Psalms 78

Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
Пісня навчальна Асафова. Послухай, мій люду, науки моєї, нахиліть своє ухо до слів моїх уст,
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
нехай я відкрию уста свої приказкою, нехай стародавні прислів'я я висловлю!
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
Що ми чули й пізнали, і що розповідали батьки наші нам,
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
того не сховаємо від їхніх синів, будемо розповідати про славу Господню аж до покоління останнього, і про силу Його та про чуда Його, які Він учинив!
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
Він поставив засвідчення в Якові, а Закона поклав ув ізраїлі, про які наказав був Він нашим батькам завідомити про них синів їхніх,
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
щоб знало про це покоління майбутнє, сини, що народжені будуть, устануть і будуть розповідати своїм дітям.
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
і положать на Бога надію свою, і не забудуть діл Божих, Його ж заповіді берегтимуть.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
і не стануть вони, немов їхні батьки, поколінням непокірливим та бунтівничим, поколінням, що серця свого не поставило міцно, і що дух його Богу невірний.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
Сини Єфрема, озброєні лучники, повернулися взад у день бою:
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
вони не берегли заповіту Божого, а ходити в Законі Його відреклися,
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
і забули вони Його чини та чуда Його, які їм показав.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
Він чудо вчинив був для їхніх батьків ув єгипетськім краї, на полі Цоанськім:
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
Він море розсік, і їх перепровадив, а воду поставив, як вал;
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
і провадив їх хмарою вдень, а сяйвом огню цілу ніч;
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
на пустині Він скелі розсік, і щедро усіх напоїв, як з безодні.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
Він витягнув із скелі потоки, і води текли, немов ріки.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
Та грішили вони проти Нього ще далі, і в пустині гнівили Всевишнього,
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
і Бога вони випробовували в своїм серці, для душ своїх їжі бажаючи.
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
і вони говорили насупроти Бога й казали: Чи Бог зможе в пустині трапезу зготовити?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
Тож ударив у скелю і води линули, і полилися потоки! Чи Він зможе також дати хліба? Чи Він наготує м'ясива народові Своєму?
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
Тому то почув це Господь та й розгнівався, і огонь запалав проти Якова, і проти ізраїля теж знявся гнів,
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
бо не вірували вони в Бога, і на спасіння Його не надіялись.
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
А Він хмарам згори наказав, і відчинив двері неба,
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
і спустив, немов дощ, на них манну для їжі, і збіжжя небесне їм дав:
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
Хліб ангольський їла людина, Він послав їм поживи до ситости!
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
Крім цього, Він східнього вітра порушив на небі, і міццю Своєю привів полудневого вітра,
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
і дощем на них м'ясо пустив, немов порох, а птаство крилате, як морський пісок,
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
і спустив його серед табору його, коло наметів його.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
і їли вони та й наситились дуже, Він їм їхнє бажання приніс!
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
Та ще не вдовольнили жадання свого, ще їхня їжа була в їхніх устах,
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
а гнів Божий піднявся на них, та й побив їхніх ситих, і вибранців ізраїлевих повалив...
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
Проте ще й далі грішили вони та не вірили в чуда Його,
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
і Він докінчив у марноті їхні дні, а їхні літа у страху.
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
Як Він їх побивав, то бажали Його, і верталися, й Бога шукали,
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
і пригадували, що Бог їхня скеля, і Бог Всевишній то їхній Викупитель.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
і своїми устами влещували Його, а своїм язиком лжу сплітали Йому,
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
бо їхнє серце не міцно стояло при Нім, і не були вони вірні в Його заповіті...
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
Та він, Милосердний, гріх прощав і їх не губив, і часто відвертав Свій гнів, і не будив усю Свою лютість,
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
і Він пам'ятав, що вони тільки тіло, вітер, який переходить і не повертається!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
Скільки вони прогнівляли Його на пустині, зневажали Його на степу!
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
і все знову та знов випробовували вони Бога, і зневажали Святого ізраїлевого,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
вони не пам'ятали руки Його з дня, як Він вибавив їх із недолі,
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
як в Єгипті чинив Він знамена Свої, а на полі Цоанському чуда Свої,
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
і в кров обернув річки їхні та їхні потоки, щоб вони не пили...
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
Він послав був на них рої мух, і їх жерли вони, і жаб і вони їх губили.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
А врожай їхній віддав був Він гусені, а їхню працю сарані.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
Виноград їхній Він градом побив, а приморозком їхні шовковиці.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
і Він градові віддав їхній скот, а блискавкам череди їхні.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
Він послав був на них Свій гнів запальний, і лютість, й обурення, й утиск, наслання злих анголів.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
Він дорогу зрівняв був для гніву Свого, їхні душі не стримав від смерти, життя ж їхнє віддав моровиці.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
і побив Він усіх перворідних в Єгипті, первістків сили в наметах Хамових.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
і повів Він, немов ту отару, народ Свій, і їх попровадив, як стадо, в пустині.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)
і провадив безпечно Він їх, і вони не боялись, а море накрило було ворогів їхніх.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
і Він їх привів до границі святині Своєї, до тієї гори, що правиця Його набула.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
і народи Він повиганяв перед їхнім обличчям, і кинув для них жеребка про спадок, і в їхніх наметах племена ізраїлеві оселив.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
Та й далі вони випробовували та гнівили Всевишнього Бога, і Його постанов не додержували,
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
і відступали та зраджували, немов їхні батьки відвернулись, як обманливий лук.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
і жертівниками своїми гнівили Його, і дрочили Його своїми фіґурами.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
Бог почув усе це і розгнівався, і сильно обридивсь ізраїлем,
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
і покинув оселю в Шіло, скинію ту, що вмістив був посеред людей,
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
і віддав до неволі Він силу Свою, а величність Свою в руку ворога...
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
і віддав для меча Свій народ, і розгнівався був на спадщину Свою:
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
його юнаків огонь пожирав, а дівчатам його не співали весільних пісень,
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
його священики від меча полягли, і не плакали вдови його.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
Та небавом збудився Господь, немов зо сну, як той велет, що ніби вином був підкошений,
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
і вдарив Своїх ворогів по озадку, вічну ганьбу їм дав!
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
Та Він погордив намет Йосипів, і племена Єфремового не обрав,
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
а вибрав Собі плем'я Юдине, гору Сіон, що її полюбив!
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
і святиню Свою збудував Він, як місце високе, як землю, що навіки її вґрунтував.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
і вибрав Давида, Свого раба, і від кошар його взяв,
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
від кітних овечок його Він привів, щоб Якова пас він, народа Свого, та ізраїля, спадок Свій,
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
і він пас їх у щирості серця свого, і провадив їх мудрістю рук своїх!