Psalms 78

Asaphin opetus. Kuule, kansani, minun lakini: kallistakaat korvanne minun suuni sanoihin.

(По слав. 77) Маскил на Асаф. Слушайте наставлението ми, народе мой, наклонете ушите си към думите на устата ми!

Minä avaan suuni sananlaskuun, ja vanhat tapaukset mainitsen,

Ще отворя устата си в притча, ще произнеса гатанки от древността.

Jotka me kuulleet olemme ja tiedämme, ja meidän isämme meille jutelleet ovat,

Това, което сме чули и научили, и нашите бащи са ни разказвали,

Ettemme sitä salaisi heidän lapsiltansa, jälkeentulevaiselta sukukunnalta, julistain Herran kiitoksia, ja hänen voimaansa ja ihmeitänsä, jotka hän on tehnyt.

няма да скрием от синовете им, разказвайки на идното поколение славните дела на ГОСПОДА и Неговата сила, и чудните Му дела, които извърши.

Hän sääsi todistuksen Jakobissa, ja antoi lain Israelissa, jonka hän käski meidän isäimme opettaa lapsillensa,

Защото Той постави свидетелство в Яков и определи закон в Израил, които заповяда на бащите ни, да ги предават на синовете си,

Että vastatulevaiset oppisivat, ja lapset, jotka vielä syntyvät: kuin he kasvavat, että hekin myös ilmoittaisivat lapsillensa;

за да ги знае идното поколение — синовете, които щяха да се родят — за да станат и да ги разказват на своите синове;

Että he panisivat toivonsa Jumalaan ja ei unohtaisi Jumalan tekoja, vaan pitäisivät hänen käskynsä,

и да положат упованието си в Бога и да не забравят Божиите дела, и да пазят Неговите заповеди,

Ja ei olisi niinkuin heidän isänsä, vastahakoinen ja kankia suku, joka ei vahvistanut sydäntänsä, ja heidän henkensä ei riippunut uskollisesti Jumalassa;

и да не бъдат като бащите си — упорито и бунтовно поколение, поколение, което не опази право сърцето си и чийто дух не беше верен на Бога.

Niinkuin Ephraimin lapset, sota-aseilla varustetut joutsimiehet, pakenivat sodan ajalla.

Синовете на Ефрем, стрелци, въоръжени с лъкове, се обърнаха назад в деня на битката.

Ei he pitäneet Jumalan liittoa, ja ei vaeltaneet hänen laissansa.

Не опазиха завета на Бога и отказаха да ходят в закона Му,

Ja he unohtivat hänen tekonsa ja ihmeensä, jotka hän heille osottanut oli.

и забравиха делата Му и чудесата Му, които им показа.

Heidän isäinsä edessä teki hän ihmeitä, Egyptin maassa, Zoanin kedolla.

Той извърши чудеса пред техните бащи, в египетската земя, в полето Цоан.

Hän halkasi meren ja vei heitä sen lävitse, ja asetti vedet niinkuin roukkion.

Раздели морето и ги преведе, и направи водите да стоят като бент.

Ja hän talutti heitä yli päivää pilvellä, yli yötä tulen valolla.

И ги води през деня със облак а през цялата нощ — с огнена светлина.

Hän halkasi kalliot korvessa, ja juotti heitä vedellä yltäkyllä.

Разцепи канари в пустинята и ги напои изобилно като от големи бездни.

Ja hän laski ojat vuotamaan kalliosta, niin että vedet siitä vuosivat niinkuin virrat.

Извади и потоци от канарата и направи да потекат води като реки.

Ja vielä he sittenkin syntiä tekivät häntä vastaan, ja vihoittivat korkeimman korvessa.

Но те продължиха да съгрешават против Него, противяха се на Всевишния в пустинята.

He kiusasivat Jumalaa sydämessänsä, anoen ruokaa sielullensa.

Изпитаха Бога в сърцето си, като поискаха храна според прищявката си.

He puhuivat Jumalaa vastaan ja sanoivat: voineeko Jumala valmistaa pöydän korvessa?

И говориха против Бога, казаха: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?

Katso, kyllä tosin hän kallioon löi, ja vedet vuosivat, ja ojat juoksivat; mutta voineeko hän myös leipää antaa, eli kansallensa lihaa toimittaa?

Ето, Той удари канарата и избликнаха води, и потекоха потоци. Дали ще може да даде и хляб? Ще може ли да приготви месо за Своя народ?

Kuin Herra sen kuuli, vihastui hän: ja tuli sytytettiin Jakobissa, ja julmuus tuli Israelin päälle,

Затова, когато ГОСПОД чу, се разгневи и огън се запали против Яков, а също и гняв се надигна против Израил,

Ettei he uskoneet Jumalan päälle, ja ei uskaltaneet hänen apuunsa.

защото не повярваха на Бога и не се довериха на спасението Му.

Ja hän käski pilviä ylhäältä, ja avasi taivaan ovet,

Но пак Той заповяда на облаците горе и отвори небесните врати,

Ja antoi sataa heille mannaa syödäksensä, ja antoi heille taivaan leipää.

и наваля манна върху тях, за да ядат, и им даде небесното жито.

He söivät väkeväin leipää: hän lähetti heille kyllä ruokaa ravinnoksi.

Човек ядеше хляба на силните; Той им прати храна до насита.

Hän antoi itätuulen puhaltaa taivaan alla, ja väkevyydellänsä kehoitti hän etelätuulen,

Повдигна на небето източния вятър и със силата Си докара южния вятър.

Ja antoi sataa, niinkuin tomua, lihaa heille, ja lintuja niinkuin santaa meressä,

Наваля месо върху тях като прах, крилати птици като морския пясък,

Ja salli langeta keskelle heidän leiriänsä, joka paikassa kuin he asuivat.

направи ги да падат насред стана им, около жилищата им.

Niin he söivät ja yltäkyllä ravittiin: ja hän antoi heille heidän himonsa,

И ядоха и се преситиха, и Той задоволи прищявката им.

Kuin ei he vielä lakanneet himoitsemasta, ja ruoka oli vielä heidän suussansa,

Но още не бяха се отвърнали от прищявката си, храната им беше още в устата им,

Tuli Jumalan viha heidän päällensä, ja tappoi jaloimmat heidän seastansa, ja parahimmat Israelissa hän maahan löi.

и Божият гняв се надигна против тях и изби най-тлъстите от тях, и повали отбраните мъже на Израил.

Mutta vielä sittenkin kaikissa näissä he syntiä tekivät ja ei uskoneet hänen ihmeitänsä.

И при все това, те още съгрешаваха и не повярваха на чудесата Му.

Sentähden lopetti hän heidän päivänsä turhuudessa, ja heidän vuotensa kiiruhtain.

Затова Той остави дните им да чезнат в суета и годините им — в ужас.

Kuin hän heitä tappoi, etsivät he häntä: ja he palasivat ja tulivat varhain Jumalan tykö,

Когато ги убиваше, тогава Го търсеха, обръщаха се и усърдно търсеха Бога.

Ja muistelivat, että Jumala on heidän turvansa, ja Jumala korkein heidän lunastajansa.

И си спомняха, че Бог бе канарата им и Бог, Всевишният, бе Изкупителят им.

Ja he puhuivat hänelle ulkokullaisesti suullansa, ja valehtelivat hänelle kielellänsä.

Но с устата си Го мамеха и с езика си Го лъжеха,

Mutta heidän sydämensä ei ollut oikia hänen puoleensa, ja ei he pitäneet uskollisesti hänen liittoansa.

защото сърцето им не беше непоколебимо към Него и не бяха верни на завета Му.

Mutta hän oli armollinen, ja antoi pahat teot anteeksi, ja ei hukuttanut heitä; ja hän käänsi pois usein vihansa, ettei hän laskenut kaikkea vihaansa menemään.

Но Той беше милостив и прощаваше беззаконията им и не ги погубваше. Да! Много пъти отвръщаше гнева Си и не надигаше цялата Си ярост,

Sillä hän muisti heidän lihaksi, tuuleksi, joka menee pois ja ei palaja.

защото си спомняше, че бяха плът, лъх, който преминава и не се връща.

Kuinka usein he vihoittivat hänen korvessa ja kehoittivat hänen erämaassa?

Колко пъти Му се противиха в пустинята и Го наскърбяваха в безводната земя!

Ja he kiusasivat taas Jumalaa joka aika, ja laittivat pyhää Israelissa.

Да, отново и отново изпитваха Бога и огорчаваха Светия Израилев!

Ei he muistaneet hänen kättänsä sinä päivänä, jona hän lunasti heitä vihollisista:

Не си спомняха Неговата сила, деня, когато ги избави от противника,

Niinkuin hän oli merkkinsä Egyptissä tehnyt, ja ihmeensä Zoanin kedolla,

когато извърши знаменията Си в Египет и чудесата Си в полето Цоан.

Koska hän heidän virtansa vereksi muutti, ettei he ojistansa taitaneet juoda:

Превърна реките им в кръв и потоците им, и не можеха да пият.

Koska hän turilaat heidän sekaansa lähetti, jotka heitä söivät, ja sammakot, jotka heitä hukuttivat;

Изпрати сред тях рояци мухи, които ги изпоядоха, и жаби, които ги съсипаха.

Ja antoi heidän tulonsa ruohomadoille, ja heidän työnsä heinäsirkoille;

Предаде и реколтата им на гъсеницата и труда им — на скакалеца.

Koska hän rakeilla heidän viinapuunsa löi, ja heidän metsäfikunansa jääkivillä;

Порази лозята им с град и черниците им — със слана.

Koska hän löi heidän karjansa rakeilla, ja heidän laumansa pitkäisen tulella;

Предаде и добитъка им на град и стадата им — на мълнии.

Hän lähetti heidän päällensä vihansa, närkästyksen, julmuuden ja ahdistuksen, pahain enkelien lähettämisellä;

Изля върху тях изгарящия Си гняв, ярост, негодувание и беда — нашествие на ангели на злото.

Hän päästi vihansa heidän sekaansa, ja ei päästänyt heidän sielujansa kuolemasta, ja heidän eläimensä rutolla kuoletti;

Изравни път за гнева Си, не пощади душата им от смърт, а предаде живота им на мор.

Koska hän kaikki esikoiset löi Egyptissä, ensimäiset perilliset Hamin majoissa,

Порази всеки първороден в Египет, първата рожба на мъжествеността им в шатрите на Хам.

Ja antoi kansansa vaeltaa niinkuin lampaat, ja vei heidät niinkuin lauman korvessa,

А Своя народ изведе като овце и ги води като стадо в пустинята.

Ja saatti heitä turvallisesti, ettei he peljänneet; vaan heidän vihollisensa peitti meri.

Води ги безопасно и те не се страхуваха; а морето погълна враговете им.

Ja hän vei heitä pyhänsä rajoihin, tämän vuoren tykö, jonka hänen oikia kätensä saanut oli.

Така Той ги въведе в святата Си земя, на планината, която десницата Му беше придобила.

Ja hän ajoi pois heidän edestänsä pakanat, ja jakoi heille perimisen arvalla: ja niiden majoissa antoi hän Israelin sukukunnat asua.

Той изгони пред тях езичниците и им ги раздели с мярка за наследство, и в шатрите им насели племената на Израил.

Mutta he kiusasivat ja vihoittivat korkian Jumalan, ja ei pitäneet hänen todistuksiansa.

Но те пак изпитваха Бога, Всевишния, бунтуваха се против Него и не пазеха наставленията Му,

Vaan he palasivat takaperin ja petollisesti luopuivat pois niinkuin heidän isänsäkin: poikkesivat pois niinkuin hellinnyt joutsi.

а се връщаха назад и постъпваха невярно като бащите си, изметнаха се като неверен лък.

Ja he vihoittivat hänen korkeuksillansa ja kehoittivat häntä epäjumalainsa kuvilla.

И Го предизвикваха към гняв с високите си места и Го подбуждаха към ревност с изваяните си идоли.

Ja kuin Jumala sen kuuli, niin hän närkästyi, ja hylkäsi kovin Israelin,

Бог чу и се разяри, и много се отврати от Израил,

Niin että hän luopui asuinsiastansa Silossa, siitä majasta, jonka hän ihmisten sekaan asetti,

и напусна скинията в Сило, шатъра, в който обитаваше между хората,

Ja antoi heidän voimansa vankeuteen, ja heidän kauneutensa vihollisten käsiin.

и предаде на плен силата Си и славата Си — в ръката на врага.

Ja hän hylkäsi kansansa miekan alle, ja närkästyi perimistänsä vastaan.

Предаде и народа Си на меча и се изпълни с ярост към наследството Си.

Heidän parhaat nuorukaisensa kulutti tuli, ja heidän neitseensä ei tulleet häävirsillä kunnioitetuksi.

Огън погълна младежите Му и девойките Му останаха без сватбени песни.

Heidän pappinsa kaatuivat miekalla; ja heidän leskensä ei itkeneet,

Свещениците Му паднаха от меч и вдовиците им не плакаха.

Ja Herra heräsi niinkuin joku makaavainen, niinkuin joku väkevä luihkaaja viinan juomisesta,

Тогава Господ се събуди като от сън, като силен мъж, който изтрезнява от вино.

Ja löi vihollistansa perävieriin, ja pani ijankaikkisen häpiän heidän päällensä,

И Той порази враговете Си изотзад и им наложи вечен позор.

Ja heitti Josephin majan pois, ja ei valinnut Ephraimin sukukuntaa.

И Той отхвърли шатъра на Йосиф и не избра ефремовото племе;

Vaan hän valitsi Juudan sukukunnan, Zionin vuoren, jota hän rakasti,

а избра юдовото племе, хълма Сион, който възлюби.

Ja rakensi pyhänsä korkialle, niinkuin ijankaikkisesti pysyväisen maan,

Построи светилището Си като височините, като земята, която е основал до века.

Ja valitsi palveliansa Davidin, ja otti hänen lammashuoneesta.

Избра и слугата Си Давид и го взе от кошарите на овцете;

Imettävistä lampaista haki hän hänen, että hän hänen kanssansa Jakobin kaitsis, ja Israelin hänen perimisensä.

доведе го от дойните овце, за да пасе народа Му Яков и наследството Му Израил.

Ja hän kaitsi heitä kaikella sydämensä vakuudella, ja hallitsi heitä kaikella ahkeruudella.

И той ги пасеше според чистотата на сърцето си и ги водеше с умението на ръцете си.