Psalms 78

Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.

Cantico di Asaf. Ascolta, popolo mio, il mio insegnamento; porgete gli orecchi alle parole della mia bocca!

Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

Io aprirò la mia bocca per proferir parabole, esporrò i misteri de’ tempi antichi.

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Quel che noi abbiamo udito e conosciuto, e che i nostri padri ci hanno raccontato,

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

non lo celeremo ai loro figliuoli; diremo alla generazione avvenire le lodi dell’Eterno, e la sua potenza e le maraviglie ch’egli ha operato.

Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

Egli stabilì una testimonianza in Giacobbe, e pose una legge in Israele, ch’egli ordinò ai nostri padri di far conoscere ai loro figliuoli,

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

perché fossero note alla generazione avvenire, ai figliuoli che nascerebbero, i quali alla loro volta le narrerebbero ai loro figliuoli,

Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;

ond’essi ponessero in Dio la loro speranza e non dimenticassero le opere di Dio, ma osservassero i suoi comandamenti;

Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

e non fossero come i loro padri, una generazione caparbia e ribelle, una generazione dal cuore incostante, e il cui spirito non fu fedele a Dio.

Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.

I figliuoli di Efraim, gente di guerra, buoni arcieri, voltaron le spalle il dì della battaglia.

Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

Non osservarono il patto di Dio, e ricusarono di camminar secondo la sua legge;

Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

e dimenticarono le sue opere e i prodigi ch’egli avea loro fatto vedere.

Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

Egli avea compiuto maraviglie in presenza de’ loro padri, nel paese d’Egitto, nelle campagne di Zoan.

Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

Fendé il mare e li fece passare, e fermò le acque come in un mucchio.

Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

Di giorno li guidò con una nuvola, e tutta la notte con una luce di fuoco.

Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

Schiantò rupi nel deserto, e li abbeverò copiosamente, come da gorghi.

Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

Fece scaturire ruscelli dalla roccia e ne fece scender dell’acque a guisa di fiumi.

A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

Ma essi continuarono a peccare contro di lui, a ribellarsi contro l’Altissimo, nel deserto;

I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

e tentarono Dio in cuor loro, chiedendo cibo a lor voglia.

A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

E parlarono contro Dio, dicendo: Potrebbe Dio imbandirci una mensa nel deserto?

Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

Ecco, egli percosse la roccia e ne colarono acque, ne traboccaron torrenti; potrebb’egli darci anche del pane, e provveder di carne il suo popolo?

Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

Perciò l’Eterno, avendoli uditi, s’adirò fieramente, e un fuoco s’accese contro Giacobbe, e l’ira sua si levò contro Israele,

Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

perché non aveano creduto in Dio, né avevano avuto fiducia nella sua salvazione;

Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

eppure egli comandò alle nuvole di sopra, e aprì le porte del cielo,

I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

e fece piover su loro manna da mangiare, e dette loro del frumento del cielo.

Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

L’uomo mangiò del pane dei potenti; egli mandò loro del cibo a sazietà.

Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

Fece levare in cielo il vento orientale, e con la sua potenza addusse il vento di mezzodì;

I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

fece piover su loro della carne come polvere, degli uccelli alati, numerosi come la rena del mare;

Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

e li fece cadere in mezzo al loro campo, d’intorno alle loro tende.

I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

Così essi mangiarono e furon ben satollati, e Dio mandò loro quel che aveano bramato.

A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

Non si erano ancora distolti dalle loro brame, avevano ancora il loro cibo in bocca,

Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

quando l’ira di Dio si levò contro loro, e ne uccise tra i più fiorenti, e abbatté i giovani d’Israele.

Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

Con tutto ciò peccarono ancora, e non credettero alle sue maraviglie.

Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

Ond’egli consumò i loro giorni in vanità, e i loro anni in ispaventi.

Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

Quand’ei li uccideva, essi lo ricercavano e tornavano bramosi di ritrovare Iddio;

Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

e si ricordavano che Dio era la loro ròcca, l’Iddio altissimo il loro redentore.

(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

Essi però lo lusingavano con la loro bocca, e gli mentivano con la loro lingua.

A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

Il loro cuore non era diritto verso lui, e non eran fedeli al suo patto.

On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

Ma egli, che è pietoso, che perdona l’iniquità e non distrugge il peccatore, più volte rattenne la sua ira, e non lasciò divampare tutto il suo cruccio.

Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

Ei si ricordò ch’essi erano carne, un fiato che passa e non ritorna.

Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

Quante volte si ribellarono a lui nel deserto, e lo contristarono nella solitudine!

Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

E tornarono a tentare Iddio e a provocare il Santo d’Israele.

Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;

Non si ricordaron più della sua mano, del giorno in cui egli li liberò dal nemico,

Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

quando operò i suoi miracoli in Egitto, e i suoi prodigi nelle campagne di Zoan;

Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

mutò i loro fiumi in sangue, e i loro rivi in guisa che non potean più bere;

Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

mandò contro loro mosche velenose che li divoravano, e rane che li distruggevano;

I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.

dette il loro raccolto ai bruchi e la loro fatica alle locuste;

Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

distrusse le loro vigne con la gragnuola e i loro sicomori coi grossi chicchi d’essa;

I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

abbandonò il loro bestiame alla grandine e le lor gregge ai fulmini.

Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

Scatenò su loro l’ardore del suo cruccio, ira, indignazione e distretta, una torma di messaggeri di malanni.

Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

Dette libero corso alla sua ira; non preservò dalla morte la loro anima, ma abbandonò la loro vita alla pestilenza.

I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

Percosse tutti i primogeniti d’Egitto, le primizie del vigore nelle tende di Cham;

Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

ma fece partire il suo popolo a guisa di pecore, e lo condusse a traverso il deserto come una mandra.

Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

Lo guidò sicuramente sì che non ebbero da spaventarsi, mentre il mare inghiottiva i loro nemici.

Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

Li fece arrivare alla sua santa frontiera, alla montagna che la sua destra avea conquistato.

I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Scacciò le nazioni dinanzi a loro, ne assegnò loro a sorte il paese quale eredità, e nelle tende d’esse fece abitare le tribù d’Israele.

A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

E nondimeno tentarono l’Iddio altissimo e si ribellarono e non osservarono le sue testimonianze.

Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

Si trassero indietro e furono sleali come i loro padri; si rivoltarono come un arco fallace;

Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

lo provocarono ad ira coi loro alti luoghi, lo mossero a gelosia con le loro sculture.

Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

Dio udì questo, e si adirò, prese Israele in grande avversione,

Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

onde abbandonò il tabernacolo di Silo, la tenda ov’era dimorato fra gli uomini;

Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

e lasciò menare la sua Forza in cattività, e lasciò cader la sua Gloria in man del nemico.

Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

Abbandonò il suo popolo alla spada, e s’adirò contro la sua eredità.

Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

Il fuoco consumo i loro giovani, e le loro vergini non ebber canto nuziale.

Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

I loro sacerdoti caddero per la spada, e le loro vedove non fecer lamento.

Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

Poi il Signore si risvegliò come uno che dormisse, come un prode che grida eccitato dal vino.

I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.

E percosse i suoi nemici alle spalle, e mise loro addosso un eterno vituperio.

Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

Ma ripudiò la tenda di Giuseppe, e non elesse la tribù di Efraim;

Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

ma elesse la tribù di Giuda, il monte di Sion ch’egli amava.

I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

Edificò il suo santuario a guisa de’ luoghi eccelsi, come la terra ch’egli ha fondata per sempre.

I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

Elesse Davide, suo servitore, lo prese dagli ovili;

Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

lo trasse di dietro alle pecore lattanti, per pascere Giacobbe suo popolo, ed Israele sua eredità.

Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

Ed egli li pasturò secondo l’integrità del suo cuore, e li guidò con mano assennata.