Psalms 78

ای قوم من، تعالیم مرا بشنوید و به آنچه به شما می‌گویم، توجّه نمایید.
משכיל לאסף האזינה עמי תורתי הטו אזנכם לאמרי פי׃
می‌‌‌‌خواهم با شما با مَثَلها صحبت کنم و شما را از اسرار گذشته،
אפתחה במשל פי אביעה חידות מני קדם׃
چیزهایی را که از نیاکان خود شنیده و یاد گرفته‌ایم، آگاه نمایم.
אשר שמענו ונדעם ואבותינו ספרו לנו׃
ما اینها را از فرزندان خود مخفی نمی‌کنیم، بلکه آنها را برای نسلهای آینده بازگو می‌کنیم تا آنها نیز بدانند که، خداوند چه کارهای عجیب و شگفت‌انگیزی انجام داده است.
לא נכחד מבניהם לדור אחרון מספרים תהלות יהוה ועזוזו ונפלאותיו אשר עשה׃
خدا احکام و قوانینی را به قوم اسرائیل و به فرزندان یعقوب داد. او به نیاکان ما دستور داد که آنها را به فرزندان خود بیاموزند،
ויקם עדות ביעקב ותורה שם בישראל אשר צוה את אבותינו להודיעם לבניהם׃
تا نسلهای بعدی هم این احکام را یاد بگیرند و به نوبهٔ خود به نسلهای آینده بیاموزند.
למען ידעו דור אחרון בנים יולדו יקמו ויספרו לבניהם׃
به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که به خداوند توکّل نمایند و آنچه را که او انجام داده است فراموش نخواهند کرد، بلکه پیوسته اوامر او را اطاعت خواهند نمود.
וישימו באלהים כסלם ולא ישכחו מעללי אל ומצותיו ינצרו׃
آنها مانند اجداد خود، مردمی سرکش و فتنه‌انگیز نخواهند بود، زیرا آنها کسانی بودند که به خدا وفادار نبودند و در ایمانشان استوار نماندند.
ולא יהיו כאבותם דור סורר ומרה דור לא הכין לבו ולא נאמנה את אל רוחו׃
طایفهٔ افرایم با وجودی که با تیر و کمان مسلّح بودند، در روز جنگ فرار کردند.
בני אפרים נושקי רומי קשת הפכו ביום קרב׃
آنها به پیمان خود با خدا وفا نکردند و احکام او را بجا نیاوردند.
לא שמרו ברית אלהים ובתורתו מאנו ללכת׃
آنها معجزات و کارهای خدا را فراموش کردند.
וישכחו עלילותיו ונפלאותיו אשר הראם׃
كارهایی را که خدا در برابر چشمان نیاکانشان در سرزمین مصر و دیار صوعن انجام داد.
נגד אבותם עשה פלא בארץ מצרים שדה צען׃
خدا دریا را شکافت و آبها را مانند دیوار نگه ‌داشت و آنها را از میان آن گذرانید.
בקע ים ויעבירם ויצב מים כמו נד׃
هنگام روز آنها را به وسیلهٔ ابر، و تمام شب با نور آتش هدایت می‌کرد.
וינחם בענן יומם וכל הלילה באור אש׃
در بیابان، صخره‌ها را شکافت و از اعماق زمین، به آنها آب فراوان داد.
יבקע צרים במדבר וישק כתהמות רבה׃
او از صخره، چشمه به وجود آورد و آب را مانند رودخانه جاری ساخت.
ויוצא נוזלים מסלע ויורד כנהרות מים׃
ولی ایشان باز نسبت به خدای متعال، گناه ورزیدند و در بیابان از او سرپیچی کردند.
ויוסיפו עוד לחטא לו למרות עליון בציה׃
در دلهای خود، خدا را امتحان کردند و از او غذایی مطابق میل خودشان خواستند.
וינסו אל בלבבם לשאל אכל לנפשם׃
علیه خدا حرف می‌زدند و می‌گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیّه کند؟
וידברו באלהים אמרו היוכל אל לערך שלחן במדבר׃
درست است که او توانست صخره را بزند و رود جاری شود، آیا می‌تواند برای ما نان و گوشت نیز فراهم کند؟»
הן הכה צור ויזובו מים ונחלים ישטפו הגם לחם יוכל תת אם יכין שאר לעמו׃
وقتی خداوند شکایت آنها را شنید، بسیار خشمگین شد و آتش غضب او بر بنی‌اسرائیل شعله‌ور گردید،
לכן שמע יהוה ויתעבר ואש נשקה ביעקב וגם אף עלה בישראל׃
زیرا آنها به خدا ایمان نداشتند و باور نمی‌کردند که او آنها را نجات خواهد داد.
כי לא האמינו באלהים ולא בטחו בישועתו׃
ولی خداوند به آسمان فرمان داد و درهای آسمان گشوده شدند
ויצו שחקים ממעל ודלתי שמים פתח׃
و غلّهٔ آسمانی یعنی مَنّا را بر ایشان بارانید تا بخورند.
וימטר עליהם מן לאכל ודגן שמים נתן למו׃
بنابراین آنها غذای فرشتگان را خوردند و خدا آذوقهٔ فراوان به آنان عطا فرمود.
לחם אבירים אכל איש צידה שלח להם לשבע׃
به باد شرقی امر فرمود که بوزد و با قدرت خود، باد جنوبی را به وزش آورد.
יסע קדים בשמים וינהג בעזו תימן׃
گوشت را مانند باران و پرندگان را مانند ریگ کنار دریا از آسمان
וימטר עליהם כעפר שאר וכחול ימים עוף כנף׃
در بین اردو‌ها و اطراف اقامتگاه آنها فروریخت.
ויפל בקרב מחנהו סביב למשכנתיו׃
پس همگی خوردند و سیر شدند و خدا، آنچه را که می‌خواستند به آنها داد.
ויאכלו וישבעו מאד ותאותם יבא להם׃
درحالی که لقمه در دهان ایشان بود و هنوز مشتاق خوردن بودند،
לא זרו מתאותם עוד אכלם בפיהם׃
آتش خشم خداوند بر آنها شعله‌ور گردید و نیرومندترین و بهترین جوانانشان را هلاک کرد.
ואף אלהים עלה בהם ויהרג במשמניהם ובחורי ישראל הכריע׃
با وجود همهٔ اینها، آنها دست از گناه نکشیدند و با آن که آن‌همه معجزات را دیدند، اعتماد نکردند.
בכל זאת חטאו עוד ולא האמינו בנפלאותיו׃
بنابراین خداوند عمرشان را کوتاه، و روزگارشان را با ترس و لرز همراه نمود.
ויכל בהבל ימיהם ושנותם בבהלה׃
هرگاه تعدادی از آنها را می‌کشت، بقیّه به سوی او بازگشت می‌نمودند و از صمیم دل توبه می‌کردند.
אם הרגם ודרשוהו ושבו ושחרו אל׃
آنها به یاد می‌آوردند که خدا پشت و پناه آنهاست و پروردگار متعال، رهانندهٔ ایشان است.
ויזכרו כי אלהים צורם ואל עליון גאלם׃
امّا حرفهای آنها همه دروغ بود و از روی راستی و صفا حرف نمی‌زدند.
ויפתוהו בפיהם ובלשונם יכזבו לו׃
دلهایشان با خدا راست نبود و به پیمان خود با خدا وفا نکردند.
ולבם לא נכון עמו ולא נאמנו בבריתו׃
امّا خدا با رحمت خود گناهانشان را بخشید و آنها را نابود نکرد. او بارها خشمگین شد امّا خشم خود را فرو نشانید.
והוא רחום יכפר עון ולא ישחית והרבה להשיב אפו ולא יעיר כל חמתו׃
او به یاد آورد که آنها انسان فانی هستند و مانند بادی هستند که فقط لحظه‌ای می‌وزد و دیگر بر نمی‌گردد.
ויזכר כי בשר המה רוח הולך ולא ישוב׃
آنها بارها در بیابان در مقابل او سرکشی کردند و او را رنجاندند.
כמה ימרוהו במדבר יעציבוהו בישימון׃
آنها بارها او را آزمایش کردند و خدای مقدّس اسرائیل را آزردند.
וישובו וינסו אל וקדוש ישראל התוו׃
قدرت عظیم او را فراموش کردند، و روزی که او آنها را از دست دشمنانشان آزاد کرد، به یاد نیاوردند،
לא זכרו את ידו יום אשר פדם מני צר׃
زمانی که او قدرت عظیم خود را با معجزات و عجایب، بر منطقهٔ صوعن در سرزمین مصر آشکار کرد.
אשר שם במצרים אתותיו ומופתיו בשדה צען׃
آب رود‏ها را به خون تبدیل کرد، طوری که مصریان آب برای خوردن نداشتند.
ויהפך לדם יאריהם ונזליהם בל ישתיון׃
و انواع پشه‌ها را فرستاد تا آنها را بگزند و قورباغه‏‌هایی که آنها را هلاک می‌کردند.
ישלח בהם ערב ויאכלם וצפרדע ותשחיתם׃
کِشت و زراعتشان را و محصول زحماتشان را خوراک ملخها ساخت.
ויתן לחסיל יבולם ויגיעם לארבה׃
تاکستانهای ایشان را به وسیلهٔ تگرگ و درختان انجیرشان را با سرما از بین برد.
יהרג בברד גפנם ושקמותם בחנמל׃
رمه‏‌ها و گلّه‏‌هایشان را با تگرگ و رعد و برق نابود کرد.
ויסגר לברד בעירם ומקניהם לרשפים׃
او خشم هولناک و غضب خود را مانند فرشتگان مرگ فرستاد. تا ایشان را به اضطرابی عظیم گرفتار سازد.
ישלח בם חרון אפו עברה וזעם וצרה משלחת מלאכי רעים׃
او از خشم خود دست نکشید، بلکه بلایی فرستاد و آنان را هلاک نمود.
יפלס נתיב לאפו לא חשך ממות נפשם וחיתם לדבר הסגיר׃
تمام پسران نخستزادهٔ مصریان را هلاک کرد.
ויך כל בכור במצרים ראשית אונים באהלי חם׃
آنگاه قوم خود را مانند یک شبان راهنمایی کرد و آنان را در بیابان هدایت نمود.
ויסע כצאן עמו וינהגם כעדר במדבר׃
او آنان را در امنیّت رهبری کرد و آنها هیچ ترسی نداشتند. امّا دریا، دشمنان ایشان را غرق نمود.
וינחם לבטח ולא פחדו ואת אויביהם כסה הים׃
او آنها را به سرزمین مقدّس خود، بر کوهی که خود آن را تسخیر نموده بود، آورد.
ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו׃
ساکنان آنجا را در مقابل چشمان آنان بیرون راند و سرزمینشان را بین طایفه‌های اسرائیل تقسیم کرد و به عنوان مِلکیّت به آنها بخشید.
ויגרש מפניהם גוים ויפילם בחבל נחלה וישכן באהליהם שבטי ישראל׃
امّا آنها بار دیگر طغیان کردند و خدای متعال را امتحان نمودند و دستورات او را اطاعت نکردند.
וינסו וימרו את אלהים עליון ועדותיו לא שמרו׃
مانند نیاکان خود به راه کج رفتند، و همچون کمان کج غیر قابل اعتماد شدند.
ויסגו ויבגדו כאבותם נהפכו כקשת רמיה׃
با ساختن پرستشگاهها و پرستش بُتها و خدایان غیر، آتش خشم او را برافروختند.
ויכעיסוהו בבמותם ובפסיליהם יקניאוהו׃
چون خدا آن وضع را دید به خشم آمد و قوم اسرائیل را از حضور خود راند.
שמע אלהים ויתעבר וימאס מאד בישראל׃
خیمهٔ شیلوه را -‌که جای سکونت او با آدمیان بود- ترک کرد.
ויטש משכן שלו אהל שכן באדם׃
به دشمنان فرصت داد تا صندوق پیمان را که نشانهٔ قدرت و جلال او بود، به یغما ببرند.
ויתן לשבי עזו ותפארתו ביד צר׃
او از قوم خود خشمگین شد و آنان را به شمشیر دشمنانشان سپرد.
ויסגר לחרב עמו ובנחלתו התעבר׃
جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دختران جوان بی‌شوهر ماندند.
בחוריו אכלה אש ובתולתיו לא הוללו׃
کاهنانشان با شمشیر به قتل رسیدند و بیوه‌های ایشان اجازهٔ ماتم و عزاداری نداشتند.
כהניו בחרב נפלו ואלמנתיו לא תבכינה׃
سرانجام، خداوند مانند کسی‌که از خواب بیدار شود و مانند پهلوانی سرخوش از شراب، برخاست.
ויקץ כישן אדני כגבור מתרונן מיין׃
دشمنان خود را به عقب راند و برای همیشه خجل و رسوا ساخت.
ויך צריו אחור חרפת עולם נתן למו׃
خانوادهٔ یوسف را رد کرد و طایفهٔ افرایم را نپذیرفت،
וימאס באהל יוסף ובשבט אפרים לא בחר׃
بلکه طایفهٔ یهودا را، و کوه صهیون را که دوست می‌داشت، برگزید.
ויבחר את שבט יהודה את הר ציון אשר אהב׃
در آنجا معبد بزرگ خود را که چون آسمان و زمین استوار و پایدار است، برپا نمود.
ויבן כמו רמים מקדשו כארץ יסדה לעולם׃
بندهٔ خود داوود را برگزید، او را از چراگاه گوسفندان بیرون آورد،
ויבחר בדוד עבדו ויקחהו ממכלאת צאן׃
جایی که گوسفندان پدرش را شبانی می‌کرد، تا شبان قوم او، یعنی بنی‌اسرائیل باشد.
מאחר עלות הביאו לרעות ביעקב עמו ובישראל נחלתו׃
داوود نیز از صمیم دل و با کاردانی، پیشوایی آنها را به عهده گرفت.
וירעם כתם לבבו ובתבונות כפיו ינחם׃