeg end råber og skriger, min Bøn er stængt ude.

Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.

Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne kroge.

Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.

Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;

Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.

han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;

Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;

han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.

Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.

Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne på mig;

Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.

hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,

Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.

med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.

Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.

Mine Tænder lod han bide i Flint, han trådte mig i Støvet;

Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.

han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken

At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.

og sagde: "Min Livskraft, mit Håb til HERREN er ude."

At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.

At mindes min Vånde og Flakken er Malurt og Galde;

Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.

min Sjæl, den mindes det grant den grubler betynget.

Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.

Det lægger jeg mig på Sinde, derfor vil jeg håbe:

Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.

HERRENs Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,

Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.

hans Nåde er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.

Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.

Min Del er HERREN, (siger min Sjæl,) derfor håber jeg på ham.

Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.

Dem, der bier på HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;

Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.

det er godt at håbe i Stilhed på HERRENs Frelse,

Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.

godt for en Mand, at han bærer Åg i sin Ungdom.

Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.

Han sidde ensom og tavs, når han lægger det på ham;

Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.

han trykke sin Mund mod Støvet, måske er der Håb.

Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.

Række Kind til den, der slår ham, mættes med Hån.

Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.

Thi Herren bortstøder ikke for evigt,

Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.

har han voldt Kvide, så ynkes han, stor er hans Nåde;

Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.

ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.

Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.

Når Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,

Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.

når Mandens Ret for den Højestes Åsyn bøjes,

Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,

når en Mand lider Uret i sin Sag mon Herren ej ser det?

Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.

Hvo taler vel, så det sker, om ej Herren byder?

Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?

Kommer ikke både ondt og godt fra den Højestes Mund?

Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?

Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!

Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?

Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,

Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.

løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;

Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.

vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,

Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.

men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skånsel,

Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.

hylled dig i Skyer, så Bønnen ej nåed frem;

Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.

til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.

Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.

De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.

Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.

Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;

Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.

Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.

Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.

Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,

Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.

før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.

Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.

Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.

Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.

Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,

Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.

de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;

Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.

Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: "Fortabt!"

Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.

Dit Navn påkaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;

Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.

du hørte min Røst: "O, gør dig ej døv for mit Skrig!"

Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.

Nær var du den Dag jeg kaldte, du sagde: "Frygt ikke!"

Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.

Du førte min Sag, o Herre, genløste mit Liv;

Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.

HERRE, du ser, jeg lider Uret. skaf mig min Ret!

Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.

Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,

Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.

du hører deres Smædeord HERRE, deres Rænker imod mig,

Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,

mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.

Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.

Se dem, når de sidder eller står, deres Nidvise er jeg.

Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.

Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,

Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.

gør deres Hjerte forhærdet din Forbandelse over dem!

Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.

forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.

Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.