Psalms 78

ای قوم من، تعالیم مرا بشنوید و به آنچه به شما می‌گویم، توجّه نمایید.

Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi, Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.

می‌‌‌‌خواهم با شما با مَثَلها صحبت کنم و شما را از اسرار گذشته،

[] Özdeyişlerle söze başlayacağım, Eski sırları anlatacağım,

چیزهایی را که از نیاکان خود شنیده و یاد گرفته‌ایم، آگاه نمایم.

Duyduğumuzu, bildiğimizi, Atalarımızın bize anlattığını.

ما اینها را از فرزندان خود مخفی نمی‌کنیم، بلکه آنها را برای نسلهای آینده بازگو می‌کنیم تا آنها نیز بدانند که، خداوند چه کارهای عجیب و شگفت‌انگیزی انجام داده است.

Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz; RAB’bin övgüye değer işlerini, Gücünü, yaptığı harikaları Gelecek kuşağa duyuracağız.

خدا احکام و قوانینی را به قوم اسرائیل و به فرزندان یعقوب داد. او به نیاکان ما دستور داد که آنها را به فرزندان خود بیاموزند،

RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi, İsrail’e yasa koydu. Bunları çocuklarına öğretsinler diye Atalarımıza buyruk verdi.

تا نسلهای بعدی هم این احکام را یاد بگیرند و به نوبهٔ خود به نسلهای آینده بیاموزند.

Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler, Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که به خداوند توکّل نمایند و آنچه را که او انجام داده است فراموش نخواهند کرد، بلکه پیوسته اوامر او را اطاعت خواهند نمود.

Tanrı’ya güven duysunlar, Tanrı’nın yaptıklarını unutmasınlar, O’nun buyruklarını yerine getirsinler;

آنها مانند اجداد خود، مردمی سرکش و فتنه‌انگیز نخواهند بود، زیرا آنها کسانی بودند که به خدا وفادار نبودند و در ایمانشان استوار نماندند.

Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı, Yüreği kararsız, Tanrı’ya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.

طایفهٔ افرایم با وجودی که با تیر و کمان مسلّح بودند، در روز جنگ فرار کردند.

Oklarla, yaylarla kuşanmış Efrayimoğulları Savaş günü sırtlarını döndüler.

آنها به پیمان خود با خدا وفا نکردند و احکام او را بجا نیاوردند.

Tanrı’nın antlaşmasına uymadılar, O’nun yasasına göre yaşamayı reddettiler.

آنها معجزات و کارهای خدا را فراموش کردند.

Unuttular O’nun işlerini, Kendilerine gösterdiği harikaları.

كارهایی را که خدا در برابر چشمان نیاکانشان در سرزمین مصر و دیار صوعن انجام داد.

[] Mısır’da, Soan bölgesinde Tanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.

خدا دریا را شکافت و آبها را مانند دیوار نگه ‌داشت و آنها را از میان آن گذرانید.

[] Denizi yarıp geçirmişti onları, Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.

هنگام روز آنها را به وسیلهٔ ابر، و تمام شب با نور آتش هدایت می‌کرد.

[] Gündüz bulutla, Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.

در بیابان، صخره‌ها را شکافت و از اعماق زمین، به آنها آب فراوان داد.

[] Çölde kayaları yarmış, Sanki dipsiz kaynaklardan Onlara kana kana su içirmişti.

او از صخره، چشمه به وجود آورد و آب را مانند رودخانه جاری ساخت.

Kayadan akarsular fışkırtmış, Suları ırmak gibi akıtmıştı.

ولی ایشان باز نسبت به خدای متعال، گناه ورزیدند و در بیابان از او سرپیچی کردند.

Ama onlar çölde Yüceler Yücesi’ne başkaldırarak Günah işlemeye devam ettiler.

در دلهای خود، خدا را امتحان کردند و از او غذایی مطابق میل خودشان خواستند.

[] Canlarının çektiği yiyeceği isteyerek İçlerinde Tanrı’yı denediler.

علیه خدا حرف می‌زدند و می‌گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیّه کند؟

“Tanrı çölde sofra kurabilir mi?” diyerek, Tanrı’ya karşı konuştular.

درست است که او توانست صخره را بزند و رود جاری شود، آیا می‌تواند برای ما نان و گوشت نیز فراهم کند؟»

“Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı, Dereler taştı. Peki, ekmek de verebilir mi, Et sağlayabilir mi halkına?”

وقتی خداوند شکایت آنها را شنید، بسیار خشمگین شد و آتش غضب او بر بنی‌اسرائیل شعله‌ور گردید،

RAB bunu duyunca çok öfkelendi, Yakup’a ateş püskürdü, Öfkesi tırmandı İsrail’e karşı;

زیرا آنها به خدا ایمان نداشتند و باور نمی‌کردند که او آنها را نجات خواهد داد.

Çünkü Tanrı’ya inanmıyorlardı, O’nun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.

ولی خداوند به آسمان فرمان داد و درهای آسمان گشوده شدند

Yine de RAB buyruk verdi bulutlara, Kapaklarını açtı göklerin;

و غلّهٔ آسمانی یعنی مَنّا را بر ایشان بارانید تا بخورند.

[] Man yağdırdı onları beslemek için, Göksel tahıl verdi onlara.

بنابراین آنها غذای فرشتگان را خوردند و خدا آذوقهٔ فراوان به آنان عطا فرمود.

Meleklerin ekmeğini yedi her biri, Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.

به باد شرقی امر فرمود که بوزد و با قدرت خود، باد جنوبی را به وزش آورد.

Doğu rüzgarını estirdi göklerde, Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.

گوشت را مانند باران و پرندگان را مانند ریگ کنار دریا از آسمان

Toz gibi et yağdırdı başlarına, Deniz kumu kadar kuş;

در بین اردو‌ها و اطراف اقامتگاه آنها فروریخت.

Ordugahlarının ortasına, Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.

پس همگی خوردند و سیر شدند و خدا، آنچه را که می‌خواستند به آنها داد.

Yediler, tıka basa doydular, İsteklerini yerine getirdi Tanrı.

درحالی که لقمه در دهان ایشان بود و هنوز مشتاق خوردن بودند،

Ancak onlar isteklerine doymadan, Daha ağızları doluyken,

آتش خشم خداوند بر آنها شعله‌ور گردید و نیرومندترین و بهترین جوانانشان را هلاک کرد.

Tanrı’nın öfkesi parladı üzerlerine. En güçlülerini öldürdü, Yere serdi İsrail yiğitlerini.

با وجود همهٔ اینها، آنها دست از گناه نکشیدند و با آن که آن‌همه معجزات را دیدند، اعتماد نکردند.

Yine de günah işlemeye devam ettiler, O’nun harikalarına inanmadılar.

بنابراین خداوند عمرشان را کوتاه، و روزگارشان را با ترس و لرز همراه نمود.

Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk, Yıllarını dehşet içinde bitirdi.

هرگاه تعدادی از آنها را می‌کشت، بقیّه به سوی او بازگشت می‌نمودند و از صمیم دل توبه می‌کردند.

Tanrı onları öldürdükçe O’na yönelmeye, İstekle O’nu yeniden aramaya başlıyorlardı.

آنها به یاد می‌آوردند که خدا پشت و پناه آنهاست و پروردگار متعال، رهانندهٔ ایشان است.

Tanrı’nın kayaları olduğunu, Yüce Tanrı’nın kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.

امّا حرفهای آنها همه دروغ بود و از روی راستی و صفا حرف نمی‌زدند.

Oysa ağızlarıyla O’na yaltaklanıyor, Dilleriyle yalan söylüyorlardı.

دلهایشان با خدا راست نبود و به پیمان خود با خدا وفا نکردند.

[] O’na yürekten bağlı değillerdi, Antlaşmasına sadık kalmadılar.

امّا خدا با رحمت خود گناهانشان را بخشید و آنها را نابود نکرد. او بارها خشمگین شد امّا خشم خود را فرو نشانید.

Yine de Tanrı sevecendi, Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu; Çok kez öfkesini tuttu, Bütün gazabını göstermedi.

او به یاد آورد که آنها انسان فانی هستند و مانند بادی هستند که فقط لحظه‌ای می‌وزد و دیگر بر نمی‌گردد.

Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı, Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.

آنها بارها در بیابان در مقابل او سرکشی کردند و او را رنجاندند.

Çölde kaç kez O’na başkaldırdılar, Issız yerlerde O’nu gücendirdiler!

آنها بارها او را آزمایش کردند و خدای مقدّس اسرائیل را آزردند.

Defalarca denediler Tanrı’yı, İncittiler İsrail’in Kutsalı’nı.

قدرت عظیم او را فراموش کردند، و روزی که او آنها را از دست دشمنانشان آزاد کرد، به یاد نیاوردند،

Anımsamadılar O’nun güçlü elini, Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,

زمانی که او قدرت عظیم خود را با معجزات و عجایب، بر منطقهٔ صوعن در سرزمین مصر آشکار کرد.

Mısır’da gösterdiği belirtileri, Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.

آب رود‏ها را به خون تبدیل کرد، طوری که مصریان آب برای خوردن نداشتند.

[] Mısır’ın kanallarını kana çevirdi, Sularını içemediler.

و انواع پشه‌ها را فرستاد تا آنها را بگزند و قورباغه‏‌هایی که آنها را هلاک می‌کردند.

[] [] Gönderdiği at sinekleri yedi halkı, Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.

کِشت و زراعتشان را و محصول زحماتشان را خوراک ملخها ساخت.

[] Ekinlerini tırtıllara, Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.

تاکستانهای ایشان را به وسیلهٔ تگرگ و درختان انجیرشان را با سرما از بین برد.

[] Asmalarını doluyla, Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.

رمه‏‌ها و گلّه‏‌هایشان را با تگرگ و رعد و برق نابود کرد.

Büyükbaş hayvanlarını kırgına, Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.

او خشم هولناک و غضب خود را مانند فرشتگان مرگ فرستاد. تا ایشان را به اضطرابی عظیم گرفتار سازد.

Üzerlerine kızgın öfkesini, Gazap, hışım, bela Ve bir alay kötülük meleği gönderdi.

او از خشم خود دست نکشید، بلکه بلایی فرستاد و آنان را هلاک نمود.

Yol verdi öfkesine, Canlarını ölümden esirgemedi, Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.

تمام پسران نخستزادهٔ مصریان را هلاک کرد.

[] Mısır’da bütün ilk doğanları, Ham’ın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.

آنگاه قوم خود را مانند یک شبان راهنمایی کرد و آنان را در بیابان هدایت نمود.

[] Kendi halkını davar gibi götürdü, Çölde onları bir sürü gibi güttü.

او آنان را در امنیّت رهبری کرد و آنها هیچ ترسی نداشتند. امّا دریا، دشمنان ایشان را غرق نمود.

[] Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar; Düşmanlarınıysa deniz yuttu.

او آنها را به سرزمین مقدّس خود، بر کوهی که خود آن را تسخیر نموده بود، آورد.

[] Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına, Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.

ساکنان آنجا را در مقابل چشمان آنان بیرون راند و سرزمینشان را بین طایفه‌های اسرائیل تقسیم کرد و به عنوان مِلکیّت به آنها بخشید.

[] Önlerinden ulusları kovdu, Mülk olarak topraklarını İsrail oymakları arasında bölüştürdü. Halkını konutlarına yerleştirdi.

امّا آنها بار دیگر طغیان کردند و خدای متعال را امتحان نمودند و دستورات او را اطاعت نکردند.

[] Ama onlar yüce Tanrı’yı denediler, O’na başkaldırdılar, Koşullarına uymadılar.

مانند نیاکان خود به راه کج رفتند، و همچون کمان کج غیر قابل اعتماد شدند.

Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler, Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.

با ساختن پرستشگاهها و پرستش بُتها و خدایان غیر، آتش خشم او را برافروختند.

Puta taptıkları yerlerle O’nu kızdırdılar, Putlarıyla O’nu kıskandırdılar.

چون خدا آن وضع را دید به خشم آمد و قوم اسرائیل را از حضور خود راند.

Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi, İsrail’i büsbütün reddetti.

خیمهٔ شیلوه را -‌که جای سکونت او با آدمیان بود- ترک کرد.

[] İnsanlar arasında kurduğu çadırı, Şilo’daki konutunu terk etti.

به دشمنان فرصت داد تا صندوق پیمان را که نشانهٔ قدرت و جلال او بود، به یغما ببرند.

[] Kudretini tutsaklığa, Görkemini düşman eline teslim etti.

او از قوم خود خشمگین شد و آنان را به شمشیر دشمنانشان سپرد.

Halkını kılıç önüne sürdü, Öfkesini kendi halkından çıkardı.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دختران جوان بی‌شوهر ماندند.

Gençlerini ateş yuttu, Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.

کاهنانشان با شمشیر به قتل رسیدند و بیوه‌های ایشان اجازهٔ ماتم و عزاداری نداشتند.

Kâhinleri kılıç altında öldü, Dul kadınları ağlayamadı.

سرانجام، خداوند مانند کسی‌که از خواب بیدار شود و مانند پهلوانی سرخوش از شراب، برخاست.

O zaman Rab uykudan uyanır gibi, Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.

دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و رسوا ساخت.

Düşmanlarını püskürttü, Onları sonsuz utanca boğdu.

خانوادهٔ یوسف را رد کرد و طایفهٔ افرایم را نپذیرفت،

Tanrı Yusuf soyunu reddetti, Efrayim oymağını seçmedi;

بلکه طایفهٔ یهودا را، و کوه صهیون را که دوست می‌داشت، برگزید.

Ancak Yahuda oymağını, Sevdiği Siyon Dağı’nı seçti.

در آنجا معبد بزرگ خود را که چون آسمان و زمین استوار و پایدار است، برپا نمود.

Tapınağını doruklar gibi, Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.

بندهٔ خود داوود را برگزید، او را از چراگاه گوسفندان بیرون آورد،

[] Kulu Davut’u seçti, Onu koyun ağılından aldı.

جایی که گوسفندان پدرش را شبانی می‌کرد، تا شبان قوم او، یعنی بنی‌اسرائیل باشد.

Halkı Yakup’u, kendi halkı İsrail’i gütmek için, Onu yavru kuzuların ardından getirdi.

داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.

Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti, Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.