II Samuel 22

locutus est autem David Domino verba carminis huius in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul

Και ελαλησεν ο Δαβιδ προς τον Κυριον τους λογους της ωδης ταυτης, καθ ην ημεραν ο Κυριος ηλευθερωσεν αυτον εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος του Σαουλ

et ait Dominus petra mea et robur meum et salvator meus

και ειπεν, Ο Κυριος ειναι πετρα μου και φρουριον μου και ελευθερωτης μου

Deus meus fortis meus sperabo in eum scutum meum et cornu salutis meae elevator meus et refugium meum salvator meus de iniquitate liberabis me

ο Θεος ειναι ο βραχος μου επ αυτον θελω ελπιζει η ασπις μου και το κερας της σωτηριας μου, ο υψηλος πυργος μου και η καταφυγη μου, ο σωτηρ μου συ εσωσας με εκ της αδικιας.

laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero

Θελω επικαλεσθη τον αξιυμνητον Κυριον, και εκ των εχθρων μου θελω σωθη.

quia circumdederunt me contritiones mortis torrentes Belial terruerunt me

Οτε του θανατου τα κυματα με περιεκυκλωσαν, χειμαρροι ανομιας με κατετρομαξαν,

funes inferi circumdederunt me praevenerunt me laquei mortis

οι πονοι του αδου με περιεκυκλωσαν, αι παγιδες του θανατου με εφθασαν,

in tribulatione mea invocabo Dominum et ad Deum meum clamabo et exaudiet de templo suo vocem meam et clamor meus veniet ad aures eius

εν τη στενοχωρια μου επεκαλεσθην τον Κυριον, και προς τον Θεον μου εβοησα και ηκουσε της φωνης μου εκ του ναου αυτου, και η κραυγη μου ηλθεν εις τα ωτα αυτου.

commota est et contremuit terra fundamenta montium concussa sunt et conquassata quoniam iratus est

Τοτε εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη τα θεμελια του ουρανου εταραχθησαν και εσαλευθησαν, διοτι ωργισθη.

ascendit fumus de naribus eius et ignis de ore eius voravit carbones incensi sunt ab eo

Καπνος ανεβαινεν εκ των μυκτηρων αυτου, και πυρ κατατρωγον εκ του στοματος αυτου ανθρακες ανηφθησαν απ αυτου.

et inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius

Και εκλινε τους ουρανους και κατεβη, και γνοφος υπο τους ποδας αυτου.

et ascendit super cherubin et volavit et lapsus est super pinnas venti

Και επεβη επι χερουβειμ και επεταξε, και εφανη επι πτερυγων ανεμων.

posuit tenebras in circuitu suo latibulum cribrans aquas de nubibus caelorum

Και εθεσε σκηνην περιξ αυτου το σκοτος, υδατα ζοφερα, νεφη πυκνα των αερων.

prae fulgore in conspectu eius succensi sunt carbones ignis

Ανθρακες πυρος εξεκαυθησαν εκ της λαμψεως της εμπροσθεν αυτου.

tonabit de caelis Dominus et Excelsus dabit vocem suam

Εβροντησεν ο Κυριος εξ ουρανου, και ο Υψιστος εδωκε την φωνην αυτου.

misit sagittas et dissipavit eos fulgur et consumpsit eos

Και απεστειλε βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπας, και συνεταραξεν αυτους.

et apparuerunt effusiones maris et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini ab inspiratione spiritus furoris eius

Και εφανησαν οι πυθμενες της θαλασσης, ανεκαλυφθησαν τα θεμελια της οικουμενης, εις την επιτιμησιν του Κυριου, απο του φυσηματος της πνοης των μυκτηρων αυτου.

misit de excelso et adsumpsit me extraxit me de aquis multis

Εξαπεστειλεν εξ υψους ελαβε με ειλκυσε με εξ υδατων πολλων.

liberavit me ab inimico meo potentissimo ab his qui oderant me quoniam robustiores me erant

Ηλευθερωσε με εκ του δυνατου εχθρου μου, και εκ των μισουντων με, διοτι ησαν δυνατωτεροι μου.

praevenit me in die adflictionis meae et factus est Dominus firmamentum meum

Προεφθασαν με εν τη ημερα της θλιψεως μου αλλ ο Κυριος εσταθη το αντιστηριγμα μου

et eduxit me in latitudinem liberavit me quia placuit ei

Και εξηγαγε με εις ευρυχωριαν ηλευθερωσε με, διοτι ηυδοκησεν εις εμε.

retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi

Αντημειψε με ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαροτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν εις εμε.

quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo

Διοτι εφυλαξα τας οδους του Κυριου και δεν ησεβησα εκκλινας απο του Θεου μου.

omnia enim iudicia eius in conspectu meo et praecepta eius non amovi a me

Διοτι πασαι αι κρισεις αυτου ησαν εμπροσθεν μου και απο των διαταγματων αυτου δεν απεμακρυνθην.

et ero perfectus cum eo et custodiam me ab iniquitate mea

Και εσταθην αμεμπτος προς αυτον, και εφυλαχθην απο της ανομιας μου.

et restituet Dominus mihi secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum

Και ανταπεδωκεν εις εμε ο Κυριος κατα την δικαιοσυνην μου, Κατα την καθαροτητα μου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτου.

cum sancto sanctus eris et cum robusto perfectus

Μετα οσιου, οσιος θελεις εισθαι, μετα ανδρος τελειου, τελειος θελεις εισθαι

cum electo electus eris et cum perverso perverteris

μετα καθαρου, καθαρος θελεις εισθαι και μετα διεστραμμενου διεστραμμενα θελεις φερθη.

et populum pauperem salvum facies oculisque tuis excelsos humiliabis

Και θελεις σωσει λαον τεθλιμμενον επι δε τους υπερηφανους οι οφθαλμοι σου ειναι, δια να ταπεινωσης αυτους,

quia tu lucerna mea Domine et Domine inluminabis tenebras meas

διοτι συ εισαι ο λυχνος μου, Κυριε και ο Κυριος θελει φωτισει το σκοτος μου.

in te enim curram accinctus in Deo meo transiliam murum

Διοτι δια σου θελω διασπασει στρατευμα δια του Θεου μου θελω υπερπηδησει τειχος.

Deus inmaculata via eius eloquium Domini igne examinatum scutum est omnium sperantium in se

Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος, ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ αυτον.

quis est deus praeter Dominum et quis fortis praeter Deum nostrum

Διοτι τις Θεος, πλην του Κυριου; και τις φρουριον, πλην του Θεου ημων

Deus qui accingit me fortitudine et conplanavit perfectam viam meam

ο Θεος ειναι το κραταιον οχυρωμα μου και καθιστων αμωμον την οδον μου.

coaequans pedes meos cervis et super excelsa mea statuens me

Καμνει τους ποδας μου ως των ελαφων και με στηνει επι τους υψηλους τοπους μου.

docens manus meas ad proelium et conponens quasi arcum aereum brachia mea

Διδασκει τας χειρας μου εις πολεμον, και εκαμε τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου.

dedisti mihi clypeum salutis tuae et mansuetudo mea multiplicavit me

Και εδωκας εις εμε την ασπιδα της σωτηριας σου και η αγαθοτης σου με εμεγαλυνεν.

dilatabis gressus meos subtus me et non deficient tali mei

Συ επλατυνας τα βηματα μου υποκατω μου, και οι ποδες μου δεν εκλονισθησαν.

persequar inimicos meos et conteram et non revertar donec consumam eos

Κατεδιωξα τους εχθρους μου και ηφανισα αυτους και δεν επεστρεψα εωσου συνετελεσα αυτους.

consumam eos et confringam ut non consurgant cadent sub pedibus meis

Και συνετελεσα αυτους, και δεν ηδυνηθησαν να ανεγερθωσιν και επεσον υπο τους ποδας μου.

accinxisti me fortitudine ad proelium incurvabis resistentes mihi sub me

Και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον συνεκαμψας υποκατω μου τους επανισταμενους επ εμε.

inimicos meos dedisti mihi dorsum odientes me et disperdam eos

Και εκαμες τους εχθρους μου να στρεψωσιν εις εμε τα νωτα, και εξωλοθρευσα τους μισουντας με.

clamabunt et non erit qui salvet ad Dominum et non exaudiet eos

Περιεβλεψαν, αλλ ουδεις ο σωζων εβοησαν προς τον Κυριον, και δεν εισηκουσεν αυτων.

delebo eos ut pulverem terrae quasi lutum platearum comminuam eos atque conpingam

Και κατελεπτυνα αυτους ως την σκονην της γης συνετριψα αυτους ως τον πηλον της οδου και κατεπατησα αυτους.

salvabis me a contradictionibus populi mei custodies in caput gentium populus quem ignoro serviet mihi

Και ηλευθερωσας με εκ των αντιλογιων του λαου μου κατεστησας με κεφαλην εθνων λαος, τον οποιον δεν εγνωρισα, εδουλευσεν εις εμε.

filii alieni resistent mihi auditu auris oboedient mihi

Ξενοι υπεταχθησαν εις εμε μολις ηκουσαν, και υπηκουσαν εις εμε.

filii alieni defluxerunt et contrahentur in angustiis suis

Ξενοι παρελυθησαν και κατετρομαξαν εκ των αποκρυφων τοπων αυτων.

vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltabitur Deus fortis salutis meae

Ζη Κυριος και ευλογημενον το φρουριον μου και ας υψωθη ο Θεος, το φρουριον της σωτηριας μου.

Deus qui das vindictas mihi et deicis populos sub me

Ο Θεος, ο εκδικων με και υποταττων τους λαους υποκατω μου

qui educis me ab inimicis meis et a resistentibus mihi elevas me a viro iniquo liberabis me

Και ο εξαγαγων με εκ των εχθρων μου συ, ναι, με υψονεις υπερανω των επανισταμενων επ εμε ηλευθερωσας με απο ανδρος αδικου.

propterea confitebor tibi Domine in gentibus et nomini tuo cantabo

Δια τουτο θελω σε υμνει, Κυριε, μεταξυ των εθνων και εις το ονομα σου θελω ψαλλει.

magnificanti salutes regis sui et facienti misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum

Αυτος μεγαλυνει τας σωτηριας του βασιλεως αυτου και καμνει ελεος εις τον κεχρισμενον αυτου, εις τον Δαβιδ και εις το σπερμα αυτου εως αιωνος.