Psalms 78

Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.

Пісня навчальна Асафова. Послухай, мій люду, науки моєї, нахиліть своє ухо до слів моїх уст,

Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

нехай я відкрию уста свої приказкою, нехай стародавні прислів'я я висловлю!

Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

Що ми чули й пізнали, і що розповідали батьки наші нам,

Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

того не сховаємо від їхніх синів, будемо розповідати про славу Господню аж до покоління останнього, і про силу Його та про чуда Його, які Він учинив!

Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,

Він поставив засвідчення в Якові, а Закона поклав ув ізраїлі, про які наказав був Він нашим батькам завідомити про них синів їхніх,

Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.

щоб знало про це покоління майбутнє, сини, що народжені будуть, устануть і будуть розповідати своїм дітям.

Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

і положать на Бога надію свою, і не забудуть діл Божих, Його ж заповіді берегтимуть.

Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

і не стануть вони, немов їхні батьки, поколінням непокірливим та бунтівничим, поколінням, що серця свого не поставило міцно, і що дух його Богу невірний.

La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;

Сини Єфрема, озброєні лучники, повернулися взад у день бою:

Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

вони не берегли заповіту Божого, а ходити в Законі Його відреклися,

Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

і забули вони Його чини та чуда Його, які їм показав.

Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

Він чудо вчинив був для їхніх батьків ув єгипетськім краї, на полі Цоанськім:

Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;

Він море розсік, і їх перепровадив, а воду поставив, як вал;

Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

і провадив їх хмарою вдень, а сяйвом огню цілу ніч;

Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;

на пустині Він скелі розсік, і щедро усіх напоїв, як з безодні.

Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

Він витягнув із скелі потоки, і води текли, немов ріки.

Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

Та грішили вони проти Нього ще далі, і в пустині гнівили Всевишнього,

Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;

і Бога вони випробовували в своїм серці, для душ своїх їжі бажаючи.

Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

і вони говорили насупроти Бога й казали: Чи Бог зможе в пустині трапезу зготовити?

Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?

Тож ударив у скелю і води линули, і полилися потоки! Чи Він зможе також дати хліба? Чи Він наготує м'ясива народові Своєму?

Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;

Тому то почув це Господь та й розгнівався, і огонь запалав проти Якова, і проти ізраїля теж знявся гнів,

Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

бо не вірували вони в Бога, і на спасіння Його не надіялись.

Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;

А Він хмарам згори наказав, і відчинив двері неба,

Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.

і спустив, немов дощ, на них манну для їжі, і збіжжя небесне їм дав:

Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.

Хліб ангольський їла людина, Він послав їм поживи до ситости!

Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

Крім цього, Він східнього вітра порушив на небі, і міццю Своєю привів полудневого вітра,

Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

і дощем на них м'ясо пустив, немов порох, а птаство крилате, як морський пісок,

Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.

і спустив його серед табору його, коло наметів його.

Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

і їли вони та й наситились дуже, Він їм їхнє бажання приніс!

Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,

Та ще не вдовольнили жадання свого, ще їхня їжа була в їхніх устах,

La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.

а гнів Божий піднявся на них, та й побив їхніх ситих, і вибранців ізраїлевих повалив...

Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

Проте ще й далі грішили вони та не вірили в чуда Його,

Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

і Він докінчив у марноті їхні дні, а їхні літа у страху.

Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;

Як Він їх побивав, то бажали Його, і верталися, й Бога шукали,

Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

і пригадували, що Бог їхня скеля, і Бог Всевишній то їхній Викупитель.

Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

і своїми устами влещували Його, а своїм язиком лжу сплітали Йому,

Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

бо їхнє серце не міцно стояло при Нім, і не були вони вірні в Його заповіті...

Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

Та він, Милосердний, гріх прощав і їх не губив, і часто відвертав Свій гнів, і не будив усю Свою лютість,

Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

і Він пам'ятав, що вони тільки тіло, вітер, який переходить і не повертається!

Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

Скільки вони прогнівляли Його на пустині, зневажали Його на степу!

Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

і все знову та знов випробовували вони Бога, і зневажали Святого ізраїлевого,

Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

вони не пам'ятали руки Його з дня, як Він вибавив їх із недолі,

Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

як в Єгипті чинив Він знамена Свої, а на полі Цоанському чуда Свої,

Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

і в кров обернув річки їхні та їхні потоки, щоб вони не пили...

Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

Він послав був на них рої мух, і їх жерли вони, і жаб і вони їх губили.

Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

А врожай їхній віддав був Він гусені, а їхню працю сарані.

Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

Виноград їхній Він градом побив, а приморозком їхні шовковиці.

Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

і Він градові віддав їхній скот, а блискавкам череди їхні.

Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

Він послав був на них Свій гнів запальний, і лютість, й обурення, й утиск, наслання злих анголів.

Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

Він дорогу зрівняв був для гніву Свого, їхні душі не стримав від смерти, життя ж їхнє віддав моровиці.

Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

і побив Він усіх перворідних в Єгипті, первістків сили в наметах Хамових.

Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

і повів Він, немов ту отару, народ Свій, і їх попровадив, як стадо, в пустині.

Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

і провадив безпечно Він їх, і вони не боялись, а море накрило було ворогів їхніх.

Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

і Він їх привів до границі святині Своєї, до тієї гори, що правиця Його набула.

Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

і народи Він повиганяв перед їхнім обличчям, і кинув для них жеребка про спадок, і в їхніх наметах племена ізраїлеві оселив.

Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

Та й далі вони випробовували та гнівили Всевишнього Бога, і Його постанов не додержували,

Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

і відступали та зраджували, немов їхні батьки відвернулись, як обманливий лук.

Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

і жертівниками своїми гнівили Його, і дрочили Його своїми фіґурами.

Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

Бог почув усе це і розгнівався, і сильно обридивсь ізраїлем,

Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

і покинув оселю в Шіло, скинію ту, що вмістив був посеред людей,

Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

і віддав до неволі Він силу Свою, а величність Свою в руку ворога...

Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

і віддав для меча Свій народ, і розгнівався був на спадщину Свою:

Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

його юнаків огонь пожирав, а дівчатам його не співали весільних пісень,

Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

його священики від меча полягли, і не плакали вдови його.

Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

Та небавом збудився Господь, немов зо сну, як той велет, що ніби вином був підкошений,

Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

і вдарив Своїх ворогів по озадку, вічну ганьбу їм дав!

Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

Та Він погордив намет Йосипів, і племена Єфремового не обрав,

Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

а вибрав Собі плем'я Юдине, гору Сіон, що її полюбив!

Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.

і святиню Свою збудував Він, як місце високе, як землю, що навіки її вґрунтував.

Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.

і вибрав Давида, Свого раба, і від кошар його взяв,

De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

від кітних овечок його Він привів, щоб Якова пас він, народа Свого, та ізраїля, спадок Свій,

Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.

і він пас їх у щирості серця свого, і провадив їх мудрістю рук своїх!