Psalms 78

Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.

Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.

Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.

Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.

Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.

Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,

Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,

Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;

Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.

Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;

Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.

Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.

La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;

Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.

Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.

Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;

Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.

Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.

Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;

Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.

Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;

Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.

Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;

A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?

Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?

Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?

Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;

Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;

Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.

Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.

Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;

I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.

Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.

Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.

Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.

Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;

Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;

Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.

Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.

I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.

Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:

Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,

Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.

La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.

Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;

Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.

Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,

Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;

Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:

Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;

Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)

Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?

Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.

Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;

Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;

Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.

Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:

Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.

Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.

Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.

Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.

Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;

Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.

Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.

Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.

Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.

Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,

Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,

Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.

Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.

Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.

Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.

Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,

Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.

I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;

Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.

Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;

De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.

Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.