Psalms 77

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Для дириґетна хору. Псалом Асафів.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Мій голос до Бога, й я кликати буду, мій голос до Бога, й почує мене!

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

В день недолі моєї шукаю я Господа, до Нього рука моя витягнена вночі й не зомліє, не хоче душа моя бути потішена:

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

згадаю про Бога й зідхаю, розважаю й мій дух омліває! Села.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Ти держиш повіки очей моїх, я побитий і не говорю...

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

Пригадую я про дні давні, про роки відвічні,

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

свою пісню вночі я пригадую, говорю з своїм серцем, а мій дух розважає:

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Чи навіки покине Господь, і вже більш не вподобає?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Чи навіки спинилася милість Його? Чи скінчилося слово Його в рід і рід?

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Чи Бог милувати позабув? Чи гнівом замкнув Він Своє милосердя? Села.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

і промовив був я: То страждання моє переміна правиці Всевишнього.

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

Пригадаю я вчинки Господні, як чудо Твоє я згадаю віддавна,

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

і буду я думати про кожен Твій чин, і про вчинки Твої оповім!

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Боже, святая дорога Твоя, котрий бог великий, як Бог наш?

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Ти Той Бог, що чуда вчиняє, Ти виявив силу Свою між народами,

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Ти визволив люд Свій раменом, синів Якова й Йосипа! Села.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Тебе бачили води, о Боже, Тебе бачили води й тремтіли, затряслися й безодні.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Лилася струмком вода з хмар, тучі видали грім, також там і сям Твої стріли літали.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Гуркіт грому Твого на небесному колі, й блискавки освітили вселенну, тремтіла й тряслася земля!

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Через море дорога Твоя, а стежка Твоя через води великі, і не видно було Твоїх стіп. Ти провадив народ Свій, немов ту отару, рукою Мойсея та Аарона.