II Samuel 22

Y HABLÓ David á JEHOVÁ las palabras de este cántico, el día que JEHOVÁ le había librado de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl.

Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.

Y dijo: JEHOVÁ es mi roca, y mi fortaleza, y mi libertador;

Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.

Dios de mi roca, en él confiaré: Mi escudo, y el cuerno de mi salud, mi fortaleza, y mi refugio; Mi salvador, que me librarás de violencia.

Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.

Invocaré á JEHOVÁ, digno de ser loado. Y seré salvo de mis enemigos.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

Cuando me cercaron ondas de muerte, Y arroyos de iniquidad me asombraron,

Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;

Me rodearon los dolores del infierno, Y me tomaron descuidado lazos de muerte.

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis.

Tuve angustia, invoqué á JEHOVÁ, Y clamé á mi Dios: Y él oyó mi voz desde su templo; Llegó mi clamor á sus oídos.

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.

La tierra se removió, y tembló; Los fundamentos de los cielos fueron movidos, Y se estremecieron, porque él se airó.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

Subió humo de sus narices, Y de su boca fuego consumidor, Por el cual se encendieron carbones.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

Y abajo los cielos, y descendió: Una oscuridad debajo de sus pies.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

Subió sobre el querubín, y voló: Aparecióse sobre las alas del viento.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

Puso tinieblas alrededor de sí á modo de pabellones; Aguas negras y espesas nubes.

Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.

Del resplandor de su presencia Se encendieron ascuas ardientes.

De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.

JEHOVÁ tronó desde los cielos, Y el Altísimo dió su voz;

El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.

Arrojó saetas, y desbaratólos; Relampagueó, y consumiólos.

Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.

Entonces aparecieron los manantiales de la mar, Y los fundamentos del mundo fueron descubiertos, Á la reprensión de JEHOVÁ, Al resoplido del aliento de su nariz.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.

Extendió su mano de lo alto, y arrebatóme, Y sacóme de copiosas aguas.

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

Libróme de fuertes enemigos, De aquellos que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.

Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

Asaltáronme en el día de mi calamidad; Mas JEHOVÁ fué mi sostén.

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

Sacóme á anchura; Libróme, porque puso su voluntad en mí.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

Remuneróme JEHOVÁ conforme á mi justicia: Y conforme á la limpieza de mis manos, me dió la paga.

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

Porque yo guardé los caminos de JEHOVÁ; Y no me aparté impíamente de mi Dios.

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas; Y atento á sus fueros, no me retiraré de ellos.

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

Y fuí íntegro para con él, Y guárdeme de mi iniquidad.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

Remuneróme por tanto JEHOVÁ conforme á mi justicia, Y conforme á mi limpieza delante de sus ojos.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.

Con el bueno eres benigno, Y con el íntegro te muestras íntegro;

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;

Limpio eres para con el limpio, Mas con el perverso eres rígido.

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

Y tú salvas al pueblo humilde; Mas tus ojos sobre los altivos, para abatirlos.

Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.

Porque tú eres mi lámpara, oh JEHOVÁ: JEHOVÁ da luz á mis tinieblas.

Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.

Porque en ti romperé ejércitos, Y con mi Dios saltaré las murallas.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.

Dios, perfecto su camino: La palabra de JEHOVÁ purificada, Escudo es de todos los que en él esperan.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

Porque ¿qué Dios hay sino JEHOVÁ? ¿Ó quién es fuerte sino nuestro Dios?

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

Dios es el que con virtud me corrobora, y el que despeja mi camino;

Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.

El que hace mis pies como de ciervas, Y el que me asienta en mis alturas;

Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.

El que enseña mis manos para la pelea, y da que con mis brazos quiebre el arco de acero.

Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

Tú me diste asimismo el escudo de tu salud, Y tu benignidad me ha acrecentado.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.

Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, Para que no titubeasen mis rodillas.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

Perseguiré á mis enemigos, y quebrantarélos; Y no me volveré hasta que los acabe.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

Los consumiré, y los heriré, y no se levantarán; Y caerán debajo de mis pies.

Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

Ceñísteme de fortaleza para la batalla, Y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

Tú me diste la cerviz de mis enemigos, De mis aborrecedores, y que yo los destruyese.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

Miraron, y no hubo quien los librase; Á JEHOVÁ, mas no les respondió.

Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

Yo los desmenuzaré como polvo de la tierra; Hollarélos como á lodo de las plazas, y los disiparé.

Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.

Tú me libraste de contiendas de pueblos: Tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: Pueblos que no conocía, me sirvieron.

Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

Los extraños titubeaban á mí: En oyendo, me obedecían.

Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.

Los extraños desfallecían, Y temblaban en sus escondrijos.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

Viva JEHOVÁ, y sea bendita mi roca; Sea ensalzado el Dios, la roca de mi salvamento:

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:

El Dios que me ha vengado, Y sujeta los pueblos debajo de mí:

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;

Y que me saca de entre mis enemigos: Tu me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: Librásteme del varón de iniquidades.

Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

Por tanto yo te confesaré entre las gentes, oh JEHOVÁ, Y cantaré á tu nombre.

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

El que engrandece las saludes de su rey, Y hace misericordia á su ungido, Á David, y á su simiente, para siempre.

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.