II Samuel 22

RAB, Davut’u bütün düşmanlarının ve Saul’un elinden kurtardığı gün Davut RAB’be şu ezgiyi okudu.
David a îndreptat către Domnul cuvintele acestei cîntări, după ce Domnul l -a izbăvit din mîna tuturor vrăjmaşilor lui şi din mîna lui Saul.
Şöyle dedi: “RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
El a zis: ,,Domnul este stînca mea, cetăţuia mea, Izbăvitorul meu.
Tanrım, kayamdır, O’na sığınırım, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, Korunağım, sığınacak yerimdir. Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!
Dumnezeu este stînca mea, la care găsesc un adăpost, scutul meu şi puterea... care mă mîntuieşte, turnul...... meu cel înalt şi scăparea... mea. Mîntuitorule! Tu mă scapi de sîlnicie.
Övgüye değer RAB’be seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan.
Eu chem pe Domnul cel vrednic de laudă, şi sînt izbăvit de vrămaşii mei.
Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, Yıkım selleri bastı,
Căci valurile morţii mă înconjuraseră, şivoaiele nimicirii mă înspăimîntaseră;
Ölüler diyarının bağları sardı, Ölüm tuzakları çıktı karşıma.
legăturile mormîntului mă înconjuraseră, laţurile morţii mă prinseseră.
Sıkıntı içinde RAB’be yakardım, Tanrım’a seslendim. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı.
În strîmtoarea mea, am chemat pe Domnul, am chemat pe Dumnezeul meu; din locaşul Lui, El mi -a auzit glasul, şi strigătul meu a ajuns la urechile Lui.
O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti.
Atunci pămîntul s'a cutremurat şi s'a clătinat, temeliile cerului s'au mişcat şi s'au zguduit, pentrucă El Se mîniase.
Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı.
Fum se ridica din nările Lui, şi un foc mistuitor ieşea din gura Lui: cărbuni aprinşi ţîşneau din ea.
Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi.
A plecat cerurile, şi S'a pogorît: un nor gros era subt picioarele Lui.
Bir Keruv’a binip uçtu, Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.
Călărea pe un heruvim, şi sbura, venea pe aripile vîntului;
Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı.
era înconjurat cu întunerecul ca şi cu un cort, era înconjurat cu grămezi de ape şi cu nori întunecoşi.
Varlığının parıltısından Korlar savruluyordu.
Din strălucirea care era înaintea Lui schinteiau cărbuni de foc.
RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.
Domnul a tunat din ceruri, Cel Prea Înalt a făcut să -I răsune glasul;
Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
a aruncat săgeţi şi a risipit pe vrăjmaşii mei, a aruncat fulgerul, şi i -a pus pe fugă.
RAB’bin azarlamasından, Burnundan çıkan güçlü soluktan, Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.
Fundul mării s'a văzut, temeliile lumii au fost descoperite, de mustrarea Domnului, de vuietul suflării nărilor Lui.
RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan.
El şi -a întins mîna de sus din înălţime, m'a apucat, m'a scos din apele cele mari;
Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden daha güçlüydü.
m'a izbăvit de protivnicul meu cel puternic, de vrăjmaşii mei cari erau mai tari decît mine.
Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu.
Ei mă prinseseră în ziua strîmtorării mele, dar Domnul a fost sprijinitorul meu,
Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
El m'a scos la loc larg. El m'a mîntuit, pentrucă mă iubeşte.
RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
Domnul mi -a răsplătit după nevinovăţia mea, mi -a făcut după curăţia mînilor mele;
Çünkü RAB’bin yolunda yürüdüm, Tanrım’dan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
căci am păzit căile Domnului, nu m'am făcut vinovat faţă de Dumnezeul meu.
O’nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım.
Toate poruncile Lui au fost înaintea mea, şi nu m'am depărtat dela legile Lui.
O’nun önünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım.
Am fost fără vină înaintea Lui, m'am păzit de fărădelegea mea.
Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.
De aceea Domnul mi -a răsplătit nevinovăţia mea, după curăţia mea înainte Lui.
Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
Cu cel bun Tu eşti bun, cu omul drept Te porţi după dreptate,
Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın.
cu cel curat eşti curat, cu cel îndărătnic Te porţi după îndărătnicia lui.
Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluları gözler, gururunu kırarsın.
Tu mîntuieşti pe poporul care se smereşte, şi cu privirea Ta, scobori pe cei mîndri.
Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın.
Da, Tu eşti lumina mea, Doamne! Domnul luminează întunerecul meu.
Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım.
Cu Tine mă năpustesc asupra unei oşti înarmate, cu Dumnezeul meu sar peste zid.
Tanrı’nın yolu kusursuzdur, RAB’bin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
Căile lui Dumnezeu sînt desăvîrşite, cuvîntul Domnului este curăţit; El este un scut pentru toţi cei ce caută adăpost în El.
Var mı RAB’den başka tanrı? Tanrımız’dan başka kaya var mı?
Căci cine este Dumnezeu, afară de Domnul? Şi cine este o stîncă, afară de Dumnezeul nostru?
Sığınağım Tanrı’dır, Yolumu doğru kılan O’dur.
Dumnezeu este cetăţuia mea cea tare, şi El mă călăuzeşte pe calea cea dreaptă....
[] Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni.
El îmi face picioarele ca ale cerboaicelor, şi El mă aşează pe locurile mele cele înalte.
Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
Îmi deprinde mînile la luptă, şi braţele mele întind arcul de aramă.
Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.
Tu îmi dai scutul mîntuirii Tale, şi ajung mare prin bunătatea Ta.
Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim.
Lărgeşti drumul supt paşii mei, şi picioarele mele nu se clatină.
Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
Urmăresc pe vrăjmaşii mei, şi -i nimicesc, nu mă întorc pînă nu -i nimicesc.
Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler.
Îi nimicesc, îi zdrobesc, de nu se mai scoală; cad subt picioarele mele.
Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
Tu mă încingi cu putere pentru luptă, răpui subt mine pe protivnicii mei.
Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim.
Faci pe vrăjmaşii mei să dea dosul înaintea mea, şi nimicesc pe ceice mă urăsc.
Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RAB’bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
Se uită în jurul lor, şi nu -i cine să -i scape. Strigă către Domnul dar nu le răspunde!
Yerin tozu gibi onları ezdim, Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.
Îi pisez ca pulberea pămîntului, îi zdrobesc, îi calc în picioare, ca noroiul de pe uliţe.
Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Uluslara önder olarak beni korudun, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
Mă scapi din neînţelegerile poporului meu; mă păstrezi drept căpetenie a neamurilor; un popor... pe care nu -l cunoşteam îmi este supus.
Yabancılar bana boyun eğiyor, Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.
Fiii străinului mă linguşesc; mă ascultă la cea dintîi poruncă.
Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden.
Fiii străinului leşină dela inimă, tremură cînd ies afară din cetăţuie.
RAB yaşıyor! Kayam’a övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!
Trăiască Domnul, şi binecuvîntată să fie Stînca mea! Înălţat să fie Dumnezeu, Stînca mîntuirii mele,
O’dur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan.
Dumnezeu, care este răzbunătorul meu, care-mi supune popoarele,
Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır.
şi care mă face să scap de vrăjmaşii mei! Tu mă înalţi mai pesus de protivnicii mei, mă izbăveşti de omul asupritor.
[] Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim.
De aceea Te voi lăuda printre neamuri, Doamne! Şi voi cînta spre slava Numelui Tău.
RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut’a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.”
El dă mari izbăviri împăratului Său, şi arată milă unsului Său: lui David, şi seminţei... lui, pentru totdeauna.``