II Samuel 22

locutus est autem David Domino verba carminis huius in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul
Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:
et ait Dominus petra mea et robur meum et salvator meus
"L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;
Deus meus fortis meus sperabo in eum scutum meum et cornu salutis meae elevator meus et refugium meum salvator meus de iniquitate liberabis me
l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!
laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero
Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.
quia circumdederunt me contritiones mortis torrentes Belial terruerunt me
Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.
funes inferi circumdederunt me praevenerunt me laquei mortis
I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto.
in tribulatione mea invocabo Dominum et ad Deum meum clamabo et exaudiet de templo suo vocem meam et clamor meus veniet ad aures eius
Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.
commota est et contremuit terra fundamenta montium concussa sunt et conquassata quoniam iratus est
Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.
ascendit fumus de naribus eius et ignis de ore eius voravit carbones incensi sunt ab eo
Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.
et inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius
Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.
et ascendit super cherubin et volavit et lapsus est super pinnas venti
Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.
posuit tenebras in circuitu suo latibulum cribrans aquas de nubibus caelorum
Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.
prae fulgore in conspectu eius succensi sunt carbones ignis
Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.
tonabit de caelis Dominus et Excelsus dabit vocem suam
L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.
misit sagittas et dissipavit eos fulgur et consumpsit eos
Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.
et apparuerunt effusiones maris et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini ab inspiratione spiritus furoris eius
Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.
misit de excelso et adsumpsit me extraxit me de aquis multis
Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.
liberavit me ab inimico meo potentissimo ab his qui oderant me quoniam robustiores me erant
Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.
praevenit me in die adflictionis meae et factus est Dominus firmamentum meum
Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.
et eduxit me in latitudinem liberavit me quia placuit ei
Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.
retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi
L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,
quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo
poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.
omnia enim iudicia eius in conspectu meo et praecepta eius non amovi a me
Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.
et ero perfectus cum eo et custodiam me ab iniquitate mea
E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.
et restituet Dominus mihi secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum
Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.
cum sancto sanctus eris et cum robusto perfectus
Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;
cum electo electus eris et cum perverso perverteris
ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;
et populum pauperem salvum facies oculisque tuis excelsos humiliabis
tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.
quia tu lucerna mea Domine et Domine inluminabis tenebras meas
Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.
in te enim curram accinctus in Deo meo transiliam murum
Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.
Deus inmaculata via eius eloquium Domini igne examinatum scutum est omnium sperantium in se
La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.
quis est deus praeter Dominum et quis fortis praeter Deum nostrum
Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?
Deus qui accingit me fortitudine et conplanavit perfectam viam meam
Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.
coaequans pedes meos cervis et super excelsa mea statuens me
Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.
docens manus meas ad proelium et conponens quasi arcum aereum brachia mea
Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.
dedisti mihi clypeum salutis tuae et mansuetudo mea multiplicavit me
Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.
dilatabis gressus meos subtus me et non deficient tali mei
Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.
persequar inimicos meos et conteram et non revertar donec consumam eos
Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.
consumam eos et confringam ut non consurgant cadent sub pedibus meis
Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.
accinxisti me fortitudine ad proelium incurvabis resistentes mihi sub me
Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;
inimicos meos dedisti mihi dorsum odientes me et disperdam eos
hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.
clamabunt et non erit qui salvet ad Dominum et non exaudiet eos
Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;
delebo eos ut pulverem terrae quasi lutum platearum comminuam eos atque conpingam
io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.
salvabis me a contradictionibus populi mei custodies in caput gentium populus quem ignoro serviet mihi
Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.
filii alieni resistent mihi auditu auris oboedient mihi
I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.
filii alieni defluxerunt et contrahentur in angustiis suis
I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.
vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltabitur Deus fortis salutis meae
Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!
Deus qui das vindictas mihi et deicis populos sub me
l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,
qui educis me ab inimicis meis et a resistentibus mihi elevas me a viro iniquo liberabis me
che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.
propterea confitebor tibi Domine in gentibus et nomini tuo cantabo
Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.
magnificanti salutes regis sui et facienti misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum
Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo".