Psalms 77

Az éneklőmesternek, Jedutunnak; Aszáfé, zsoltár.

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Szavamat Istenhez *emelem* és kiáltok; szavamat Istenhez *emelem,* hogy figyelmezzen reám.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Nyomorúságom idején az Urat keresem; kezem feltartom éjjel szünetlenül; lelkem nem akar vigasztalást bevenni.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

Istenről emlékezem és sóhajtok; róla gondolkodom, de elepedt az én lelkem. Szela.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Szemeimet ébren tartod; hánykolódom, de nem szólhatok.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Elmélkedem a régi napokról, a hajdankor éveiről.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

Megemlékezem éjjel az én énekeimről; szívemben elgondolkodom és azt kutatja lelkem:

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Avagy mindörökké elvet-é az Úr? és nem lesz-é többé jóakaró?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Avagy végképen elfogyott-é az ő kegyelme? vagy megszűnik-é igérete nemzedékről nemzedékre?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Avagy elfelejtkezett-é könyörülni Isten? avagy elzárta-é haragjában az ő irgalmát? Szela.

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

És mondám: Ez az én betegségem, hogy a Fölségesnek jobbja megváltozott.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Megemlékezem az Úrnak cselekedeteiről, sőt megemlékezem hajdani csodáidról;

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

És elmélkedem minden cselekedetedről, és tetteidről gondolkozom.

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

Oh Isten, a te utad szentséges; kicsoda olyan nagy Isten, mint az Isten?

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Te vagy az Isten, a ki csodát mívelsz; megmutattad a népek között a te hatalmadat.

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Megváltottad népedet karoddal a Jákób és a József fiait. Szela.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Láttak téged a vizek, oh Isten, láttak téged a vizek és megfélemlének; a mélységek is megrázkódának.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

A felhők vizet ömlesztének; megzendülének a fellegek, és a te nyílaid széllyel futkostanak.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Mennydörgésed zúgott a forgószélben; villámlásaid megvilágosították a mindenséget; megrázkódott és megindult a föld.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Utad a tengeren volt és ösvényed a nagy vizeken; és nyomaid nem látszottak meg. * (Psalms 77:21) Vezetted mint nyájat, a te népedet, Mózesnek és Áronnak kezével. *

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.