Luke 1

Понеже мнозина предприеха да съчинят повест за съвършено известните между нас събития,
Sayın Teofilos, Birçok kişi aramızda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya girişti. Nitekim başlangıçtan beri bu olayların görgü tanığı ve Tanrı sözünün hizmetkârı olanlar bunları bize ilettiler. Ben de bütün bu olayları ta başından özenle araştırmış biri olarak bunları sana sırasıyla yazmayı uygun gördüm.
както ни ги предадоха онези, които отначало са били очевидци и служители на словото,
Sayın Teofilos, Birçok kişi aramızda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya girişti. Nitekim başlangıçtan beri bu olayların görgü tanığı ve Tanrı sözünün hizmetkârı olanlar bunları bize ilettiler. Ben de bütün bu olayları ta başından özenle araştırmış biri olarak bunları sana sırasıyla yazmayı uygun gördüm.
видя се добре и на мен, който изследвах подробно всичко от началото, да ти пиша наред, почтени Теофиле,
Sayın Teofilos, Birçok kişi aramızda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya girişti. Nitekim başlangıçtan beri bu olayların görgü tanığı ve Tanrı sözünün hizmetkârı olanlar bunları bize ilettiler. Ben de bütün bu olayları ta başından özenle araştırmış biri olarak bunları sana sırasıyla yazmayı uygun gördüm.
за да познаеш достоверността на това, в което си бил поучаван.
Öyle ki, sana verilen bilgilerin doğruluğunu bilesin.
В дните на юдейския цар Ирод имаше един свещеник от отряда на Авия на име Захария. Жена му беше от дъщерите на Аарон и се наричаше Елисавета.
[] Yahudiye Kralı Hirodes zamanında, Aviya bölüğünden Zekeriya adında bir kâhin vardı. Harun soyundan gelen karısının adı ise Elizabet’ti.
Те и двамата бяха праведни пред Бога, като ходеха непорочно във всичките Господни заповеди и наредби.
Her ikisi de Tanrı’nın gözünde doğru kişilerdi, Rab’bin bütün buyruk ve kurallarına eksiksizce uyarlardı.
Но нямаха дете, защото Елисавета беше безплодна, а и двамата бяха в напреднала възраст.
Elizabet kısır olduğu için çocukları olmuyordu. İkisinin de yaşı ilerlemişti.
И когато той изпълняваше свещеническата си служба пред Бога по реда на своя отряд,
Zekeriya, hizmet sırasının kendi bölüğünde olduğu bir gün, Tanrı’nın önünde kâhinlik görevini yerine getiriyordu.
според свещеническия обичай на него се падна по жребий да влезе в Господния храм и да кади.
Kâhinlik geleneği uyarınca Rab’bin Tapınağı’na girip buhur yakma görevi kurayla ona verilmişti.
А в часа на каденето цялото множество от народа се молеше навън.
Buhur yakma saatinde bütün halk topluluğu dışarıda dua ediyordu.
И тогава му се яви Господен ангел, като стоеше отдясно на кадилния олтар.
Bu sırada, Rab’bin bir meleği buhur sunağının sağında durup Zekeriya’ya göründü.
А когато Захария го видя, се смути и го обзе страх.
Zekeriya onu görünce şaşırdı, korkuya kapıldı.
Но ангелът му каза: Не се бой, Захария, защото твоята молитва е чута и жена ти Елисавета ще ти роди син, когото ще наречеш Йоан.
Melek, “Korkma, Zekeriya” dedi, “Duan kabul edildi. Karın Elizabet sana bir oğul doğuracak, adını Yahya koyacaksın.
Той ще ти бъде за радост и веселие; и мнозина ще се зарадват за неговото раждане.
Sevinip coşacaksın. Birçokları da onun doğumuna sevinecek.
Защото ще бъде велик пред Господа; вино и спиртно питие няма да пие; и ще се изпълни със Свети Дух още в майчината си утроба.
[] O, Rab’bin gözünde büyük olacak. Hiç şarap ve içki içmeyecek; daha annesinin rahmindeyken Kutsal Ruh’la dolacak.
И ще обърне мнозина от израилевите синове към Господа, техния Бог.
İsrailoğulları’ndan birçoğunu, Tanrıları Rab’be döndürecek.
Той ще върви пред лицето Му в духа и силата на Илия, за да обърне сърцата на бащите към децата и непокорните – към мъдростта на праведните, за да приготви за Господа подготвен народ.
[] Babaların yüreklerini çocuklarına döndürmek, söz dinlemeyenleri doğru kişilerin anlayışına yöneltmek ve Rab için hazırlanmış bir halk yetiştirmek üzere, İlyas’ın ruhu ve gücüyle Rab’bin önünden gidecektir.”
А Захария каза на ангела: По какво ще узная това? Защото аз съм стар, а и жена ми е в напреднала възраст.
Zekeriya meleğe, “Bundan nasıl emin olabilirim?” dedi. “Çünkü ben yaşlandım, karımın da yaşı ilerledi.”
Ангелът в отговор му каза: Аз съм Гавриил, който стои пред Бога, и съм изпратен да ти говоря и да ти благовестя това.
[] Melek ona şöyle karşılık verdi: “Ben Tanrı’nın huzurunda duran Cebrail’im. Seninle konuşmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim.
И ето, ти ще онемееш и няма да можеш да говориш до деня, когато всичко това се сбъдне, защото не повярва на думите ми, които ще се изпълнят своевременно.
İşte, belirlenen zamanda yerine gelecek olan sözlerime inanmadığın için dilin tutulacak, bunların gerçekleşeceği güne dek konuşamayacaksın.”
А народът чакаше Захария и се чудеше защо се бави в храма.
Zekeriya’yı bekleyen halk, onun tapınakta bu kadar uzun süre kalmasına şaştı.
А когато излезе, той не можеше да им говори; и те разбраха, че е видял видение в храма, защото той им правеше знаци и оставаше ням.
Zekeriya ise dışarı çıktığında onlarla konuşamadı. O zaman tapınakta bir görüm gördüğünü anladılar. Kendisi onlara işaretler yapıyor, ama konuşamıyordu.
И когато свършиха дните на службата му, той си отиде у дома.
Görev süresi bitince Zekeriya evine döndü.
А след тези дни жена му Елисавета зачена; и се криеше пет месеца, като казваше:
Bir süre sonra karısı Elizabet gebe kaldı ve beş ay evine kapandı.
Така ми стори Господ в дните, когато погледна милостиво, за да премахне пред хората причината да ме корят.
“Bunu benim için yapan Rab’dir” dedi. “Bu günlerde benimle ilgilenerek insanlar arasında utancımı giderdi.”
А в шестия месец ангел Гавриил беше изпратен от Бога в галилейския град, наречен Назарет,
[] Elizabet’in hamileliğinin altıncı ayında Tanrı, Melek Cebrail’i Celile’de bulunan Nasıra adlı kente, Davut’un soyundan Yusuf adındaki adamla nişanlı kıza gönderdi. Kızın adı Meryem’di.
при една девица, сгодена за мъж на име Йосиф, от Давидовия дом; а името на девицата беше Мария.
[] Elizabet’in hamileliğinin altıncı ayında Tanrı, Melek Cebrail’i Celile’de bulunan Nasıra adlı kente, Davut’un soyundan Yusuf adındaki adamla nişanlı kıza gönderdi. Kızın adı Meryem’di.
И когато ангелът дойде при нея, каза: Здравей, благодатна! Господ е с теб, (благословена си ти между жените).
Onun yanına giren melek, “Selam, ey Tanrı’nın lütfuna erişen kız! Rab seninledir” dedi.
А тя много се смути от думите му и недоумяваше какъв ли ще е този поздрав.
Söylenenlere çok şaşıran Meryem, bu selamın ne anlama gelebileceğini düşünmeye başladı.
И ангелът й каза: Не се бой, Мария, защото си придобила Божията благодат.
Ama melek ona, “Korkma Meryem” dedi, “Sen Tanrı’nın lütfuna eriştin.
И ето, ще заченеш в утробата си и ще родиш Син, когото ще наречеш Иисус.
[] Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracak, adını İsa koyacaksın.
Той ще бъде велик и ще се нарече Син на Всевишния; и Господ Бог ще Му даде престола на баща Му Давид.
[] O büyük olacak, kendisine ‘Yüceler Yücesi’nin Oğlu’ denecek. Rab Tanrı O’na, atası Davut’un tahtını verecek.
Ще царува над якововия дом до века; и царството Му не ще има край.
O da sonsuza dek Yakup’un soyu üzerinde egemenlik sürecek, egemenliğinin sonu gelmeyecektir.”
А Мария каза на ангела: Как ще бъде това, тъй като не познавам мъж?
Meryem meleğe, “Bu nasıl olur? Ben erkeğe varmadım ki” dedi.
И ангелът в отговор й каза: Светият Дух ще дойде върху теб и силата на Всевишния ще те осени; затова и Онова Святото, което ще се роди от теб, ще се нарече Божият Син.
Melek ona şöyle yanıt verdi: “Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesi’nin gücü sana gölge salacak. Bunun için doğacak olana kutsal, Tanrı Oğlu denecek.
Ето, и твоята роднина Елисавета, за която се казваше, че е безплодна, и тя в старините си е заченала син и е вече в шестия месец.
Bak, senin akrabalarından Elizabet de yaşlılığında bir oğula gebe kaldı. Kısır bilinen bu kadın şimdi altıncı ayındadır.
Защото за Бога няма нищо невъзможно.
[] Tanrı’nın yapamayacağı hiçbir şey yoktur.”
А Мария каза: Ето Господната слугиня; нека ми бъде, както ти си казал. И ангелът си отиде от нея.
“Ben Rab’bin kuluyum” dedi Meryem, “Bana dediğin gibi olsun.” Bundan sonra melek onun yanından ayrıldı.
През тези дни Мария стана и отиде бързо към хълмистата страна, в един юдейски град,
O günlerde Meryem kalkıp aceleyle Yahuda’nın dağlık bölgesindeki bir kente gitti.
и влезе в къщата на Захария и поздрави Елисавета.
Zekeriya’nın evine girip Elizabet’i selamladı.
А когато Елисавета чу поздрава на Мария, бебето в утробата й заигра; и Елисавета се изпълни със Светия Дух,
Elizabet Meryem’in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh’la dolan Elizabet yüksek sesle şöyle dedi: “Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır!
и като извика със силен глас, каза: Благословена си ти между жените и благословен е плодът на твоята утроба!
Elizabet Meryem’in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh’la dolan Elizabet yüksek sesle şöyle dedi: “Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır!
И откъде ми е това – да дойде при мен майката на моя Господ?
Nasıl oldu da Rabbim’in annesi yanıma geldi?
Защото ето, щом стигна гласът на твоя поздрав до ушите ми, бебето заигра радостно в утробата ми.
Bak, selamın kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı.
И блажена е тази, която е повярвала, че ще се сбъдне казаното й от Господа.
İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab’bin ona söylediği sözler gerçekleşecektir.”
И Мария каза: Величае душата ми Господа
[] Meryem de şöyle dedi: “Canım Rab’bi yüceltir; Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.
и зарадва се духът ми в Бога, Спасителя мой.
[] Meryem de şöyle dedi: “Canım Rab’bi yüceltir; Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.
Защото погледна на ниското положение на Своята слугиня; и ето, отсега нататък ще ме облажават всички родове.
Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak.
Защото Силният извърши за мен велики дела и свято е Неговото Име.
Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı. O’nun adı kutsaldır.
И от родове в родове Неговата милост е върху онези, които Му се боят.
Kuşaklar boyunca kendisinden korkanlara merhamet eder.
Той извърши силни дела със Своята мишца. Разпръсна онези, които са горделиви в мислите на сърцето си.
Bileğiyle büyük işler yaptı; Gururluları yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.
Свали владетели от престолите им и издигна смирени.
Hükümdarları tahtlarından indirdi, Sıradan insanları yükseltti.
Гладни напълни с блага, а богати отпрати празни.
Aç olanları iyiliklerle doyurdu, Zenginleri ise elleri boş çevirdi.
Помогна на слугата Си Израил, за да напомни за Своята милост,
[] Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahim’e ve onun soyuna sonsuza dek Merhamet etmeyi unutmayarak Kulu İsrail’in yardımına yetişti.”
както бе говорил на бащите ни, към Авраам и към неговото потомство до века.
[] Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahim’e ve onun soyuna sonsuza dek Merhamet etmeyi unutmayarak Kulu İsrail’in yardımına yetişti.”
И Мария, след като стоя при нея около три месеца, се върна у дома си.
Meryem, üç ay kadar Elizabet’in yanında kaldı, sonra kendi evine döndü.
А на Елисавета се навърши времето да роди и тя роди син.
Elizabet’in doğurma vakti geldi ve bir oğul doğurdu.
И когато съседите и роднините й чуха, че Господ показал към нея велика милост, се радваха заедно с нея.
Komşularıyla akrabaları, Rab’bin ona ne büyük merhamet gösterdiğini duyunca, onun sevincine katıldılar.
И на осмия ден дойдоха, за да обрежат детенцето и щяха да го нарекат Захария, по името на баща му.
[] Sekizinci gün çocuğun sünnetine geldiler. Ona babası Zekeriya’nın adını vereceklerdi.
Но майка му в отговор каза: Не, той ще се нарече Йоан.
Ama annesi, “Hayır, adı Yahya olacak” dedi.
А те й рекоха: Няма никой в рода ти, който да се нарича с това име.
Ona, “Akrabaların arasında bu adı taşıyan kimse yok ki” dediler.
Тогава запитаха баща му със знаци как би искал той да го нарекат.
Bunun üzerine babasına işaretle çocuğun adını ne koymak istediğini sordular.
А той поиска дъсчица и написа: Йоан Е името му. И те всички се зачудиха.
Zekeriya bir yazı levhası istedi ve, “Adı Yahya’dır” diye yazdı. Herkes şaşakaldı.
И веднага устата му се отвори и езикът му се развърза, и той проговори, и благославяше Бога.
O anda Zekeriya’nın ağzı açıldı, dili çözüldü. Tanrı’yı överek konuşmaya başladı.
И страх обзе всичките им съседи; и за всичко това се говореше по цялата хълмиста земя на Юдея.
Çevrede oturanların hepsi korkuya kapıldı. Bütün bu olaylar, Yahudiye’nin dağlık bölgesinin her yanında konuşulur oldu.
И всички, които чуха това, го пазеха в сърцата си, казвайки: Какво ли ще бъде това дете? И ръката на Господа беше с него.
Duyan herkes derin derin düşünüyor, “Acaba bu çocuk ne olacak?” diyordu. Çünkü Rab onunla birlikteydi.
Тогава баща му Захария се изпълни със Свети Дух и пророкува, казвайки:
Çocuğun babası Zekeriya, Kutsal Ruh’la dolarak şu peygamberlikte bulundu:
Благословен Господ, Израилевият Бог, защото посети Своя народ и извърши изкупление за него.
“İsrail’in Tanrısı Rab’be övgüler olsun! Çünkü halkının yardımına gelip onları fidyeyle kurtardı.
И въздигна рог на спасение за нас в дома на слугата Си Давид,
Eski çağlardan beri Kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, Kulu Davut’un soyundan Bizim için güçlü bir kurtarıcı çıkardı; Düşmanlarımızdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtuluşumuzu sağladı.
както е говорил чрез устата на светите Си пророци от вековете,
Eski çağlardan beri Kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, Kulu Davut’un soyundan Bizim için güçlü bir kurtarıcı çıkardı; Düşmanlarımızdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtuluşumuzu sağladı.
спасение от неприятелите ни и от ръката на всички, които ни мразят;
Eski çağlardan beri Kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, Kulu Davut’un soyundan Bizim için güçlü bir kurtarıcı çıkardı; Düşmanlarımızdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtuluşumuzu sağladı.
да покаже милост към бащите ни и да си спомни Своя свят завет,
Böylece atalarımıza merhamet ederek Kutsal antlaşmasını anmış oldu.
клетвата, с която се закле на баща ни Авраам:
Nitekim bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallık ve doğruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapınmamızı sağlayacağına dair Atamız İbrahim’e ant içerek söz vermişti.
да ни даде, на нас, които сме освободени от ръката на неприятелите ни, да Му служим без страх,
Nitekim bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallık ve doğruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapınmamızı sağlayacağına dair Atamız İbrahim’e ant içerek söz vermişti.
в святост и правда пред Него през всичките си дни.
Nitekim bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallık ve doğruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapınmamızı sağlayacağına dair Atamız İbrahim’e ant içerek söz vermişti.
Да! И ти, детенце, пророк на Всевишния ще се наречеш; защото ще вървиш пред лицето на Господа, за да приготвиш пътищата за Него,
[] Sen de, ey çocuk, Yüceler Yücesi’nin peygamberi diye anılacaksın. Rab’bin yollarını hazırlamak üzere önünden gidecek Ve O’nun halkına, Günahlarının bağışlanmasıyla kurtulacaklarını bildireceksin.
за да дадеш на Неговия народ да познае спасение чрез прощаване на греховете им,
[] Sen de, ey çocuk, Yüceler Yücesi’nin peygamberi diye anılacaksın. Rab’bin yollarını hazırlamak üzere önünden gidecek Ve O’nun halkına, Günahlarının bağışlanmasıyla kurtulacaklarını bildireceksin.
поради милосърдието на нашия Бог, с което ни посети Зора отгоре,
[] Çünkü Tanrımız’ın yüreği merhamet doludur. O’nun merhameti sayesinde, Yücelerden doğan Güneş, Karanlıkta ve ölümün gölgesinde yaşayanlara ışık saçmak Ve ayaklarımızı esenlik yoluna yöneltmek üzere Yardımımıza gelecektir.”
за да осияе седящите в тъмнина и в сянка на смъртта; и да насочи краката ни в пътя на мира.
[] Çünkü Tanrımız’ın yüreği merhamet doludur. O’nun merhameti sayesinde, Yücelerden doğan Güneş, Karanlıkta ve ölümün gölgesinde yaşayanlara ışık saçmak Ve ayaklarımızı esenlik yoluna yöneltmek üzere Yardımımıza gelecektir.”
А детето растеше и укрепваше по дух; и беше в пустините до деня, когато се яви на Израил.
Çocuk büyüyor, ruhsal yönden güçleniyordu. İsrail halkına görüneceği güne dek ıssız yerlerde yaşadı.