Luke 1

Nademaal velen ter hand genomen hebben, om in orde te stellen een verhaal van de dingen, die onder ons volkomen zekerheid hebben;

Efterdi mange have taget sig for at forfatte en Beretning om de Ting, som ere fuldbyrdede iblandt os,

Gelijk ons overgeleverd hebben, die van den beginne zelven aanschouwers en dienaars des Woords geweest zijn;

således som de, der fra Begyndelsen bleve Øjenvidner og Ordets Tjenere, have overleveret os:

Zo heeft het ook mij goed gedacht, hebbende alles van voren aan naarstiglijk onderzocht, vervolgens aan u te schrijven, voortreffelijke Theofilus!

så har også jeg besluttet, efter nøje at have gennemgået alt forfra, at nedskrive det for dig i Orden, mægtigste Theofilus!

Opdat gij moogt kennen de zekerheid der dingen, waarvan gij onderwezen zijt.

for at du kan erkende Pålideligheden af de Ting, hvorom du er bleven mundtligt undervist.

In de dagen van Herodes, den koning van Judea, was een zeker priester, met name Zacharias, van de dagorde van Abia; en zijn vrouw was uit de dochteren van Aäron, en haar naam Elizabet.

I de Dage, da Herodes var Konge i Judæa, var der en Præst af Abias Skifte, ved Navn Sakarias; og han havde en Hustru af Arons Døtre, og hendes Navn var Elisabeth.

En zij waren beiden rechtvaardig voor God, wandelende in al de geboden en rechten des Heeren, onberispelijk.

Men de vare begge retfærdige for Gud og vandrede udadlelige i alle Herrens Bud og Forskrifter.

En zij hadden geen kind, omdat Elizabet onvruchtbaar was, en zij beiden verre op hun dagen gekomen waren.

Og de havde intet Barn, efterdi Elisabeth var ufrugtbar, og de vare begge fremrykkede i Alder.

En het geschiedde, dat, als hij het priesterambt bediende voor God, in de beurt zijner dagorde.

Men det skete, medens han efter sit Skiftes Orden gjorde Præstetjeneste for Gud,

Naar de gewoonte der priesterlijke bediening, hem te lote was gevallen, dat hij zoude ingaan in den tempel des Heeren om te reukofferen.

tilfaldt det ham efter Præstetjenestens Sædvane at gå ind i Herrens Tempel og bringe Røgelseofferet.

En al de menigte des volks was buiten, biddende, ten ure des reukoffers.

Og hele Folkets Mængde holdt Bøn udenfor i Røgelseofferets Time.

En van hem werd gezien een engel des Heeren, staande ter rechter zijde van het altaar des reukoffers.

Men en Herrens Engel viste sig for ham, stående ved den højre Side af Røgelsesalteret.

En Zacharias, hem ziende, werd ontroerd, en vreze is op hem gevallen.

Og da Sakarias så ham, forfærdedes han, og Frygt faldt over ham.

Maar de engel zeide tot hem: Vrees niet, Zacharias! want uw gebed is verhoord, en uw vrouw Elizabet zal u een zoon baren, en gij zult zijn naam heten Johannes.

Men Engelen sagde til ham: "Frygt ikke, Sakarias! thi din Bøn er hørt, og din Hustru Elisabeth skal føde dig en Søn, og du skal kalde hans Navn Johannes.

En u zal blijdschap en verheuging zijn, en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden.

Og han skal blive dig til Glæde og Fryd, og mange skulle glædes over hans Fødsel;

Want hij zal groot zijn voor den Heere; noch wijn, noch sterken drank zal hij drinken, en hij zal met den Heiligen Geest vervuld worden, ook van zijner moeders lijf aan.

thi han skal være stor for Herren. Og Vin og stærk Drik skal han ej drikke, og han skal fyldes med den Helligånd alt fra Moders Liv,

En hij zal velen der kinderen Israëls bekeren tot den Heere, hun God.

og mange af Israels Børn skal han omvende til Herren deres Gud.

En hij zal voor Hem heengaan, in den geest en de kracht van Elias, om te bekeren de harten der vaderen tot de kinderen, en de ongehoorzamen tot de voorzichtigheid der rechtvaardigen, om den Heere te bereiden een toegerust volk.

Og han skal gå foran for ham i Elias's Ånd og Kraft for at vende Fædres Hjerter til Børn og genstridige til retfærdiges Sind for at berede Herren et velskikket folk."

En Zacharias zeide tot den engel: Waarbij zal ik dat weten? Want ik ben oud, en mijn vrouw is verre op haar dagen gekomen.

Og Sakarias sagde til Engelen: "Hvorpå skal jeg kende dette? thi jeg er gammel, og min Hustru er fremrykket i Alder."

En de engel antwoordde en zeide tot hem: Ik ben Gabriël, die voor God sta, en ben uitgezonden, om tot u te spreken, en u deze dingen te verkondigen.

Og Engelen svarede og sagde til ham: "Jeg er Gabriel, som står for Guds Åsyn, og jeg er udsendt for at tale til dig og for at forkynde dig dette Glædesbudskab.

En zie, gij zult zwijgen, en niet kunnen spreken, tot op den dag, dat deze dingen geschied zullen zijn; om dies wil, dat gij mijn woorden niet geloofd hebt, welke vervuld zullen worden op hun tijd.

Og se, du skal blive stum og ikke kunne tale indtil den Dag, da dette sker, fordi du ikke troede mine Ord, som dog skulle fuldbyrdes i deres Tid,"

En het volk was wachtende op Zacharias, en zij waren verwonderd, dat hij zo lang vertoefde in den tempel.

Og folket biede efter Sakarias, og de undrede sig over, at han tøvede i Templet.

En als hij uitkwam, kon hij tot hen niet spreken; en zij bekenden, dat hij een gezicht in den tempel gezien had. En hij wenkte hun toe, en bleef stom.

Og da han kom ud, kunde han ikke tale til dem, og de forstode, at han havde set et Syn i Templet; og han gjorde Tegn til dem og forblev stum.

En het geschiedde, als de dagen zijner bediening vervuld waren, dat hij naar zijn huis ging.

Og det skete, da hans Tjenestes Dage vare fuldendte, gik han hjem til sit Hus.

En na die dagen werd Elizabet, zijn vrouw, bevrucht; en zij verborg zich vijf maanden, zeggende:

Men efter disse Dage blev hans Hustru Elisabeth frugtsommelig, og hun skjulte sig fem Måneder og sagde:

Alzo heeft mij de Heere gedaan, in de dagen, in welke Hij mij aangezien heeft, om mijn versmaadheid onder de mensen weg te nemen.

"Således har Herren gjort imod mig i de Dage, da han så til mig for at borttage min Skam iblandt Mennesker:"

En in de zesde maand werd de engel Gabriël van God gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazareth;

Men i den sjette Måned blev Engelen Gabriel sendt fra Gud til en By i Galilæa, som hedder Nazareth,

Tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, wiens naam was Jozef, uit den huize Davids; en de naam der maagd was Maria.

til en Jomfru, som var trolovet med en Mand ved Navn Josef, af Davids Hus; og Jomfruens Navn var Maria.

En de engel tot haar ingekomen zijnde, zeide: Wees gegroet, gij begenadigde; de Heere is met u; gij zijt gezegend onder de vrouwen.

Og Engelen kom ind til hende og sagde: "Hil være dig, du benådede, Herren er med dig, du velsignede iblandt Kvinder!"

En als zij hem zag, werd zij zeer ontroerd over dit zijn woord, en overleide, hoedanig deze groetenis mocht zijn.

Men hun blev forfærdet over den Tale, og hun tænkte, hvad dette skulde være for en Hilsen.

En de engel zeide tot haar: Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden.

Og Engelen sagde til hende: "Frygt ikke, Maria! thi du har fundet Nåde hos Gud.

En zie, gij zult bevrucht worden, en een Zoon baren, en zult Zijn naam heten JEZUS.

Og se, du skal undfange og føde en Søn,og du skal kalde hans Navn Jesus.

Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden; en God, de Heere, zal Hem den troon van Zijn vader David geven.

Han skal være stor og kaldes den Højestes Søn; og Gud Herren skal give ham Davids, hans Faders Trone.

En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.

Og han skal være Konge over Jakobs Hus evindelig, og der skal ikke være Ende på hans Kongedømme."

En Maria zeide tot den engel: Hoe zal dat wezen, dewijl ik geen man bekenne?

Men Maria sagde til Engelen: "Hvorledes skal dette gå til, efterdi jeg ikke ved af nogen Mand?"

En de engel, antwoordende, zeide tot haar: De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen; daarom ook, dat Heilige, Dat uit u geboren zal worden, zal Gods Zoon genaamd worden.

Og Engelen svarede og sagde til hende: Den Helligånd skal komme over dig, og den Højestes Kraft skal overskygge dig; derfor skal også det hellige, som fødes,. kaldes Guds Søn.

En zie, Elizabet, uw nicht, is ook zelve bevrucht, met een zoon, in haar ouderdom; en deze maand is haar, die onvruchtbaar genaamd was, de zesde.

Og se, Elisabeth din Frænke, også hun har undfanget en Søn i sin Alderdom, og denne Måned er den sjette for hende, som kaldes ufrugtbar.

Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn.

Thi intet vil være umuligt for Gud."

En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging weg van haar.

Men Maria sagde: "Se, jeg er Herrens Tjenerinde; mig ske efter dit Ord!" Og Engelen skiltes fra hende.

En Maria, opgestaan zijnde in diezelfde dagen, reisde met haast naar het gebergte, in een stad van Juda;

Men Maria stod op i de samme Dage og drog skyndsomt til Bjergegnen til en By i Juda.

En kwam in het huis van Zacharias, en groette Elizabet.

Og hun kom ind i Sakarias's Hus og hilste Elisabeth.

En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;

Og det skete, da Elisabeth hørte Marias Hilsen, sprang Fosteret i hendes Liv. Og Elisabeth blev fyldt med den Helligånd

En riep uit met een grote stem, en zeide: Gezegend zijt gij onder de vrouwen, en gezegend is de vrucht uws buiks!

og råbte med høj Røst og sagde: "Velsignet er du iblandt Kvinder! og velsignet er dit Livs Frugt!

En van waar komt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt?

Og hvorledes times dette mig, at min Herres Moder kommer til mig?

Want zie, als de stem uwer groetenis in mijn oren geschiedde, zo sprong het kindeken van vreugde op in mijn buik.

Thi se, da din Hilsens Røst nåede mine Øren, sprang Fosteret i mit Liv med Fryd.

En zalig is zij, die geloofd heeft; want de dingen, die haar van den Heere gezegd zijn, zullen volbracht worden.

Og salig er hun, som troede; thi det skal fuldkommes, hvad der er sagt hende af Herren,"

En Maria zeide: Mijn ziel maakt groot den Heere;

Og Maria sagde: "Min Sjæl ophøjer Herren;

En mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker;

og min Ånd fryder sig over Gud, min Frelser;

Omdat Hij de nederheid Zijner dienstmaagd heeft aangezien; want zie, van nu aan zullen mij zalig spreken al de geslachten.

thi han har set til sin Tjenerindes Ringhed. Thi se, nu herefter skulle alle Slægter prise mig salig,

Want grote dingen heeft aan mij gedaan Hij, Die machtig is, en heilig is Zijn Naam.

fordi den mægtige har gjort store Ting imod mig. Og hans Navn er helligt;

En Zijn barmhartigheid is van geslacht tot geslacht over degenen, die Hem vrezen.

og hans Barmhjertighed varer fra Slægt til Slægt over dem, som frygte ham.

Hij heeft een krachtig werk gedaan door Zijn arm; Hij heeft verstrooid de hoogmoedigen in de gedachten hunner harten.

Han har øvet Vælde med sin Arm; han har adspredt dem, som ere hovmodige i deres Hjertes Tanke.

Hij heeft machtigen van de tronen afgetrokken, en nederigen heeft Hij verhoogd.

Han har nedstødt mægtige fra Troner og ophøjet ringe.

Hongerigen heeft Hij met goederen vervuld; en rijken heeft Hij ledig weggezonden.

Hungrige har han mættet med gode Gaver, og rige har han sendt tomhændede bort.

Hij heeft Israël, Zijn knecht, opgenomen, opdat Hij gedachtig ware der barmhartigheid.

Han har taget sig af sin Tjener Israel for at ihukomme Barmhjertighed

(Gelijk Hij gesproken heeft tot onze vaderen, namelijk tot Abraham, en zijn zaad) in eeuwigheid.

imod Abraham og hans Sæd til evig Tid, således som han talte til vore Fædre."

En Maria bleef bij haar omtrent drie maanden, en keerde weder tot haar huis.

Og Maria blev hos hende omtrent tre Måneder, og hun drog til sit Hjem igen.

En de tijd van Elizabet werd vervuld, dat zij baren zoude, en zij baarde een zoon.

Men for Elisabeth fuldkommedes Tiden til, at hun skulde føde, og hun fødte en Søn.

En die daar rondom woonden, en haar magen hoorden, dat de Heere Zijn barmhartigheid grotelijks aan haar bewezen had, en waren met haar verblijd.

Og hendes Naboer og Slægtninge hørte, at Herren havde gjort sin Barmhjertighed stor imod hende, og de glædede sig med hende.

En het geschiedde, dat zij op den achtsten dag kwamen, om het kindeken te besnijden, en noemden het Zacharias, naar den naam zijns vaders.

Og det skete på den ottende Dag, da kom de for at omskære Barnet; og de vilde kalde det Sakarias efter Faderens Navn.

En zijn moeder antwoordde en zeide: Niet alzo, maar hij zal Johannes heten.

Og hans Moder svarede og sagde: "Nej, han skal kaldes Johannes."

En zij zeiden tot haar: Er is niemand in uw maagschap, die met dien naam genaamd wordt.

Og de sagde til hende: "Der er ingen i din Slægt, som kaldes med dette Navn."

En zij wenkten zijn vader, hoe hij wilde, dat hij genaamd zou worden.

Men de gjorde Tegn til hans Fader om, hvad han vilde, det skulde kaldes.

En als hij een schrijftafeltje geëist had, schreef hij, zeggende: Johannes is zijn naam. En zij verwonderden zich allen.

Og han forlangte en Tavle og skrev disse Ord: "Johannes er hans Navn." Og de undrede sig alle.

En terstond werd zijn mond geopend, en zijn tong losgemaakt; en hij sprak, God lovende.

Men straks oplodes hans Mund og hans Tunge, og han talte og priste Gud.

En er kwam vrees over allen, die rondom hen woonden; en in het gehele gebergte van Judea werd veel gesproken van al deze dingen.

Og der kom en Frygt over alle, som boede omkring dem, og alt dette rygtedes over hele Judæas Bjergegn.

En allen, die het hoorden, namen het ter harte, zeggende: Wat zal toch dit kindeken wezen? En de hand des Heeren was met hem.

Og alle, som hørte det, lagde sig det på Hjerte og sagde: "Hvad mon der skal blive af dette Barn?" Thi Herrens Hånd var med ham.

En Zacharias, zijn vader, werd vervuld met den Heiligen Geest, en profeteerde, zeggende:

Og Sakarias, hans Fader, blev fyldt med den Helligånd, og han profeterede og sagde:

Geloofd zij de Heere, de God Israëls, want Hij heeft bezocht, en verlossing te weeg gebracht Zijn volke;

"Lovet være Herren, Israels Gud! thi han har besøgt og forløst sit Folk

En heeft een hoorn der zaligheid ons opgericht, in het huis van David, Zijn knecht;

og har oprejst os et Frelsens Horn" i sin Tjener Davids Hus,

Gelijk Hij gesproken heeft door den mond Zijner heilige profeten, die van het begin der wereld geweest zijn;

således som han talte ved sine hellige Profeters Mund fra fordums Tid,

Namelijk een verlossing van onze vijanden, en van de hand al dergenen, die ons haten;

en Frelse fra vore Fjender og fra alle deres Hånd, som hade os,

Opdat Hij barmhartigheid deed aan onze vaderen, en gedachtig ware aan Zijn heilig verbond;

for at gøre Barmhjertighed imod vore Fædre og ihukomme sin hellige Pagt,

En aan den eed, dien Hij Abraham, onzen vader, gezworen heeft, om ons te geven.

den Ed, som han svor vor Fader Abraham, at han vilde give os,

Dat wij, verlost zijnde uit de hand onzer vijanden, Hem dienen zouden zonder vreze.

at vi, friede fra vore Fjenders Hånd, skulde tjene ham uden Frygt,

In heiligheid en gerechtigheid voor Hem, al de dagen onzes levens.

i Hellighed og Retfærdighed for hans Åsyn, alle vore Dage.

En gij, kindeken, zult een profeet des Allerhoogsten genaamd worden; want gij zult voor het aangezicht des Heeren heengaan, om Zijn wegen te bereiden;

Men også du, Barnlille! skal kaldes den Højestes Profet; thi du skal gå foran for Herrens Åsyn for at berede hans Veje,

Om Zijn volk kennis der zaligheid te geven, in vergeving hunner zonden,

for at give hans Folk Erkendelse af Frelse ved deres Synders Forladelse,

door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid onzes Gods, met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte;

for vor Guds inderlige Barmhjertigheds Skyld, ved hvilken Lyset fra det høje har besøgt os

Om te verschijnen dengenen, die gezeten zijn in duisternis en schaduw des doods; om onze voeten te richten op den weg des vredes.

for at skinne for dem, som sidde i Mørke og i Dødens Skygge, for at lede vore Fødder ind på Fredens Vej,"

En het kindeken wies op, en werd gesterkt in den geest, en was in de woestijnen, tot den dag zijner vertoning aan Israël.

Men Barnet voksede og blev styrket i Ånden; og han var i Ørkenerne indtil den Dag, da han trådte frem for Israel.