Luke 1

אחרי אשר רבים הואילו לחבר ספור המעשים אשר נאמנו בשלמות בתוכנו׃
Понеже мнозина предприеха да съчинят повест за съвършено известните между нас събития,
כאשר מסרום לנו הראים אתם בעיניהם מתחלה ואשר היו משרתי הדבר׃
както ни ги предадоха онези, които отначало са били очевидци и служители на словото,
חשבתי לטוב גם אני החפש כל הדברים היטב מראשיתם לכתבם אליך בסדר תאופילוס האדיר׃
видя се добре и на мен, който изследвах подробно всичко от началото, да ти пиша наред, почтени Теофиле,
למען תדע קשט האמרים אשר חנכת בם׃
за да познаеш достоверността на това, в което си бил поучаван.
כהן היה בימי הורדוס מלך יהודה זכריה שמו ממשמרת אביה ולו אשה מבנות אהרן ושמה אלישבע׃
В дните на юдейския цар Ирод имаше един свещеник от отряда на Авия на име Захария. Жена му беше от дъщерите на Аарон и се наричаше Елисавета.
ושניהם היו צדיקים לפני האלהים והלכי תם בכל מצות יהוה ובחקתיו׃
Те и двамата бяха праведни пред Бога, като ходеха непорочно във всичките Господни заповеди и наредби.
ולא היה להם ילד כי אלישבע עקרה ושניהם באו בימים׃
Но нямаха дете, защото Елисавета беше безплодна, а и двамата бяха в напреднала възраст.
ויהי היום ויכהן לפני אלהים בסדר משמרתו׃
И когато той изпълняваше свещеническата си служба пред Бога по реда на своя отряд,
וכמשפט עבודת הכהנים יצא גורלו להקטיר קטרת ויבא אל היכל יהוה׃
според свещеническия обичай на него се падна по жребий да влезе в Господния храм и да кади.
וכל קהל העם היו מתפללים בחוץ בעת הקטרת׃
А в часа на каденето цялото множество от народа се молеше навън.
וירא אליו מלאך יהוה עמד לימין מזבח הקטרת׃
И тогава му се яви Господен ангел, като стоеше отдясно на кадилния олтар.
ויבהל זכריה בראותו אתו ואימה נפלה עליו׃
А когато Захария го видя, се смути и го обзе страх.
ויאמר אליו המלאך אל תירא זכריהו כי נשמעה תפלתך ואלישבע אשתך תלד לך בן וקראת שמו יוחנן׃
Но ангелът му каза: Не се бой, Захария, защото твоята молитва е чута и жена ти Елисавета ще ти роди син, когото ще наречеш Йоан.
והיה לך לשמחה וגיל ורבים ישמחו בהולדו׃
Той ще ти бъде за радост и веселие; и мнозина ще се зарадват за неговото раждане.
כי גדול יהיה לפני יהוה ויין ושכר לא ישתה ורוח הקדש ימלא בעודנו בבטן אמו׃
Защото ще бъде велик пред Господа; вино и спиртно питие няма да пие; и ще се изпълни със Свети Дух още в майчината си утроба.
ורבים מבני ישראל ישיב אל יהוה אלהיהם׃
И ще обърне мнозина от израилевите синове към Господа, техния Бог.
והוא ילך לפניו ברוח אליהו ובגבורתו להשיב את לב אבות על בנים ואת הסוררים לתבונת הצדיקים להעמיד ליהוה עם מתקן׃
Той ще върви пред лицето Му в духа и силата на Илия, за да обърне сърцата на бащите към децата и непокорните – към мъдростта на праведните, за да приготви за Господа подготвен народ.
ויאמר זכריה אל המלאך במה אדע זאת כי אני זקנתי ואשתי באה בימים׃
А Захария каза на ангела: По какво ще узная това? Защото аз съм стар, а и жена ми е в напреднала възраст.
ויען המלאך ויאמר אליו אני גבריאל העומד לפני האלהים ושלוח אנכי לדבר אליך ולבשרך את זאת׃
Ангелът в отговор му каза: Аз съм Гавриил, който стои пред Бога, и съм изпратен да ти говоря и да ти благовестя това.
והנה תאלם ולא תוכל לדבר עד היום אשר תהיה זאת תחת כי לא האמנת בדברי אשר ימלאו למועדם׃
И ето, ти ще онемееш и няма да можеш да говориш до деня, когато всичко това се сбъдне, защото не повярва на думите ми, които ще се изпълнят своевременно.
והעם היה מחכה לזכריה ויתמהו כי אחר בהיכל׃
А народът чакаше Захария и се чудеше защо се бави в храма.
ויהי בצאתו לא יכל לדבר אליהם וידעו כי מראה ראה בהיכל וירמז להם ועודנו נאלם׃
А когато излезе, той не можеше да им говори; и те разбраха, че е видял видение в храма, защото той им правеше знаци и оставаше ням.
ויהי כאשר מלאו ימי עבדתו וילך לו אל ביתו׃
И когато свършиха дните на службата му, той си отиде у дома.
ויהי אחרי הימים האלה ותהר אלישבע אשתו ותתחבא חמשה חדשים ותאמר׃
А след тези дни жена му Елисавета зачена; и се криеше пет месеца, като казваше:
ככה עשה לי יהוה בימי פקדו אותי לאסף את חרפתי בתוך בני אדם׃
Така ми стори Господ в дните, когато погледна милостиво, за да премахне пред хората причината да ме корят.
ויהי בחדש הששי וישלח המלאך גבריאל מאת האלהים גלילה אל עיר אשר שמה נצרת׃
А в шестия месец ангел Гавриил беше изпратен от Бога в галилейския град, наречен Назарет,
אל בתולה מארשה לאיש אשר שמו יוסף מבית דוד ושם הבתולה מרים׃
при една девица, сгодена за мъж на име Йосиф, от Давидовия дом; а името на девицата беше Мария.
ויבא המלאך אליה החדרה ויאמר שלום לך אשת חן יהוה עמך ברוכה את בנשים׃
И когато ангелът дойде при нея, каза: Здравей, благодатна! Господ е с теб, (благословена си ти между жените).
והיא בראותה נבהלה לדברו ותאמר בלבה מה היא הברכה הזאת׃
А тя много се смути от думите му и недоумяваше какъв ли ще е този поздрав.
ויאמר לה המלאך אל תיראי מרים כי מצאת חן לפני האלהים׃
И ангелът й каза: Не се бой, Мария, защото си придобила Божията благодат.
והנך הרה וילדת בן וקראת את שמו ישוע׃
И ето, ще заченеш в утробата си и ще родиш Син, когото ще наречеш Иисус.
והוא גדול יהיה ובן עליון יקרא ויהוה אלהים יתן לו את כסא דוד אביו׃
Той ще бъде велик и ще се нарече Син на Всевишния; и Господ Бог ще Му даде престола на баща Му Давид.
ועל בית יעקב ימלך לעולם ועד ולמלכותו אין קץ׃
Ще царува над якововия дом до века; и царството Му не ще има край.
ותאמר מרים אל המלאך איך תהיה זאת ואני אינני ידעת איש׃
А Мария каза на ангела: Как ще бъде това, тъй като не познавам мъж?
ויען המלאך ויאמר אליה רוח הקדש תבוא עליך וגבורת עליון תצל עליך על כן גם לקדוש הילוד יקרא בן אלהים׃
И ангелът в отговор й каза: Светият Дух ще дойде върху теб и силата на Всевишния ще те осени; затова и Онова Святото, което ще се роди от теб, ще се нарече Божият Син.
והנה אלישבע קרובתך אשר קראו לה עקרה גם היא הרתה בן בזקנתה וזה לה החדש הששי׃
Ето, и твоята роднина Елисавета, за която се казваше, че е безплодна, и тя в старините си е заченала син и е вече в шестия месец.
כי לא יפלא מאלהים כל דבר׃
Защото за Бога няма нищо невъзможно.
ותאמר מרים הנני שפחת יהוה יהי לי כדברך ויצא מאתה המלאך׃
А Мария каза: Ето Господната слугиня; нека ми бъде, както ти си казал. И ангелът си отиде от нея.
ותקם מרים בימים ההם ותמהר ללכת ההרה אל עיר יהודה׃
През тези дни Мария стана и отиде бързо към хълмистата страна, в един юдейски град,
ותבא בית זכריה ותברך את אלישבע׃
и влезе в къщата на Захария и поздрави Елисавета.
ויהי כשמע אלישבע את ברכת מרים וירקד הילד במעיה ותמלא אלישבע רוח הקדש׃
А когато Елисавета чу поздрава на Мария, бебето в утробата й заигра; и Елисавета се изпълни със Светия Дух,
ותקרא בקול גדול ותאמר ברוכה את בנשים וברוך פרי בטנך׃
и като извика със силен глас, каза: Благословена си ти между жените и благословен е плодът на твоята утроба!
ומאין לי זאת אשר אם אדני באה אלי׃
И откъде ми е това – да дойде при мен майката на моя Господ?
כי קול ברכתך בא באזני והנה רקד בשמחה הילד במעי׃
Защото ето, щом стигна гласът на твоя поздрав до ушите ми, бебето заигра радостно в утробата ми.
ואשרי המאמינה כי המלא תמלא אשר דבר לה מאת יהוה׃
И блажена е тази, която е повярвала, че ще се сбъдне казаното й от Господа.
ותאמר מרים רוממה נפשי את יהוה׃
И Мария каза: Величае душата ми Господа
ותגל רוחי באלהי ישעי׃
и зарадва се духът ми в Бога, Спасителя мой.
]94-84[ אשר ראה בעני אמתו כי הנה מעתה כל הדרות יאשרוני כי גדלות עשה לי שדי וקדוש שמו׃
Защото погледна на ниското положение на Своята слугиня; и ето, отсега нататък ще ме облажават всички родове.
]94-84[׃
Защото Силният извърши за мен велики дела и свято е Неговото Име.
וחסדו לדור דורים על יראיו׃
И от родове в родове Неговата милост е върху онези, които Му се боят.
גבורות עשה בזרעו פזר גאים במזמות לבבם׃
Той извърши силни дела със Своята мишца. Разпръсна онези, които са горделиви в мислите на сърцето си.
הרס נדיבים מכסאותו וירם שפלים׃
Свали владетели от престолите им и издигна смирени.
רעבים מלא טוב ועשירים שלח ריקם׃
Гладни напълни с блага, а богати отпрати празни.
תמך בישראל עבדו לזכר את רחמיו׃
Помогна на слугата Си Израил, за да напомни за Своята милост,
כאשר דבר אל אבותינו לאברהם ולזרעו עד עולם׃
както бе говорил на бащите ни, към Авраам и към неговото потомство до века.
ותשב מרים עמה כשלשה חדשים ותשב לביתה׃
И Мария, след като стоя при нея около три месеца, се върна у дома си.
וימלאו ימי אלישבע ללדת ותלד בן׃
А на Елисавета се навърши времето да роди и тя роди син.
וישמעו שכניה וקרוביה כי הגדיל יהוה את חסדו עמה וישמחו אתה׃
И когато съседите и роднините й чуха, че Господ показал към нея велика милост, се радваха заедно с нея.
ויהי ביום השמיני ויבאו למול את הילד ויקראו אתו זכריה על שם אביו׃
И на осмия ден дойдоха, за да обрежат детенцето и щяха да го нарекат Захария, по името на баща му.
ותען אמו ותאמר לא כי יוחנן יקרא׃
Но майка му в отговор каза: Не, той ще се нарече Йоан.
ויאמרו אליה אין איש במשפחתך אשר נקרא בשם הזה׃
А те й рекоха: Няма никой в рода ти, който да се нарича с това име.
וירמזו אל אביו לדעת מה השם אשר יחפץ להקרא לו׃
Тогава запитаха баща му със знаци как би искал той да го нарекат.
וישאל לוח ויכתב עליו לאמר יוחנן שמו ויתמהו כלם׃
А той поиска дъсчица и написа: Йоан Е името му. И те всички се зачудиха.
ויפתח פיו ולשונו פתאם וידבר ויברך את האלהים׃
И веднага устата му се отвори и езикът му се развърза, и той проговори, и благославяше Бога.
ותפל אימה על כל שכניהם ויספר כל הדברים האלה בכל הרי יהודה׃
И страх обзе всичките им съседи; и за всичко това се говореше по цялата хълмиста земя на Юдея.
וישימו כל השמעים אל לבם לאמר מה אפוא יהיה הילד הזה ויד יהוה היתה עמו׃
И всички, които чуха това, го пазеха в сърцата си, казвайки: Какво ли ще бъде това дете? И ръката на Господа беше с него.
וימלא זכריה אביו רוח הקדש וינבא לאמר׃
Тогава баща му Захария се изпълни със Свети Дух и пророкува, казвайки:
ברוך יהוה אלהי ישראל כי פקד את עמו וישלח לו פדות׃
Благословен Господ, Израилевият Бог, защото посети Своя народ и извърши изкупление за него.
וירם לנו קרן ישועה בבית דוד עבדו׃
И въздигна рог на спасение за нас в дома на слугата Си Давид,
כאשר דבר בפי נביאיו הקדושים אשר מעולם׃
както е говорил чрез устата на светите Си пророци от вековете,
ישועה מאיבינו ומיד כל שנאינו׃
спасение от неприятелите ни и от ръката на всички, които ни мразят;
לעשות חסד עם אבותינו ולזכר את ברית קדשו׃
да покаже милост към бащите ни и да си спомни Своя свят завет,
את השבועה אשר נשבע לאברהם אבינו׃
клетвата, с която се закле на баща ни Авраам:
להצילנו מיד איבינו ולתתנו לעבדו בלי פחד׃
да ни даде, на нас, които сме освободени от ръката на неприятелите ни, да Му служим без страх,
בתמים ובצדקה לפניו כל ימי חיינו׃
в святост и правда пред Него през всичките си дни.
ואתה הילד נביא עליון תקרא כי לפני יהוה תלך לפנות את דרכיו׃
Да! И ти, детенце, пророк на Всевишния ще се наречеш; защото ще вървиш пред лицето на Господа, за да приготвиш пътищата за Него,
לתת דעת הישועה לעמו בסליחת חטאתיהם׃
за да дадеш на Неговия народ да познае спасение чрез прощаване на греховете им,
ברחמי חסד אלהינו אשר בהם פקדנו הנגה ממרום׃
поради милосърдието на нашия Бог, с което ни посети Зора отгоре,
להאיר לישבי חשך וצלמות ולהכין את רגלינו אל דרך השלום׃
за да осияе седящите в тъмнина и в сянка на смъртта; и да насочи краката ни в пътя на мира.
ויגדל הילד ויחזק ברוח ויהי במדברות עד יום הראתו אל ישראל׃
А детето растеше и укрепваше по дух; и беше в пустините до деня, когато се яви на Израил.