Psalms 78

Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia buŝo.

Aszáf tanítása. Figyelj én népem az én tanításomra; hajtsátok füleiteket számnak beszédeire.

Mi malfermos per sentenco mian buŝon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

Megnyitom az én számat példabeszédre; rejtett dolgokat szólok a régi időből.

Kion ni aŭdis kaj sciiĝis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

A miket hallottunk és tudunk; és a miket atyáink beszéltek nékünk,

Tion ni ne kaŝos antaŭ iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

Nem titkoljuk el azokat az ő fiaiktól; a jövő nemzedéknek is elbeszéljük az Úr dicséretét, hatalmát és csodáit, a melyeket cselekedett.

Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis leĝon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu ĝin al siaj infanoj,

Mert bizonyságot állított Jákóbban, és törvényt rendelt Izráelben; a melyek felől megparancsolta atyáinknak, hogy megtanítsák azokra fiaikat;

Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskiĝos, Ili leviĝu kaj rakontu al siaj infanoj.

Hogy megtudja *azokat* a jövő nemzedék, a fiak, a kik születnek; és felkeljenek és hirdessék *azokat* fiaiknak;

Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

Hogy Istenbe vessék reménységüket és el ne felejtkezzenek Isten dolgairól, hanem az ő parancsolatait megtartsák.

Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

Hogy ne legyenek olyanok, mint apáik: szilaj és makacs nemzedék, olyan nemzedék, a melynek szíve nem volt szilárd, és lelke sem volt hű Isten iránt.

La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turniĝis malantaŭen en tago de batalo;

Efraim fiai, a fegyveres íjászok hátat fordítottak az ütközet napján;

Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

Nem őrizték meg az Isten szövetségét, és nem akartak járni az ő törvényében;

Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

Sőt elfelejtkeztek az ő tetteiről, csodáiról, a melyeket mutatott nékik.

Antaŭ iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

Apáik előtt csodát mívelt Égyiptom földjén, a Czoán mezején.

Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaŭ muron;

Ketté választotta a tengert s átvitte őket; és felállította a vizeket fal gyanánt.

Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

Vezette őket nappal felhőben, és egész éjen át tűznek világosságában.

Li fendis ŝtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaŭ el granda abismo;

Sziklákat hasított meg a pusztában, és inniok adott bőségesen, akárcsak a mélységes vizekből.

Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

Patakokat fakasztott a kősziklából, és folyamok módjára vizeket ömlesztett:

Sed ili plue pekis antaŭ Li, Ĉagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

Mégis folyvást vétkeztek ellene, és haragították a Felségest a pusztában;

Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante manĝon pro sia kaprico;

És megkísérték Istent az ő szívökben, enni valót kérvén az ő kivánságuk szerint.

Kaj ili parolis kontraŭ Dio, Kaj diris: Ĉu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

És szólának Isten ellen, mondván: Avagy tudna-é Isten asztalt teríteni a pusztában?

Jen Li frapis rokon, Kaj verŝiĝis akvo kaj ekfluis riveroj: Ĉu Li povas ankaŭ panon doni? Ĉu Li pretigos ankaŭ viandon por Sia popolo?

Ímé, megcsapta a kősziklát és víz ömlött és patakok özönlöttek; de vajjon tud-é kenyeret is adni? avagy készíthet-é húst az ő népének?

Tial la Eternulo, aŭdinte, flamiĝis; Kaj fajro ekbrulis kontraŭ Jakob, Kaj leviĝis kolero kontraŭ Izrael;

Meghallotta az Úr és megharagudott ezért, és tűz gyulladt fel Jákób ellen, és harag gerjedt fel Izráel ellen;

Ĉar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

Mert nem hittek Istenben, és nem bíztak az ő segedelmében,

Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la ĉielo;

És ráparancsolt a felhőkre ott fenn, és az egek ajtait megnyitotta.

Kaj Li pluvigis al ili manaon, por manĝi, Kaj Li donis al ili ĉielan grenon.

És hullatott reájuk mannát eledelül, és mennyei gabonát adott nékik.

Panon de potenculoj ĉiu manĝis; Li sendis al ili manĝon satege.

Angyalok kenyerét ette az ember, bőséggel vetett nékik eleséget,

Li kurigis tra la ĉielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

Megindítá a keleti szelet az egekben, és elhozá erejével a déli szelet;

Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

És hullata rájuk annyi húst, mint a por, és annyi madarat, mint a tenger fövénye.

Kaj Li faligis ĉion mezen de ilia tendaro, Ĉirkaŭe de iliaj loĝejoj.

És leszállítá azokat az ő táboruk közepére, az ő sátoraikhoz köröskörül.

Kaj ili manĝis kaj tre satiĝis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

Evének azért és igen megelégedének, és a mit kivántak, azt hozá nékik.

Sed kiam ili ankoraŭ ne forlasis sian deziron Kaj ilia manĝaĵo estis ankoraŭ en ilia buŝo,

Még fel sem hagytak a kivánságukkal; az étel még a szájukban vala:

La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael ĝi faligis.

Mikor az Isten haragja felgerjede ellenök, és főbbjeik közül *sokakat* megöle, és Izráelnek ifjait levágá;

Malgraŭ ĉio ĉi tio ili plue ankoraŭ pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

Mindamellett is újra vétkezének, és nem hivének az ő csodadolgaiban.

Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

Azért hiábavalóságban töltette el napjaikat, éveiket pedig rettegésben.

Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin ekserĉis, Returniĝis kaj fervore vokis Dion;

Ha ölte őket, hozzá fordultak, megtértek és Istent keresék.

Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikaĵo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

És eszökbe vevék, hogy Isten az ő sziklájok, és a felséges Isten az ő megváltójok;

Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

És hízelkedének néki szájokkal, nyelvökkel pedig hazudozának néki.

Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

De szívök nem volt tökéletes iránta, és nem voltak hűségesek az ő szövetségéhez;

Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

Ő azonban irgalmas és bűnbocsátó, nem semmisít meg, sőt sokszor elfordítja haragját, és nem önti ki teljes búsulását.

Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

Azért eszébe vevé, hogy test ők, *és olyanok, mint* az ellebbenő szél, a mely nem tér vissza.

Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

Hányszor keserítették őt a pusztában, *hányszor* illették fájdalommal a kietlenben?!

Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

És újra kísértették az Istent, és ingerelték Izráel szentjét.

Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

Nem emlékeztek meg az ő kezéről, *sem* a napról, a melyen megváltotta őket a nyomorgatótól;

Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

Midőn kitűzte jeleit Égyiptomban, és csodáit a Czoán mezején.

Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

És vérré változtatta folyóikat, hogy nem ihatták patakjaikat.

Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

Legyeket bocsáta reájok, a melyek emészték őket, és békát, a mely pusztítá őket.

Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

Odaadta termésöket a szöcskének, s munkájuk gyümölcsét a sáskának.

Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

Jégesővel pusztítá el szőlőjüket, s figefáikat kőesővel.

Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

Odaveté barmaikat a jégesőnek, marháikat pedig a mennyköveknek.

Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

Rájok bocsátá haragjának tüzét, mérgét, búsulását és a szorongatást: a gonosz angyalok seregét.

Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

Utat tört haragjának, s nem tartotta meg a haláltól lelköket, és életöket döghalálnak veté.

Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

És megöle minden elsőszülöttet Égyiptomban, az erő zsengéjét Khám sátoraiban.

Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

Elindítá mint juhokat, az ő népét, s vezeté őket, mint nyájat a pusztában.

Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

És vezeté őket biztonságban, és nem félének, ellenségeiket pedig elborítá a tenger.

Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

És bevivé őket az ő szent határába, arra a hegyre, a melyet szerzett az ő jobbkezével.

Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

És kiűzé előlük a pogányokat, és elosztá nékik az örökséget sorsvetéssel; és letelepíté azok sátoraiban az Izráel törzseit.

Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

De megkisérték és megharagíták a magasságos Istent, és nem őrizék meg bizonyságait;

Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

Elfordulának ugyanis és hűtlenek levének, mint apáik; visszafelé fordulának, mint a csalfa kézív.

Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

Haragra ingerelték őt magaslataikkal, és bosszantották faragott bálványaikkal.

Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

Meghallá ezt Isten és felgerjede; és az Izráelt felette megútálá.

Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

És elveté magától Silói hajlékát, a sátort, a melyben lakott vala az emberek között;

Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

Sőt fogságba viteté erejét, dicsőségét pedig ellenség kezébe.

Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

És fegyver alá rekeszté az ő népét; és az ő öröksége ellen felgerjede.

Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

Ifjait tűz emészté meg, és szüzei nem énekeltettek meg.

Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

Papjai fegyver miatt hullottak el, és özvegyei nem végezheték a siratást.

Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

Akkor felserkene az Úr, mintegy álomból; mint hős, a ki bortól vigadoz;

Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

És visszaveré ellenségeit; s örök gyalázatot vete reájok.

Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

Azután megútálá a József sátorát, és nem választá Efraim törzsét;

Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

Hanem a Júda törzsét választá; a Sion hegyét, a melyet szeret.

Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.

És megépíté szent helyét, mint egy magas *vár*at; mint a földet, a melyet örök időre fundált.

Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de ŝafoj.

És kiválasztá Dávidot, az ő szolgáját, és elhozá őt a juhok aklaiból.

De apud la ŝafinoj Li venigis lin, Por paŝti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

A szoptatós juhok mellől hozá el őt, hogy legeltesse Jákóbot, az ő népét, és Izráelt, az ő örökségét.

Kaj li paŝtis ilin laŭ la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.

És legelteté őket szívének tökéletessége szerint, és vezeté őket bölcs kezeivel.