Psalms 78

Aszáf tanítása. Figyelj én népem az én tanításomra; hajtsátok füleiteket számnak beszédeire.

Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.

Megnyitom az én számat példabeszédre; rejtett dolgokat szólok a régi időből.

Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

A miket hallottunk és tudunk; és a miket atyáink beszéltek nékünk,

Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

Nem titkoljuk el azokat az ő fiaiktól; a jövő nemzedéknek is elbeszéljük az Úr dicséretét, hatalmát és csodáit, a melyeket cselekedett.

Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

Mert bizonyságot állított Jákóbban, és törvényt rendelt Izráelben; a melyek felől megparancsolta atyáinknak, hogy megtanítsák azokra fiaikat;

Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,

Hogy megtudja *azokat* a jövő nemzedék, a fiak, a kik születnek; és felkeljenek és hirdessék *azokat* fiaiknak;

Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.

Hogy Istenbe vessék reménységüket és el ne felejtkezzenek Isten dolgairól, hanem az ő parancsolatait megtartsák.

Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

Hogy ne legyenek olyanok, mint apáik: szilaj és makacs nemzedék, olyan nemzedék, a melynek szíve nem volt szilárd, és lelke sem volt hű Isten iránt.

Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

Efraim fiai, a fegyveres íjászok hátat fordítottak az ütközet napján;

La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;

Nem őrizték meg az Isten szövetségét, és nem akartak járni az ő törvényében;

Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

Sőt elfelejtkeztek az ő tetteiről, csodáiról, a melyeket mutatott nékik.

Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

Apáik előtt csodát mívelt Égyiptom földjén, a Czoán mezején.

Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

Ketté választotta a tengert s átvitte őket; és felállította a vizeket fal gyanánt.

Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;

Vezette őket nappal felhőben, és egész éjen át tűznek világosságában.

Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

Sziklákat hasított meg a pusztában, és inniok adott bőségesen, akárcsak a mélységes vizekből.

Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;

Patakokat fakasztott a kősziklából, és folyamok módjára vizeket ömlesztett:

Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

Mégis folyvást vétkeztek ellene, és haragították a Felségest a pusztában;

Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

És megkísérték Istent az ő szívökben, enni valót kérvén az ő kivánságuk szerint.

Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;

És szólának Isten ellen, mondván: Avagy tudna-é Isten asztalt teríteni a pusztában?

Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

Ímé, megcsapta a kősziklát és víz ömlött és patakok özönlöttek; de vajjon tud-é kenyeret is adni? avagy készíthet-é húst az ő népének?

Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?

Meghallotta az Úr és megharagudott ezért, és tűz gyulladt fel Jákób ellen, és harag gerjedt fel Izráel ellen;

Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;

Mert nem hittek Istenben, és nem bíztak az ő segedelmében,

Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

És ráparancsolt a felhőkre ott fenn, és az egek ajtait megnyitotta.

Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;

És hullatott reájuk mannát eledelül, és mennyei gabonát adott nékik.

Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.

Angyalok kenyerét ette az ember, bőséggel vetett nékik eleséget,

Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.

Megindítá a keleti szelet az egekben, és elhozá erejével a déli szelet;

Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

És hullata rájuk annyi húst, mint a por, és annyi madarat, mint a tenger fövénye.

Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

És leszállítá azokat az ő táboruk közepére, az ő sátoraikhoz köröskörül.

Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.

Evének azért és igen megelégedének, és a mit kivántak, azt hozá nékik.

Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

Még fel sem hagytak a kivánságukkal; az étel még a szájukban vala:

Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,

Mikor az Isten haragja felgerjede ellenök, és főbbjeik közül *sokakat* megöle, és Izráelnek ifjait levágá;

La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.

Mindamellett is újra vétkezének, és nem hivének az ő csodadolgaiban.

Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

Azért hiábavalóságban töltette el napjaikat, éveiket pedig rettegésben.

Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

Ha ölte őket, hozzá fordultak, megtértek és Istent keresék.

Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;

És eszökbe vevék, hogy Isten az ő sziklájok, és a felséges Isten az ő megváltójok;

Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

És hízelkedének néki szájokkal, nyelvökkel pedig hazudozának néki.

Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

De szívök nem volt tökéletes iránta, és nem voltak hűségesek az ő szövetségéhez;

Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

Ő azonban irgalmas és bűnbocsátó, nem semmisít meg, sőt sokszor elfordítja haragját, és nem önti ki teljes búsulását.

Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

Azért eszébe vevé, hogy test ők, *és olyanok, mint* az ellebbenő szél, a mely nem tér vissza.

Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

Hányszor keserítették őt a pusztában, *hányszor* illették fájdalommal a kietlenben?!

Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

És újra kísértették az Istent, és ingerelték Izráel szentjét.

Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

Nem emlékeztek meg az ő kezéről, *sem* a napról, a melyen megváltotta őket a nyomorgatótól;

Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

Midőn kitűzte jeleit Égyiptomban, és csodáit a Czoán mezején.

Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

És vérré változtatta folyóikat, hogy nem ihatták patakjaikat.

Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

Legyeket bocsáta reájok, a melyek emészték őket, és békát, a mely pusztítá őket.

Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

Odaadta termésöket a szöcskének, s munkájuk gyümölcsét a sáskának.

Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

Jégesővel pusztítá el szőlőjüket, s figefáikat kőesővel.

Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

Odaveté barmaikat a jégesőnek, marháikat pedig a mennyköveknek.

Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

Rájok bocsátá haragjának tüzét, mérgét, búsulását és a szorongatást: a gonosz angyalok seregét.

Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

Utat tört haragjának, s nem tartotta meg a haláltól lelköket, és életöket döghalálnak veté.

Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

És megöle minden elsőszülöttet Égyiptomban, az erő zsengéjét Khám sátoraiban.

Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

Elindítá mint juhokat, az ő népét, s vezeté őket, mint nyájat a pusztában.

Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

És vezeté őket biztonságban, és nem félének, ellenségeiket pedig elborítá a tenger.

Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

És bevivé őket az ő szent határába, arra a hegyre, a melyet szerzett az ő jobbkezével.

Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

És kiűzé előlük a pogányokat, és elosztá nékik az örökséget sorsvetéssel; és letelepíté azok sátoraiban az Izráel törzseit.

Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

De megkisérték és megharagíták a magasságos Istent, és nem őrizék meg bizonyságait;

Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

Elfordulának ugyanis és hűtlenek levének, mint apáik; visszafelé fordulának, mint a csalfa kézív.

Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

Haragra ingerelték őt magaslataikkal, és bosszantották faragott bálványaikkal.

Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

Meghallá ezt Isten és felgerjede; és az Izráelt felette megútálá.

Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

És elveté magától Silói hajlékát, a sátort, a melyben lakott vala az emberek között;

Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

Sőt fogságba viteté erejét, dicsőségét pedig ellenség kezébe.

Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

És fegyver alá rekeszté az ő népét; és az ő öröksége ellen felgerjede.

Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

Ifjait tűz emészté meg, és szüzei nem énekeltettek meg.

Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

Papjai fegyver miatt hullottak el, és özvegyei nem végezheték a siratást.

Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

Akkor felserkene az Úr, mintegy álomból; mint hős, a ki bortól vigadoz;

Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

És visszaveré ellenségeit; s örök gyalázatot vete reájok.

Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

Azután megútálá a József sátorát, és nem választá Efraim törzsét;

Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

Hanem a Júda törzsét választá; a Sion hegyét, a melyet szeret.

Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

És megépíté szent helyét, mint egy magas *vár*at; mint a földet, a melyet örök időre fundált.

Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.

És kiválasztá Dávidot, az ő szolgáját, és elhozá őt a juhok aklaiból.

Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.

A szoptatós juhok mellől hozá el őt, hogy legeltesse Jákóbot, az ő népét, és Izráelt, az ő örökségét.

De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

És legelteté őket szívének tökéletessége szerint, és vezeté őket bölcs kezeivel.

Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.