Psalms 78

von Asaph.] Horche, mein Volk, auf mein Gesetz! neiget euer Ohr zu den Worten meines Mundes!

Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.

Ich will meinen Mund auftun zu einem Spruche, will Rätsel hervorströmen lassen aus der Vorzeit.

Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;

Was wir gehört und erfahren und unsere Väter uns erzählt haben,

Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.

Wollen wir nicht verhehlen ihren Söhnen, dem künftigen Geschlecht erzählend den Ruhm Jehovas und seine Stärke, und seine Wunderwerke, die er getan hat.

Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.

Denn er hat ein Zeugnis aufgerichtet in Jakob, und ein Gesetz gestellt in Israel, die er unseren Vätern geboten hat, um sie ihren Söhnen kundzutun;

Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israël; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;

Damit sie kennte das künftige Geschlecht, die Söhne, die geboren werden sollten, und sie aufständen und sie ihren Söhnen erzählten;

Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;

Und auf Gott ihr Vertrauen setzten, und die Taten Gottes nicht vergäßen, und seine Gebote bewahrten;

En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;

und nicht würden wie ihre Väter, ein widersetzliches und widerspenstiges Geschlecht, ein Geschlecht, das sein Herz nicht befestigte, und dessen Geist nicht treu war gegen Gott.

En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.

Die Söhne Ephraims, gerüstete Bogenschützen, wandten um am Tage des Kampfes.

(De kinderen van Efraïm, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)

Sie hielten nicht den Bund Gottes und weigerten sich, in seinem Gesetz zu wandeln;

Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.

Und sie vergaßen seine Taten und seine Wunderwerke, die er sie hatte schauen lassen.

En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.

Er tat Wunder vor ihren Vätern, im Lande Ägypten, dem Gefilde Zoans.

Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.

Er spaltete das Meer und ließ sie hindurchgehen, und ließ die Wasser stehen wie einen Damm.

Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.

Und er leitete sie des Tages mit der Wolke und die ganze Nacht mit dem Lichte eines Feuers.

En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.

Er spaltete Felsen in der Wüste und tränkte sie reichlich wie aus Tiefen.

Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.

Und er ließ Bäche hervorkommen aus dem Felsen und Wasser herablaufen gleich Flüssen.

Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.

Doch sie fuhren weiter fort, wider ihn zu sündigen, indem sie gegen den Höchsten widerspenstig waren in der Wüste.

Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.

Und sie versuchten Gott in ihren Herzen, indem sie Speise forderten für ihr Gelüst.

En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.

Und sie redeten wider Gott; sie sprachen: Sollte Gott in der Wüste einen Tisch zu bereiten vermögen?

En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?

Siehe, den Felsen hat er geschlagen, und Wasser flossen heraus, und Bäche strömten; wird er auch Brot zu geben vermögen, oder wird er seinem Volke Fleisch verschaffen?

Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?

Darum, als Jehova es hörte, ergrimmte er, und Feuer entzündete sich gegen Jakob, und auch Zorn stieg auf gegen Israel;

Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israël;

Weil sie Gott nicht glaubten und nicht vertrauten auf seine Rettung.

Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.

Und doch hatte er den Wolken oben geboten und die Türen des Himmels geöffnet

Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;

Und Manna auf sie regnen lassen, damit sie äßen, und ihnen Himmelsgetreide gegeben.

En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.

Der Mensch aß Brot der Starken, Speise sandte er ihnen bis zur Sättigung.

Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.

Er führte den Ostwind herbei am Himmel, und durch seine Stärke trieb er herbei den Südwind;

Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;

Und er ließ Fleisch auf sie regnen wie Staub, und geflügeltes Gevögel wie Sand der Meere,

En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeën;

Und ließ es fallen in ihr Lager, rings um ihre Wohnungen.

En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.

Und sie aßen und sättigten sich sehr, und ihr Gelüst führte er ihnen zu.

Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.

Noch hatten sie sich nicht abgewandt von ihrem Gelüst, noch war ihre Speise in ihrem Munde,

Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,

Da stieg der Zorn Gottes wider sie auf; und er würgte unter ihren Kräftigen, und die Auserlesenen Israels streckte er nieder.

Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israël nedervelde.

Bei alledem sündigten sie wiederum und glaubten nicht durch seine Wunderwerke.

Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.

Da ließ er in Eitelkeit hinschwinden ihre Tage, und ihre Jahre in Schrecken.

Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.

Wenn er sie tötete, dann fragten sie nach ihm, und kehrten um und suchten Gott eifrig;

Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;

Und sie gedachten daran, daß Gott ihr Fels sei, und Gott, der Höchste, ihr Erlöser.

En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.

Und sie heuchelten ihm mit ihrem Munde, und mit ihrer Zunge logen sie ihm;

En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.

Denn ihr Herz war nicht fest gegen ihn, und sie hielten nicht treulich an seinem Bunde.

Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.

Er aber war barmherzig, er vergab die Ungerechtigkeit und verderbte sie nicht; und oftmals wandte er seinen Zorn ab und ließ nicht erwachen seinen ganzen Grimm.

Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.

Und er gedachte daran, daß sie Fleisch seien, ein Hauch, der dahinfährt und nicht wiederkehrt.

En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.

Wie oft waren sie widerspenstig gegen ihn in der Wüste, betrübten ihn in der Einöde!

Hoe dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!

Und sie versuchten Gott wiederum und kränkten den Heiligen Israels.

Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israëls een perk.

Sie gedachten nicht an seine Hand, an den Tag, da er sie von dem Bedränger erlöste,

Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;

Als er seine Zeichen tat in Ägypten und seine Wunder in dem Gefilde Zoans:

Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;

Er verwandelte ihre Ströme in Blut, so daß sie ihre fließenden Wasser nicht trinken konnten.

En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.

Er sandte Hundsfliegen unter sie, welche sie fraßen, und Frösche, die sie verderbten.

Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.

Und er gab der Grille ihren Ertrag, und ihre Arbeit der Heuschrecke.

En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.

Ihren Weinstock schlug er nieder mit Hagel, und ihre Maulbeerfeigenbäume mit Schloßen.

Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.

Und er gab ihr Vieh dem Hagel preis, und ihre Herden den Blitzen.

Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.

Er ließ gegen sie los seines Zornes Glut, Wut und Grimm und Drangsal, eine Schar von Unglücksengeln.

Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.

Er bahnte seinem Zorne einen Weg, entzog nicht dem Tode ihre Seele und gab ihr Leben der Pest preis.

Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.

Und er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, die Erstlinge der Kraft in den Zelten Hams.

En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.

Und er ließ sein Volk wegziehen gleich Schafen, und leitete sie gleich einer Herde in der Wüste;

En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.

Und er führte sie sicher, so daß sie sich nicht fürchteten; und ihre Feinde bedeckte das Meer.

Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.

Und er brachte sie zu der Grenze seines Heiligtums, zu diesem Berge, den seine Rechte erworben.

En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.

Und er vertrieb Nationen vor ihnen, und verloste sie als Schnur des Erbteils und ließ in ihren Zelten wohnen die Stämme Israels.

En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israëls in hun tenten wonen.

Aber sie versuchten Gott, den Höchsten, und waren widerspenstig gegen ihn, und seine Zeugnisse bewahrten sie nicht.

Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.

Und sie wichen zurück und handelten treulos wie ihre Väter; sie wandten sich um gleich einem trügerischen Bogen.

En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.

Und sie erbitterten ihn durch ihre Höhen und reizten ihn zur Eifersucht durch ihre geschnitzten Bilder.

En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.

Gott hörte es und ergrimmte, und er verachtete Israel sehr.

God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israël zeer.

Und er verließ die Wohnung zu Silo, das Zelt, welches er unter den Menschen aufgeschlagen hatte.

Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.

Und er gab in die Gefangenschaft seine Kraft, und seine Herrlichkeit in die Hand des Bedrängers.

En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.

Und er gab sein Volk dem Schwerte preis, und gegen sein Erbteil ergrimmte er.

En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.

Seine Jünglinge fraß das Feuer, und seine Jungfrauen wurden nicht besungen;

Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.

Seine Priester fielen durch das Schwert, und seine Witwen weinten nicht.

Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.

Da erwachte, gleich einem Schlafenden, der Herr, gleich einem Helden, der da jauchzt vom Wein;

Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.

Und er schlug seine Feinde von hinten, gab ihnen ewige Schmach.

En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.

Und er verwarf das Zelt Josephs, und den Stamm Ephraim erwählte er nicht;

Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraïm verkoos Hij niet.

Sondern er erwählte den Stamm Juda, den Berg Zion, den er geliebt hat.

Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.

Und er baute gleich Höhen sein Heiligtum, gleich der Erde, die er auf ewig gegründet hat.

En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.

Und er erwählte David, seinen Knecht, und nahm ihn von den Hürden der Schafe;

En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;

hinter den Säugenden weg ließ er ihn kommen, um Jakob, sein Volk, zu weiden, und Israel, sein Erbteil.

Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israël, Zijn erfenis.

Und er weidete sie nach der Lauterkeit seines Herzens, und mit der Geschicklichkeit seiner Hände leitete er sie.

Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.