Luke 1

Poiché molti hanno intrapreso ad ordinare una narrazione de’ fatti che si son compiuti tra noi,

Ĉar multaj jam entreprenis aranĝi historion pri la faktoj, kiuj estas konstatitaj inter ni,

secondo che ce li hanno tramandati quelli che da principio ne furono testimoni oculari e che divennero ministri della Parola,

kiel ilin transdonis al ni tiuj, kiuj de la komenco vidis mem kaj estis administrantoj de la vorto,

è parso bene anche, a me dopo essermi accuratamente informato d’ogni cosa dall’origine, di scrivertene per ordine, o eccellentissimo Teofilo,

ŝajnis bone ankaŭ al mi, esplorinta ĉion atente de la komenco, skribi en ordo al vi, plej eminenta Teofilo,

affinché tu riconosca la certezza delle cose che ti sono state insegnate.

por ke vi povu scii la certecon pri la aferoj, pri kiuj vi estas instruita.

Ai dì d’Erode, re della Giudea, v’era un certo sacerdote di nome Zaccaria, della muta di Abia; e sua moglie era delle figliuole d’Aronne e si chiamava Elisabetta.

En la tagoj de Herodo, reĝo de Judujo, estis pastro nomata Zeĥarja, el la deĵora grupo de Abija; kaj li havis edzinon el la filinoj de Aaron, kaj ŝia nomo estis Elizabeto.

Or erano ambedue giusti nel cospetto di Dio, camminando irreprensibili in tutti i comandamenti e precetti del Signore.

Kaj ambaŭ estis justaj antaŭ Dio, irantaj laŭ ĉiuj ordonoj kaj instruoj de la Eternulo sen riproĉo.

E non aveano figliuoli, perché Elisabetta era sterile, ed erano ambedue avanzati in età.

Kaj ili ne havis infanon, ĉar Elizabeto estis senfrukta, kaj ili ambaŭ estis en profunda aĝo.

Or avvenne che esercitando Zaccaria il sacerdozio dinanzi a Dio nell’ordine della sua muta,

Kaj dum li plenumis sian pastradon antaŭ Dio en la vico de sia grupo,

secondo l’usanza del sacerdozio, gli toccò a sorte d’entrar Del tempio del Signore per offrirvi il profumo;

laŭ la kutimo de la pastra ofico estis lia loto eniri en la sanktejon de la Eternulo kaj incensadi.

e tutta la moltitudine del popolo stava di fuori in preghiera nell’ora del profumo.

Kaj la tuta amaso de la popolo preĝis ekstere dum la horo de la incensado.

E gli apparve un angelo del Signore, ritto alla destra dell’altare de’ profumi.

Kaj aperis antaŭ li anĝelo de la Eternulo, staranta dekstre de la altaro de incensado.

E Zaccaria, vedutolo, fu turbato e preso da spavento.

Kaj Zeĥarja maltrankviliĝis, kiam li vidis lin, kaj sur lin falis timo.

Ma l’angelo gli disse: Non temere, Zaccaria, perché la tua preghiera è stata esaudita; e tua moglie Elisabetta ti partorirà un figliuolo, al quale porrai nome Giovanni.

Sed la anĝelo diris al li: Ne timu, Zeĥarja; ĉar via preĝo estas aŭdita, kaj via edzino Elizabeto naskos al vi filon, kaj vi donos al li la nomon Johano.

E tu ne avrai gioia ed allegrezza, e molti si rallegreranno per la sua nascita.

Kaj vi havos ĝojon kaj feliĉon, kaj multaj ĝojos pro lia naskiĝo.

Poiché sarà grande nel cospetto del Signore; non berrà né vino né cervogia, e sarà ripieno dello Spirito Santo fin dal seno di sua madre,

Ĉar li estos granda antaŭ la Sinjoro, kaj li ne trinkos vinon nek ebriigaĵon; kaj li estos plena de la Sankta Spirito jam de la ventro de sia patrino.

e convertirà molti de’ figliuoli d’Israele al Signore Iddio loro;

Kaj multajn el la filoj de Izrael li turnos al la Eternulo, ilia Dio.

ed egli andrà innanzi a lui con lo spirito e con la potenza d’Elia, per volgere i cuori de’ padri ai figliuoli e i ribelli alla saviezza de’ giusti, affin di preparare al Signore un popolo ben disposto.

Kaj li iros antaŭ Lia vizaĝo en la spirito kaj potenco de Elija, por turni la korojn de la patroj al la infanoj kaj la malobeemajn al la saĝeco de la justuloj, por pretigi por la Sinjoro popolon preparitan.

E Zaccaria disse all’angelo: A che conoscerò io questo? Perch’io son vecchio e mia moglie è avanti nell’età.

Kaj Zeĥarja diris al la anĝelo: Per kio mi scios tion? ĉar mi estas maljunulo, kaj mia edzino havas profundan aĝon.

E l’angelo, rispondendo, gli disse: Io son Gabriele, che sto davanti a Dio; e sono stato mandato a parlarti e recarti questa buona notizia.

Kaj la anĝelo responde diris al li: Mi estas Gabriel, kiu staras antaŭ Dio; kaj mi estas sendita, por paroli al vi kaj fari al vi tiun bonan sciigon.

Ed ecco, tu sarai muto, e non potrai parlare fino al giorno che queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole che si adempiranno a suo tempo.

Kaj jen vi silentos kaj estos ne kapabla paroli, ĝis la tago, kiam tio okazos, ĉar vi ne kredis miajn vortojn, kiuj plenumiĝos siatempe.

Il popolo intanto stava aspettando Zaccaria, e si maravigliava che s’indugiasse tanto nel tempio.

Kaj la popolo atendis Zeĥarjan, kaj miris pro lia restado en la sanktejo.

Ma quando fu uscito, non potea parlar loro; e capirono che avea avuto una visione nel tempio; ed egli faceva loro dei segni e rimase muto.

Kaj kiam li elvenis, li ne povis paroli al ili; kaj ili eksciis, ke li vidis vizion en la sanktejo; kaj li faradis signojn al ili, kaj restis muta.

E quando furon compiuti i giorni del suo ministero, egli se ne andò a casa sua.

Kaj kiam finiĝis la tagoj de lia pastrado, li foriris en sian domon.

Or dopo que’ giorni, Elisabetta sua moglie rimase incinta; e si tenne nascosta per cinque mesi, dicendo:

Kaj post tiuj tagoj lia edzino Elizabeto gravediĝis, kaj kaŝis sin kvin monatojn, dirante:

Ecco quel che il Signore ha fatto per me ne’ giorni nei quali ha rivolto a me lo sguardo per togliere il mio vituperio fra gli uomini.

Tiamaniere agis la Eternulo rilate al mi en la tagoj, kiam Li favore rigardis min, por forpreni mian riproĉon inter homoj.

Al sesto mese l’angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città di Galilea detta Nazaret

Kaj en la sesa monato la anĝelo Gabriel estis sendita de Dio en urbon de Galileo, nomatan Nazaret,

ad una vergine fidanzata ad un uomo chiamato Giuseppe della casa di Davide; e il nome della vergine era Maria.

al virgulino fianĉinigita kun viro, kies nomo estis Jozef, el la domo de David; kaj la nomo de la virgulino estis Maria.

E l’angelo, entrato da lei, disse: Ti saluto, o favorita dalla grazia; il Signore è teco.

Kaj li venis al ŝi, kaj diris: Saluton al vi la grace favorita, la Eternulo estas kun vi.

Ed ella fu turbata a questa parola, e si domandava che cosa volesse dire un tal saluto.

Sed ŝi tre maltrankviliĝis ĉe tiu diro, kaj konsideris, kia povas esti tiu saluto.

E l’angelo le disse: Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio.

Kaj la anĝelo diris al ŝi: Ne timu, Maria; ĉar vi trovis gracon antaŭ Dio.

Ed ecco tu concepirai nel seno e partorirai un figliuolo e gli porrai nome Gesù.

Kaj jen vi gravediĝos en via ventro kaj naskos filon, kaj vi nomos lin JESUO.

Questi sarà grande, e sarà chiamato Figliuol dell’Altissimo, e il Signore Iddio gli darà il trono di Davide suo padre,

Li estos granda, kaj estos nomata Filo de la Plejaltulo; kaj Dio, la Eternulo, donos al li la tronon de lia patro David;

ed egli regnerà sulla casa di Giacobbe in eterno, e il suo regno non avrà mai fine.

kaj li reĝos super la domo de Jakob eterne, kaj lia regno ne havos finon.

E Maria disse all’angelo: Come avverrà questo, poiché non conosco uomo?

Kaj Maria diris al la anĝelo: Kiel estos tio, ĉar mi ne konas viron?

E l’angelo, rispondendo, le disse: Lo Spirito Santo verrà su di te e la potenza dell’Altissimo ti coprirà dell’ombra sua; perciò ancora il santo che nascerà sarà chiamato Figliuolo di Dio.

Kaj la anĝelo responde diris al ŝi: La Sankta Spirito venos sur vin, kaj la potenco de la Plejaltulo superombros vin; pro kio ankaŭ la naskotaĵo estos nomata sankta, la Filo de Dio.

Ed ecco, Elisabetta, tua parente, ha concepito anche lei un figliuolo nella sua vecchiaia; e questo è il sesto mese per lei, ch’era chiamata sterile;

Kaj jen via parencino Elizabeto ankaŭ gravediĝis je filo en sia maljuneco, kaj la nuna monato estas la sesa por ŝi, kiun oni nomis senfrukta.

poiché nessuna parola di Dio rimarrà inefficace.

Ĉar ĉe Dio nenio estas neebla.

E Maria disse: Ecco, io son l’ancella del Signore; siami fatto secondo la tua parola. E l’angelo si partì da lei.

Kaj Maria diris: Jen la sklavino de la Eternulo; estu al mi laŭ via diro. Kaj la anĝelo foriris de ŝi.

In que’ giorni Maria si levò e se ne andò in fretta nella regione montuosa, in una città di Giuda,

Kaj en tiuj tagoj Maria leviĝis kaj senprokraste vojaĝis en la montan regionon, en urbon de Judujo;

ed entrò in casa di Zaccaria e salutò Elisabetta.

kaj enirinte en la domon de Zeĥarja, ŝi salutis Elizabeton.

E avvenne che come Elisabetta ebbe udito il saluto di Maria, il bambino le balzò nel seno; ed Elisabetta fu ripiena di Spirito Santo,

Kaj kiam Elizabeto aŭdis la saluton de Maria, la infaneto eksaltis en ŝia ventro; kaj Elizabeto pleniĝis de la Sankta Spirito,

e a gran voce esclamò: Benedetta sei tu fra le donne, e benedetto è il frutto del tuo seno!

kaj ŝi levis sian voĉon per laŭta krio, kaj diris: Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via ventro.

E come mai m’è dato che la madre del mio Signore venga da me?

Kaj pro kio okazas al mi ĉi tio, ke la patrino de mia Sinjoro venas al mi?

Poiché ecco, non appena la voce del tuo saluto m’è giunta agli orecchi, il bambino m’è per giubilo balzato nel seno.

Ĉar jen kiam la voĉo de via saluto venis en miajn orelojn, la infaneto ĝoje eksaltis en mia ventro.

E beata è colei che ha creduto, perché le cose dettele da parte del Signore avranno compimento.

Kaj feliĉa estas ŝi, kiu kredis, ĉar plenumiĝos tio, kio estas dirita al ŝi de la Eternulo.

E Maria disse: "L’anima mia magnifica il Signore,

Kaj Maria diris: Mia animo altigas la Eternulon,

e lo spirito mio esulta in Dio mio Salvatore,

Kaj mia spirito ĝojis en Dio, mia Savanto,

poich’egli ha riguardato alla bassezza della sua ancella. Perché ecco, d’ora innanzi tutte le età mi chiameranno beata,

Ĉar Li rigardis la humilecon de Sia sklavino; Ĉar jen de nun ĉiuj generacioj nomos min feliĉa.

poiché il Potente mi ha fatto grandi cose. Santo è il suo nome

Ĉar la Potenculo faris al mi grandaĵojn, Kaj sankta estas Lia nomo.

e la sua misericordia è d’età in età per quelli che lo temono.

Kaj Lia boneco estas por ĉiuj generacioj Al tiuj, kiuj Lin timas.

Egli ha operato potentemente col suo braccio ha disperso quelli ch’eran superbi ne’ pensieri del cuor loro;

Li montris forton per Sia brako, Li dispelis fierulojn en la penso de ilia koro.

ha tratto giù dai troni i potenti, ed ha innalzato gli umili;

Li malaltigis potenculojn de iliaj tronoj, Kaj Li altigis humilulojn.

ha ricolmato di beni i famelici, e ha rimandati a vuoto i ricchi.

Malsatulojn Li plenigis per bonaĵo, Kaj riĉulojn Li forsendis malplenaj.

Ha soccorso Israele, suo servitore, ricordandosi della misericordia

Li helpis Sian servanton Izrael, Memorante Sian korfavoron.

di cui avea parlato ai nostri padri, verso Abramo e verso la sua progenie in perpetuo".

Kiel Li parolis al niaj patroj, Al Abraham kaj al lia idaro eterne.

E Maria rimase con Elisabetta circa tre mesi; poi se ne tornò a casa sua.

Kaj Maria loĝis ĉi ŝi tri monatojn, kaj reiris al sia domo.

Or compiutosi per Elisabetta il tempo di partorire, diè alla luce un figliuolo.

Kaj venis por Elizabeto la tempo, en kiu ŝi devis naski; kaj ŝi naskis filon.

E i suoi vicini e i parenti udirono che il Signore avea magnificata la sua misericordia verso di lei, e se ne rallegravano con essa.

Kaj ŝiaj najbaroj kaj ŝiaj parencoj aŭdis, ke la Eternulo pligrandigis Sian bonecon al ŝi; kaj ili ĝojis kun ŝi.

Ed ecco che nell’ottavo giorno vennero a circoncidere il bambino, e lo chiamavano Zaccaria dal nome di suo padre.

Kaj en la oka tago oni venis, por cirkumcidi la infaneton; kaj ili eknomis lin Zeĥarja, laŭ la nomo de lia patro.

Allora sua madre prese a parlare e disse: No, sarà invece chiamato Giovanni.

Kaj lia patrino responde diris: Tute ne; sed li estos nomata Johano.

Ed essi le dissero: Non v’è alcuno nel tuo parentado che porti questo nome.

Kaj ili diris al ŝi: El via parencaro estas neniu, kiu estas nomata per tiu nomo.

E per cenni domandavano al padre come voleva che fosse chiamato.

Kaj ili faris signojn al lia patro pri tio, kiel li volas, ke li estu nomata.

Ed egli, chiesta una tavoletta, scrisse così: Il suo nome è Giovanni. E tutti si maravigliarono.

Kaj li petis tabuleton, kaj skribis jene: Lia nomo estas Johano. Kaj ĉiuj miris.

In quell’istante la sua bocca fu aperta e la sua lingua sciolta, ed egli parlava benedicendo Iddio.

Kaj tuj lia buŝo malfermiĝis, kaj lia lango liberiĝis; kaj li parolis, glorante Dion.

E tutti i lor vicini furon presi da timore; e tutte queste cose si divulgavano per tutta la regione montuosa della Giudea.

Kaj timo venis sur ĉiujn, kiuj loĝis ĉirkaŭ ili, kaj tra la tuta monta regiono de Judujo disvastiĝis rakonto pri ĉio tio.

E tutti quelli che le udirono, le serbarono in cuor loro e diceano: Che sarà mai questo bambino? Perché la mano del Signore era con lui.

Kaj ĉiuj aŭdantoj konservis tion en sia koro, dirante: Kia do estos ĉi tiu knabeto? Ĉar la mano de la Eternulo estis kun li.

E Zaccaria, suo padre, fu ripieno dello Spirito Santo, e profetò dicendo:

Kaj lia patro Zeĥarja pleniĝis de la Sankta Spirito, kaj profetis, dirante:

"Benedetto sia il Signore, l’Iddio d’Israele, perché ha visitato e riscattato il suo popolo,

Benata estu la Eternulo, la Dio de Izrael, Ĉar Li vizitis Sian popolon kaj faris por ili elaĉeton,

e ci ha suscitato un potente salvatore nella casa di Davide suo servitore

Kaj levis kornon de savo por ni En la domo de Sia servanto David,

(come avea promesso ab antico per bocca de’ suoi profeti);

Kiel Li parolis per la buŝo de Siaj sanktaj profetoj, de post la komenco de la mondo,

uno che ci salverà da’ nostri nemici e dalle mani di tutti quelli che ci odiano.

Savadon el niaj malamikoj kaj el la mano de ĉiuj niaj malamantoj;

Egli usa così misericordia verso i nostri padri e si ricorda del suo santo patto,

Por montri Sian bonecon ĉe niaj patroj, Kaj por memori Sian sanktan interligon;

del giuramento che fece ad Abramo nostro padre,

La ĵuron, kiun Li ĵuris al nia patro Abraham;

affine di concederci che, liberati dalla mano dei nostri nemici, gli servissimo senza paura,

Ke Li donos al ni, ke, liberigite el la mano de niaj malamikoj, Ni servu Lin sentime,

in santità e giustizia, nel suo cospetto, tutti i giorni della nostra vita.

En sankteco kaj justeco antaŭ Li ĉiujn niajn tagojn.

E tu, piccol fanciullo, sarai chiamato profeta dell’Altissimo perché andrai davanti alla faccia del Signore per preparar le sue vie,

Kaj vi, infano, estos nomata profeto de la Plejaltulo, Ĉar vi iros antaŭ la vizaĝo de la Sinjoro, por pretigi liajn vojojn,

per dare al suo popolo conoscenza della salvezza mediante la remissione de’ loro peccati,

Por doni al lia popolo scion de savo En la pardonado de iliaj pekoj,

dovuta alle viscere di misericordia del nostro Dio, per le quali l’Aurora dall’alto ci visiterà

Pro la kompata koro de nia Dio, Per kiu nin vizitis la sunleviĝo de supre,

per risplendere su quelli che giacciono in tenebre ed in ombra di morte, per guidare i nostri passi verso la via della pace".

Por lumi sur tiujn, kiuj sidas en mallumo kaj en la ombro de morto, Por gvidi niajn piedojn en la vojojn de paco.

Or il bambino cresceva e si fortificava in ispirito; e stette ne’ deserti fino al giorno in cui dovea manifestarsi ad Israele.

Kaj kreskis la infano kaj fortiĝis en spirito, kaj estis en la dezertoj ĝis la tago de sia ekmontriĝo al Izrael.