Psalms 78

quae audivimus et cognovimus et patres nostri narraverunt nobis

Μασχιλ του Ασαφ. Ακουσον, λαε μου, τον νομον μου κλινατε τα ωτα σας εις τα λογια του στοματος μου.

non sunt abscondita a filiis eorum a generatione sequenti narrante laudes Domini et potentiam eius et mirabilia eius quae fecit

Θελω ανοιξει εν παραβολη το στομα μου θελω προφερει πραγματα αξιομνημονευτα, τα απ αρχης

statuit contestationem Iacob et legem posuit in Israhel quae mandavit patribus nostris ut docerent filios suos

οσα ηκουσαμεν και εγνωρισαμεν και οι πατερες ημων διηγηθησαν εις ημας.

ut cognosceret generatio subsequens filii nascituri surgent et narrabunt filiis suis

Δεν θελομεν κρυψει αυτα απο των τεκνων αυτων εις την επερχομενην γενεαν, διηγουμενοι τους επαινους του Κυριου και την δυναμιν αυτου και τα θαυμασια αυτου, τα οποια εκαμε.

ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur cogitationum eius et mandata eius custodiant

Και εστησε μαρτυριον εν τω Ιακωβ και νομον εθεσεν εν τω Ισραηλ, τα οποια προσεταξεν εις τους πατερας ημων, να καμνωσιν αυτα γνωστα εις τα τεκνα αυτων

ut non sint sicut patres eorum generatio declinans et provocans generatio quae non praeparavit cor suum et non credidit Deo spiritus eius

δια να γνωριζη αυτα η γενεα η επερχομενη, οι υιοι οι μελλοντες να γεννηθωσι και αυτοι, οταν αναστηθωσι, να διηγωνται εις τα τεκνα αυτων

filii Efraim intendentes et mittentes arcum terga verterunt in die belli

δια να θεσωσιν επι τον Θεον την ελπιδα αυτων, και να μη λησμονωσι τα εργα του Θεου, αλλα να φυλαττωσι τας εντολας αυτου

non custodierunt pactum Dei sui et in lege eius noluerunt ingredi

και να μη γεινωσιν, ως οι πατερες αυτων, γενεα διεστραμμενη και απειθης γενεα, ητις δεν εφυλαξεν ευθειαν την καρδιαν αυτης, και δεν εσταθη πιστον μετα του Θεου το πνευμα αυτης

et obliti sunt commutationum eius et mirabilium eius quae ostendit eis

ως οι υιοι του Εφραιμ, οιτινες ωπλισμενοι, βασταζοντες τοξα, εστραφησαν οπισω την ημεραν της μαχης.

coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypto in regione Taneos

Δεν εφυλαξαν την διαθηκην του Θεου, και εν τω νομω αυτου δεν ηθελησαν να περιπατωσι

divisit mare et transduxit eos et stare fecit aquas quasi acervum

και ελησμονησαν τα εργα αυτου και τα θαυμασια αυτου, τα οποια εδειξεν εις αυτους.

et duxit eos in nube per diem et tota nocte in lumine ignis

Εμπροσθεν των πατερων αυτων εκαμε θαυμασια, εν τη γη της Αιγυπτου, τη πεδιαδι Τανεως.

scidit petram in deserto et potum dedit quasi de abyssis magnis

Διεσχισε την θαλασσαν και διεπερασεν αυτους και εστησε τα υδατα ως σωρον

et eduxit rivos de petra et elicuit quasi flumina aquas

και ωδηγησεν αυτους την ημεραν εν νεφελη και ολην την νυκτα εν φωτι πυρος.

et addiderunt ultra peccare ei ut provocarent Excelsum in invio

Διεσχισε πετρας εν τη ερημω και εποτισεν αυτους ως εκ μεγαλων αβυσσων

et temptaverunt Deum in cordibus suis petentes cibum animae suae

και εξηγαγε ρυακας εκ της πετρας και κατεβιβασεν υδατα ως ποταμους.

et loquentes contra Deum dicebant numquid poterit Deus ponere mensam in solitudine

Αλλ αυτοι εξηκολουθουν ετι αμαρτανοντες εις αυτον, παροξυνοντες τον Υψιστον εν ανυδρω τοπω

ecce percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem poterit dare aut praeparare carnem populo suo

και επειρασαν τον Θεον εν τη καρδια αυτων, ζητουντες βρωσιν κατα την ορεξιν αυτων

ideo audivit Dominus et non distulit et ignis accensus est in Iacob et furor ascendit in Israhel

και ελαλησαν κατα του Θεου, λεγοντες, Μηπως δυναται ο Θεος να ετοιμαση τραπεζαν εν τη ερημω;

quia non crediderunt Deo nec habuerunt fiduciam in salutari eius

Ιδου, επαταξε την πετραν, και ερρευσαν υδατα και χειμαρροι επλημμυρησαν μηπως δυναται να δωση και αρτον; η να ετοιμαση κρεας εις τον λαον αυτου;

et praecepit nubibus desuper et portas caeli aperuit

Δια τουτο ηκουσεν ο Κυριος και ωργισθη και πυρ εξηφθη κατα του Ιακωβ, ετι δε και οργη ανεβη κατα του Ισραηλ

et pluit super eos man ut comederent et triticum caeli dedit eis

διοτι δεν επιστευσαν εις τον Θεον, ουδε ηλπισαν επι την σωτηριαν αυτου

panem fortium comedit vir cibaria misit eis in saturitatem

ενω προσεταξε τας νεφελας απο ανωθεν και τας θυρας του ουρανου ηνοιξε,

abstulit eurum de caelo et induxit in fortitudine sua africum

και εβρεξεν εις αυτους μαννα δια να φαγωσι και σιτον ουρανου εδωκεν εις αυτους

et pluit super eos quasi pulverem carnes et quasi harenam maris volatilia pinnata

αρτον αγγελων εφαγεν ο ανθρωπος τροφην εστειλεν εις αυτους μεχρι χορτασμου.

et ceciderunt in medio castrorum eius in circuitu tabernaculorum eius

Εσηκωσεν εν τω ουρανω ανατολικον ανεμον, και δια της δυναμεως αυτου επεφερε τον νοτον

et comederunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis

και εβρεξεν επ αυτους κρεας ως το χωμα και πετεινα πτερωτα ως την αμμον της θαλασσης

non indiguerunt de cupiditate sua cum adhuc cibus esset in ore eorum

και εκαμε να πεσωσιν εις το μεσον του στρατοπεδου αυτων, κυκλω των σκηνων αυτων.

furor ergo Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israhel incurvavit

Και εφαγον και εχορτασθησαν σφοδρα και εφερεν εις αυτους την επιθυμιαν αυτων

in omnibus his peccaverunt ultra et non crediderunt mirabilibus eius

δεν ειχον χωρισθη απο της επιθυμιας αυτων, ετι ητο εν τω στοματι αυτων βρωσις αυτων,

et consumpsit in vanitate dies eorum et annos eorum velociter

και οργη του Θεου ανεβη επ αυτους, και εφονευσε τους μεγαλητερους εξ αυτων και τους εκλεκτους του Ισραηλ κατεβαλεν.

si occidebat eos tunc requirebant eum et convertebantur et diluculo consurgebant ad Deum

Εν πασι τουτοις ημαρτησαν ετι και δεν επιστευσαν εις τα θαυμασια αυτου.

et recordabantur quia Deus fortitudo eorum et Deus excelsus redemptor eorum

Δια τουτο συνετελεσεν εν ματαιοτητι τας ημερας αυτων και τα ετη αυτων εν ταραχη.

et lactaverunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei

Οτε εθανατονεν αυτους, τοτε εξεζητουν αυτον, και επεστρεφον και απο ορθρου προσετρεχον εις τον Θεον

cor autem eorum non erat firmum cum eo nec permanserunt in pacto eius

και ενεθυμουντο, οτι ο Θεος ητο φρουριον αυτων και ο Θεος ο Υψιστος λυτρωτης αυτων.

ipse vero misericors propitiabitur iniquitati et non disperdet multumque avertit iram suam et non suscitavit totum furorem suum

Αλλ εκολακευον αυτον δια του στοματος αυτων και δια της γλωσσης αυτων εψευδοντο προς αυτον

sed recordatus est quia caro essent spiritus vadens et non revertens

Η δε καρδια αυτων δεν ητο ευθεια μετ αυτου, και δεν ησαν πιστοι εις την διαθηκην αυτου.

quotiens provocaverunt eum in deserto adflixerunt eum in solitudine

Αυτος ομως οικτιρμων συνεχωρησε την ανομιαν αυτων και δεν ηφανισεν αυτους αλλα πολλακις ανεστελλε τον θυμον αυτου, και δεν διηγειρεν ολην την οργην αυτου

et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel concitaverunt

και ενεθυμηθη οτι ησαν σαρξ ανεμος παρερχομενος και μη επιστρεφων.

non sunt recordati manus eius diei qua redemit eos a tribulante

Ποσακις παρωξυναν αυτον εν τη ερημω, παρωργισαν αυτον εν τη ανυδρω,

qui fecit in Aegypto signa sua et ostenta sua in regione Taneos

και εστραφησαν και επειρασαν τον Θεον, και τον Αγιον του Ισραηλ παρωξυναν.

qui convertit in sanguine fluvios eorum et rivos eorum ut non biberent

Δεν ενεθυμηθησαν την χειρα αυτου, την ημεραν καθ ην ελυτρωσεν αυτους απο του εχθρου

qui inmisit eis genus omne muscarum ut comederent eos et ranas ut disperderent eos

πως εδειξεν εν Αιγυπτω τα σημεια αυτου και τα θαυμασια αυτου εν τη πεδιαδι Τανεως

qui dedit brucho germen eorum et laborem eorum lucustae

και μετεβαλεν εις αιμα τους ποταμους αυτων και τους ρυακας αυτων, δια να μη πιωσιν.

qui occidit in grandine vineas eorum et sycomoros eorum in frigore

Απεστειλεν επ αυτους κυνομυιαν και κατεφαγεν αυτους, και βατραχους και εφανισαν αυτους.

qui tradidit grandini pascua eorum et iumenta eorum volucribus

Και παρεδωκε τους καρπους αυτων εις τον βρουχον και τους κοπους αυτων εις την ακριδα.

qui misit in eos iram furoris sui indignationem et comminationem et angustiam inmissionem angelorum malorum

Κατηφανισε δια της χαλαζης τας αμπελους αυτων και τας συκαμινους αυτων με πετρας χαλαζης

munivit semitam furori suo non pepercit morti animae eorum et animantia eorum pesti tradidit

και παρεδωκεν εις την χαλαζαν τα κτηνη αυτων και τα ποιμνια αυτων εις τους κεραυνους.

et percussit omne primogenitum in Aegypto principium partus in tabernaculis Cham

Απεστειλεν επ αυτους την εξαψιν του θυμου αυτου, την αγανακτησιν και την οργην και την θλιψιν, αποστελλων αυτα δι αγγελων κακοποιων.

et tulit veluti oves populum suum et minavit eos sicut gregem in deserto

Ηνοιξεν οδον εις την οργην αυτου δεν εφεισθη απο του θανατου την ψυχην αυτων, και παρεδωκεν εις θανατικον την ζωην αυτων

et duxit eos cum fiducia et absque timore inimicos autem eorum operuit mare

και επαταξε παν πρωτοτοκον εν Αιγυπτω, την απαρχην της δυναμεως αυτων εν ταις σκηναις του Χαμ

et adduxit eos ad terminum sanctificatum suum montem istum quem possedit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et possidere eos fecit in funiculo hereditatem

και εσηκωσεν εκειθεν ως προβατα τον λαον αυτου και ωδηγησεν αυτους ως ποιμνιον εν τη ερημω

et conlocavit in tabernaculis eorum tribus Israhel

και ωδηγησεν αυτους εν ασφαλεια, και δεν εδειλιασαν τους δε εχθρους αυτων εσκεπασεν η θαλασσα.

et temptaverunt et provocaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt

Και εισηγαγεν αυτους εις το οριον της αγιοτητος αυτου, το ορος τουτο, το οποιον απεκτησεν η δεξια αυτου

et aversi sunt et praevaricati sunt ut patres eorum incurvati sunt quasi arcus inutilis

και εξεδιωξεν απ εμπροσθεν αυτων τα εθνη και διεμοιρασεν αυτα κληρονομιαν με σχοινιον, και εν ταις σκηναις αυτων κατωκισε τας φυλας του Ισραηλ.

et provocaverunt eum in excelsis suis et in sculptilibus suis ad aemulandum concitaverunt

Και ομως επειρασαν και παρωξυναν τον Θεον τον υψιστον και δεν εφυλαξαν τα μαρτυρια αυτου

audivit Deus et non distulit et proiecit vehementer Israhel

αλλ εστραφησαν και εφερθησαν απιστως, ως οι πατερες αυτων εστραφησαν ως τοξον στρεβλον

et reliquit tabernaculum Selo tentorium quod conlocavit inter homines

και παρωργισαν αυτον με τους υψηλους αυτων τοπους, και με τα γλυπτα αυτων διηγειραν αυτον εις ζηλοτυπιαν.

tradidit in captivitatem gloriam suam et decorem suum in manu hostis

Ηκουσεν ο Θεος και υπερωργισθη και εβδελυχθη σφοδρα τον Ισραηλ

et conclusit in gladio populum suum et in hereditate sua non distulit

και εγκατελιπε την σκηνην του Σηλω, την σκηνην οπου κατωκησε μεταξυ των ανθρωπων

iuvenes eius devoravit ignis et virgines eius nemo luxit

και παρεδωκεν εις αιχμαλωσιαν την δυναμιν αυτου και την δοξαν αυτου εις χειρα εχθρου

sacerdotes eius gladio ceciderunt et viduae eius non sunt fletae

και παρεδωκεν εις ρομφαιαν τον λαον αυτου και υπερωργισθη κατα της κληρονομιας αυτου

et evigilavit quasi dormiens Dominus quasi fortis post crapulam vini

τους νεους αυτων κατεφαγε πυρ, και αι παρθενοι αυτων δεν ενυμφευθησαν

et percussit hostes suos retrorsum obprobrium sempiternum dedit eos

οι ιερεις αυτων επεσον εν μαχαιρα, και αι χηραι αυτων δεν επενθησαν.

et proiecit tabernaculum Ioseph et tribum Efraim non elegit

Τοτε εξηγερθη ως εξ υπνου ο Κυριος, ως ανθρωπος δυνατος, βοων απο οινου

sed elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit

και επαταξε τους εχθρους αυτου εις τα οπισω ονειδος αιωνιον εθεσεν επ αυτους.

et aedificavit in similitudinem monoceroton sanctuarium suum quasi terram fundavit illud in saeculum

Και απερριψε την σκηνην Ιωσηφ, και την φυλην Εφραιμ δεν εξελεξεν.

et elegit David servum suum et tulit eum de gregibus ovium sequentem fetas adduxit eum

Αλλ εξελεξε την φυλην Ιουδα, το ορος της Σιων, το οποιον ηγαπησε.

ut pasceret Iacob populum eius et Israhel hereditatem eius

Και ωκοδομησεν ως υψηλα παλατια το αγιαστηριον αυτου, ως την γην την οποιαν εθεμελιωσεν εις τον αιωνα.

qui pavit eos in simplicitate cordis sui et in prudentia manuum suarum dux eorum fuit

Και εξελεξε Δαβιδ τον δουλον αυτου και ανελαβεν αυτον εκ των ποιμνιων των προβατων

canticum Asaph Deus venerunt gentes in hereditatem tuam polluerunt templum sanctum tuum posuerunt Hierusalem in acervis lapidum

Εξοπισθεν των θηλαζοντων προβατων εφερεν αυτον, δια να ποιμαινη Ιακωβ τον λαον αυτου και Ισραηλ την κληρονομιαν αυτου

dederunt cadavera servorum tuorum escam volatilibus caeli carnes sanctorum tuorum bestiis terrae

Και εποιμανεν αυτους κατα την ακακιαν της καρδιας αυτου και δια της συνεσεως των χειρων αυτου ωδηγησεν αυτους.