Lamentations 3

Jeg er den, der så nød ved hans vredes ris,

Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.

mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

ja, Hånden vender han mod mig Dagen lang.

Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.

Mit Bød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,

Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.

han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,

Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;

lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.

W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.

Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.

Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;

Om jeg end råber og skriger, min Bøn er stængt ude.

A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.

Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne kroge.

Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.

Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;

Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.

han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;

Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.

han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.

Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.

Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne på mig;

Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.

hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,

Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.

med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.

Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.

Mine Tænder lod han bide i Flint, han trådte mig i Støvet;

Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.

han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken

Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.

og sagde: "Min Livskraft, mit Håb til HERREN er ude."

I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.

At mindes min Vånde og Flakken er Malurt og Galde;

Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.

min Sjæl, den mindes det grant den grubler betynget.

Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.

Det lægger jeg mig på Sinde, derfor vil jeg håbe:

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

HERRENs Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,

Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.

hans Nåde er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.

Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.

Min Del er HERREN, (siger min Sjæl,) derfor håber jeg på ham.

Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

Dem, der bier på HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;

Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.

det er godt at håbe i Stilhed på HERRENs Frelse,

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.

godt for en Mand, at han bærer Åg i sin Ungdom.

Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;

Han sidde ensom og tavs, når han lægger det på ham;

Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;

han trykke sin Mund mod Støvet, måske er der Håb.

Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;

Række Kind til den, der slår ham, mættes med Hån.

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.

Thi Herren bortstøder ikke for evigt,

Bo Pan na wieki nie odrzuca;

har han voldt Kvide, så ynkes han, stor er hans Nåde;

Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.

ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.

Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.

Når Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,

Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;

når Mandens Ret for den Højestes Åsyn bøjes,

Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;

når en Mand lider Uret i sin Sag mon Herren ej ser det?

Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.

Hvo taler vel, så det sker, om ej Herren byder?

Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?

Kommer ikke både ondt og godt fra den Højestes Mund?

Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?

Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!

Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.

Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;

Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.

vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,

Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.

men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skånsel,

Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.

hylled dig i Skyer, så Bønnen ej nåed frem;

Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.

til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.

Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.

De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.

Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.

Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;

Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.

Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.

Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.

Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,

Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,

før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.

Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.

Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.

Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.

Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,

Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.

de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;

Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.

Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: "Fortabt!"

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

Dit Navn påkaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;

Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.

du hørte min Røst: "O, gør dig ej døv for mit Skrig!"

Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.

Nær var du den Dag jeg kaldte, du sagde: "Frygt ikke!"

Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.

Du førte min Sag, o Herre, genløste mit Liv;

Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.

HERRE, du ser, jeg lider Uret. skaf mig min Ret!

Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.

Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,

Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

du hører deres Smædeord HERRE, deres Rænker imod mig,

Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.

mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.

Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.

Se dem, når de sidder eller står, deres Nidvise er jeg.

Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.

Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,

Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;

gør deres Hjerte forhærdet din Forbandelse over dem!

Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;

forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.

Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!